Salih Fejzë Kastrati

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Salih Fejzë Kastrati[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lindi në fshatin Hogosht në vitin 1892.

Në fund të vitit 1915 internohet në Varna të Bullgarisë.

Pas kthimit të tij nga Bullgaria filloj të merret me politikë. Ishte tregtar e bujk me profesion, analfabet poliglot, përveç gjuhës shqipe fliste turqishten dhe gjuhët sllave.

Me 1922 ishte këshilltar ndërsa me 1924 e zgjedhin kryetar të Komunës së Hogoshtit dhe në këtë post qëndroj deri në vitin 1936 (me një ndërprerje nga viti 1929-1931).

Gjatë mandatit si kryetar me parinë e Anamoravës mori pjese në pritje që iu ba në Gjilan me 1927 mbretit Aleksander Karagjorgjeviq, në at takim ishin shtruar kërkesat sociale e politike tejet të guximshme për shqipëtarët, pas kërkesave të tyre mbreti Aleksander i zemëruar u thotë te pranishmëve : "Nëse doni shqiptari, shkoni në Shqipëri, e në Daqi Fe, shkoni në Turqi dhe me humbni nga sytë sa më parë !".

  • (Për me shume hollësi kliko mbi foto)

Po të njëjtin vit me 1927 pas këtij incidenti me sugjerimin e Toma Popoviqit, për ta përmirësuar përshtypjen, mbreti e thërret parinë e Gjilanit në Beograd ku ndër shumë të tjerë ishte prezent edhe Salih Fejzë Kastrati (Libri "Mulla Idriz Gjilani dhe mbrojtja kombtare" 1941-1951, fq. 170).

Ishte anëtar i organizatës politike kombëtare "Xhemiet"(bashkimi) të Ferat bej Dragës dhe bashkëpunëtor i ngushtë i Ilaz H. Agushit si dhe kishte lidhje e kontakte edhe me Hasan Prishtinën përmes Aqif Tetoves.

28 qershor dhe 26 korrik1944 morri pjesë në Betejën e Kikës.

Konaku i Salih Fejzës gjatë luftës në rajon ishte shndërruar në Ambulancë ku ishin shëruar të plagosurit ndërsa shërbimet i kryente Dr. Avram Keckaravski te cilin e kishin nxënë rob gjatë luftimeve.

Pas vrasjes së patriotit e luftëtarit Muharrem S. Fejza më 2 maj 1945, familja e Salih Fejzës vihet n¨s shënjestër nga UDB-a për ta shpallur "kollak" edhe e ngarkojnë me tatime dhe teprica të drithit etj.

Veprimtaria e Salih Fejzëz vërehet edhe me rastin e reformave agrare dhe vendosjes së kolonëve serb e malazez në rrethinën e Hogoshtit, si rezultat i veprimtarisë se tij dhe parisë së fshatit në Hogosht nuk pranuan asnjë familje serbe.

Ne vitet 1955 - 1965 gjatë grumbullimit të armëve si aksion famëkeq, kishte pas maltretime bashkë me të birin Sabitin, si rrjedhoj e aksionit famëkeq, pasojnë përgatitjet për shpërngulje në Turqi, por pas konsultimeve te tij me bashkëfshatarët dhe parinë e fshatit, ndaloj shpërnguljen dhe si dëshmi nga fshati më i madh siç ishte Hogoshti për në Turqi u largua vetëm 1 familje.

Familja Kastrati pandërprerë ishte në shënjestër të armiqve dhe okupatorëve me çrast edhe të gjithë djemtë e Salih Fejzës u burgosën dhe keqtrajtuan, Muharrem Fejza ishte nënprefekt në Kaçanik, nëpunës në Zhur e Kamenicë dhe luftëtar i denjë i çetave vullnetare në mbrojtje të Kufirit të Kosovës Lindore, anëtar i NDSh-së, Rexhep e Mumin Kastrati të dënuar për organizim e bashkimit kombtar, Sabiti i dënuar dhe "therë në sy" për sllavët dhe regjimin e ndytë komunist, Qemajli i burgosur politik, pjesëmarrës në UÇK bashkë me vajzën Shyhreten "Gzimen", u kërkua për pushkatim, iu djeg shtëpia nga hordhitë çetnike, Ismail Kastrati ishte themelues i Odës Ekonomike të Kosovës, i dënuar me 1 vit burg, ndihmoj me prezencën e tij UÇK-në ne forma te ndryshme, Skenderi me djalin Luanin e ndihmoj dhe ishte pjesëmarrës ne UÇK, nipat e Salih Fejzës : Isa Kastrati (dëshmori i Kombit) luftëtar i UÇK-së, i dënuar me mbi një dekadë burg, Abdullah Kastrati i cili plot 4 ditë ruajti Flamurin që për herë të parë e ngriti në Kamenicë me 15 tetor 1968, Salih Qemajl Kastrati i dënuar me 13 vite burgim në shërbim ushtarak etj.

Vdes ne vitin 1977 në fshatin e lindjes duke lënë pas vetes djemtë, nipat dhe mbesat të cilët ishin gjithmonë në shërbim të kombit.

Burimi i të dhënave[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]