Nikollë Pal Dukagjini

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Nikollë Dukagjini)


Nikollë Pal Dukagjini ka qene nje fisnik shqiptar nga familja Dukagjini ne shekullin e 15. Ai ishte i biri i Pal Dukagjini, nje nga anetaret themelues te Lidhja e Lezhës.[1] Nikollë Dukagjini u arratis ne Itali mbas rrethimin e shkodrës ne 1479, por është i njohur edhe për kthimin në atdheun e tij dy vjet më vonë, se bashku me te birin e Skenderbeut Gjon Kastrioti dhe fisnikë të tjerë për të udhëhequr lëvizjen e armatosur kundër osmanëve.

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Akademia e Shkencave e Shqipërisë 2002, p. 469

    Pali (1411–1458), për të cilin Gjon Muzaka rrëfen se është edukuar pranë Gjon Kastriotit, ka qenë aktiv në jetën politike. Ai ka marrë pjesë në kuvendin e Lezhës dhe që në fillim është bashkuar me Skënderbeun. Pali ka pasur katër djem: Lekën, Nikollën, Progonin dhe Gjergjin. Emri i Gjergjit del vetëm në "Përkujtesën" e Gjon Muzakës (Breve memoria de li discendenti de nostra casa Musachi). Progoni përmendet në vitin 1471 si i vdekur. Leka u bë personazh i rëndësishëm i jetës politike të Shqipërisë. Në vitin 1457 ai i dëboi qeveritarët venecianë nga Deja e nga Shasi, u bë bashkëpunëtor i Skënderbeut dhe vijoi luftën kundër osmanëve edhe në vitet 70. Pas pushtimit të Shkodrës nga osmanët (1479), Leka dhe vëllai i tij, Nikolla, mërguan në Itali dhe u rikthyen në vitin 1481 për të çliruar zotërimet e Dukagjinëve nga pushtuesit osmanë.

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]