Henotikoni

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Henotikoni (nga greqishtja në kuptimin formula e të ndjenit të një Zoti) është titull i një Edikti (lloj deklarate) të perandorit lindor romak Zeno (482), e thirrur me qëllim që të mbaj të njehsuar perandorin ashtu që monofistët të i kthej për kishën e perandorisë. Mirëpo, vendimet e Kalkedonit e treguan qëllimi dhe për këtë, posaçërisht papa Feliksi III e refuzoi. Si pasoj ishte shisma në mes të Romës dhe Bizantit (484-519).