Ilse Aichinger

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Ilse Aichinger (e lindur më 7 mars 1921Vjenë, vdiq më 11 nëntor, 2016) shkrimtare dhe autore austriake nga Austria.

Si gjysmë jahudiste, gjasat për të fillua studimet në mjekësi i erdhen tekë pas luftës. Mirëpo pas dy vjet e gjysmë i ndërpreu që të vazhdojë si lektore gjatë viteve 1949/1950 pranë shtëpisë botuese "S. Fischer" dhe të vazhdojë të punojë në Shkollën e lartë për dizajnim në Ulm. Më 1953 u martua me lirikun dhe autorin e copave tonike Gynta Ajh (Geunter Eich) me të cilin ka dy fëmijë. Ajo, sikurse edhe burri i saj i takonin grupit 47, ndërsa bartës i çmimit të këtij grupi u bë më 1952. Më 1948, pas daljes në treg të romanit "Shpresa e madhe", i cili paraqiste lidhje nga veprimet autobiografike, ajo paraqite me gjuhen e saj skeptike, e cila mbete tipike për gjithë veprimtarin e saj. Teksti për nga pikëpamja historike mbete si të mos ishte konkret dhe zëvendëson shpjegimet për marrëdhëniet e vërteta shoqërore nëpërmjet një gjuhe të veçantë që përjetimet e realitetit i paraqet në një hapësirë të fëmijërisë.

Ajhingeni i epë një tonë të ri literaturës gjermane të pas luftës me radhët e fotografive lirike si pjesë e tregimeve të saja, të copave sureale (ndër to është "Rede unter dem Galgen" 1952, "Eliza, Eliza" 1965), të copave radiofonike (n.t.ë edhe "Auckland" 1969), të dialogjeve dhe të vargjeve (n.t.ë edhe "Verschenkte Rat" 1978). Tregimet e saja janë parabolike me realitetin, të cilat pa histori, por asnjëherë nuk gjenden larg historisë. Tregimi "Der Gefeselte" (1952) merret si shkop matës për tregimet e shkurta gjermane.