Boris Tadiq

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Boris Tadić)
Boris Tadiq
Борис Тадић
Presidenti i 3-të i Serbisë
Në detyrë
11 korrik 2004 – 5 prill 2012
KryeministriVojislav Koshtunica
Mirko Cvetkoviq
Paraprirë ngaPredrag Markoviq (në detyrë)
Pasuar ngaSlavica Gjukiq Dejanoviq (në detyrë)
Ministër i Mbrojtjes së Serbisë dhe Malit të Zi
Në detyrë
17 mars 2003 – 16 prill 2004
PresidentiSvetozar Maroviq
Paraprirë ngaVelimir Radojeviq
Pasuar ngaPrvoslav Daviniq
Ministër i Telekomunikacionit të Republikës Federale të Jugosllavisë
Në detyrë
4 nëntor 2000 – 7 mars 2003
PresidentiVojislav Koshtunica
KryeministriZoran Žižić
Dragisha Peshiq
Paraprirë ngaIvan Markoviq
Pasuar ngaZyra u shpërbë
Të dhëna vetjake
U lind më15 janar 1958
Sarajevë, RS Bosnja dhe Hercegovina, RSF Jugosllavia
Partia politikeSDS (2014–duke vazhduar)
DS (1990–2014)
Bashkëshortja/etVeselinka Zastavnikoviq (m.1980; div.1996)
Tatjana Rodiq (m.1997; div.2019)
FëmijëtMasha dhe Vanja
Prindërs
ShkollimiUniversiteti i Beogradit
Nënshkrimi

Boris Tadiq (Serbisht: Борис Тадић; lindi më 15 janar 1958) është politikan serb i cili shërbeu si Presidenti i Serbisë nga viti 2004 deri më 2012.

Tadiq ishte anëtar i Partisë Demokratike që nga themelimi i saj në vitin 1990, dhe ka qenë president i tyre nga viti 2004 deri më 2012. Pas rënies së Millosheviqit, ai u emërua në qeveri si Ministri i Telekomunikacionit të Republikës Federale të Jugosllavisë dhe më vonë do të shërbejë si Ministri i parë i Mbrojtjes i Serbisë dhe Malit të Zi përpara se të zgjidhej si president në vitin 2004. Ai u rizgjodh për mandatin e tij të dytë në vitin 2008. Pas humbjes së tij në zgjedhjet presidenciale 2012 dhe vlerësimet e dobëta të partisë, ai dha dorëheqjen në nëntor 2012, për të marrë pozicionin e presidentit të nderit të partisë. Pas një ndarje me udhëheqjen e re në janar 2014, Tadiq u largua nga Partia Demokratike dhe formoi Partinë e tij të Re Demokratike (më vonë u riemërua party Social Demokrate) për zgjedhjet parlamentare të vitit 2014.

Gjatë presidencës së tij, BE ka hequr vizat për shtetasit serbë që udhëtojnë në vendet e zonës Shengen, qeveria serbe nënshkroi Marrëveshjen e Stabilizim-Asociimit (MSA) dhe mori një status të kandidatit të BE-së, si dhe Serbia ka përfunduar detyrimet ndaj Gjykatës Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë.[1] Ai u bë kreu i parë serb i shtetit ose kreu i qeverisë që vizitoi Memorialin e Gjenocidit të Srebrenicës dhe ai nisi një iniciativë që parlamenti serb të miratojë një rezolutë që dënon masakrën e Srebrenicës.[2] Periudha e një qeverie koalicioni të udhëhequr nga Partia Demokratike e Tadiqit u karakterizua nga sfidat e deklaratës së pavarësisë së Kosovës dhe krizës globale financiare, duke çuar në nivele të ulëta të rritjes ekonomike. Ai vlerësohet gjerësisht si një udhëheqës pro-perëndimor, i cili gjithashtu favorizon marrëdhëniet e ekuilibruara me Rusinë, Shtetet e Bashkuara dhe BE-në.

Ai u diplomua në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Beogradit me një diplomë në psikologji, konkretisht psikologji sociale në departamentin e psikologjisë klinike.

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Oko izbora 18 (PDF) (në anglisht). CeSID. 2012. fq. 11–12.
  2. ^ Bojana Barlovac (12 janar 2010). "Serbia Split on Srebrenica Declaration" (në anglisht). Balkan Insight.