Trikopallku
Trikopallk
Κυψέλη | |
|---|---|
Fshat | |
| Emri i banorëve | Trikopallqot |
Trikopallk (greqisht: Κυψέλη/Kipséli) është fshat në qarkun i Prevezës, Greqi. Përpara vitit 1958, fshati është njohur me emrin e vjetër në formën greke Τουρκοπάλουκον/Tourkopáloukon.[1]
Gjeografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Nga veriu Trikopallku kufizohet me Stanovën, nga jugu me Koronopullin, nga lindja me Potamenë dhe nga perëndimi me Morfatin.
Toponimet të fshatit Trikopallk:(Kjo nuk është një listë e plotë të toponimeve për këtë fshat. Për më shumë informacion, shih shënimin më poshtë)[2]
- Arat e Manastirit – ara.
- Bregu – breg.
- Çuk’ e Krieziut – çukë.
- Fush’ e Trikopallkut – fushë, në L.
- Grabozet - rrëzë mali, në V.
- Kamaret – kullota.
- Klish’ e Kaniut - kishë në mesin e fushës, në L.
- Klish’ e Kodrës - kishë në fushë, në L.
- Klish’ e Shënkollit — kishë.
- Klish’ e Klishës - kodër ku ka qenë një kishë.
- Krevatat – kullota.
- Kseneja – ara, në L.
- Kumeste - arë.
- Kumestret - ara.
- Lëm i Mecirranjet - lëmë ku shinin të lashtat.
- Lëm i Pananjet – lëmë.
- Lisat e Dinos – faqe mali, në V.
- Lum i Ambullit — lum’ i vogël, aty populli mbushte ujë për të pirë.
- Llak’ e Shënmavrës - arë në një grykë.
- Mal i Trikopallkut – mal, në P.
- Manastir i Trikopallkut – manastir, në V.
- Mesokoshat - ara.
- Mëndrat ne Pusi - ara.
- Mënet - fushë rreth 200 dyn., në L.
- Muçika – lumë, në L.
- Palo Ura – kullotë.
- Pashametë - ara.
- Përroi Thellë - gërmadhat e njij fshati të vjetër i cili ka pasur këtë emër dhe është zhdukur kur erdhën turqit në Ballkan.
- Përroi Xinrralit – përrua, në V.
- Pus i Trikopallkut – pus, në VL.
- Qaf’ e Manastirit - qafë mali, në V.
- Rrap i Kristo Lolit - “rrap në diqanet, nek mblidheshin pleqtë në mexhlis”.
- Rrovolet - ara.
- Sopet - ara.
- Stan’ i Koçi Jotit — stan i ndërtuar me gurë.
- Shënthanasi — kishë bizantine pranë fshatit, ndërtuar më 1400.
- Ur’ e Madhe - urë.
- Ur’ e Manastirit Vuvoit – urë, në V.
- Ur e Trikopallkut - urë me harqe të gurtë, në J.
- Ur’ e Vuvoit - urë mbi lumin e Vuvoit, në J.
- Verret e Shënkollit - varret e fshatit.
- Verret në Përroi i Manastirit – dy varre të vjetër të përroi i Manastirit, në V.
Demografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Familjet në fshatin Trikopallk:[3]
Babo, Barjabai (Foto Barjabai), Dashi (Koç Dashi), Dodenj (Vasil Dodo), Kiçoqanj, Kondo, Loli, Macirra (Kristo Macirra), Markanj, Nikollanj, Pananj, Vashanj (Çavo Vashi), Zhotanj.
Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Gjatë krizës lindore të 1870-të, Greqia u përpoq të aneksonte viset e Çamërisë poshtë lumit Kalama përmes diplomacisë në Kongresin e Berlinit. Duke arritur në rajon në këtë kohë ka qenë diplomat dhe udhëtar Valentine Chirol, i cili kaloi nëpër Trikopallk. Gjatë kësaj kohe ai reflektoi mbi qëndrimit të tij atje, Chirol shkruan:
"Ne morën strehim tonë në fshatin së madhe shqiptare Trikopallk, e cila është ndërtuar mbi një lartësi të vogël jashtë fushës kënetore. Besimi im në miqtë e mi greke të Janinës, të cilët më kishin siguruar se në jug të Kalamait nuk ka pasur asnjë shqiptar që të paktën lidhja e një gjuhë të përbashkët nuk bashkohen me Greqinë, ishte tronditur parë. Mikëpritës e mia në Sul kishin folur greqisht, si dhe shqip, madje edhe dinin turqisht, ndoshta për shkak të marrëdhënies së tyre me garnizonin e kështjellës. Por këtu ishte një fshat, dhe një fshat i krishterë, ku, me përjashtim të priftit, jo një shpirt foli ose apo kuptuan një fjalë të ndonjë gjë, vetëm shqip. As shërbëtori ynë shqiptar mund të besohet si një përkthyes, simpatitë e tyre kishin asnjë më shumë afinitet me Greqinë se sa gjuhën e tyre".[4]
Lidhje të jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Burimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ Πανδέκτης: Tourkopáloukon - Kipséli
- ^ Fatos Mero Rrapaj (1995). Fjalori Onomastik i Epirit. Eurorilindja. f. 314-315. Shenim: Për shkak të luftës së ftohtë, komunizmit dhe kufirit të mbyllur, studiuesi Fatos Mero Rrapaj nuk ishte në gjendje për të mbledhur një listë e plotë të toponimeve së fshatrave shqipfolës ortodokse. Në këtë rast informatori i tij ishte një fshatar lokale dhe një shqiptar musliman, kush kishte ndërveprime të vogla me këtë fshat. Megjithatë, mund të ketë toponime që nuk ishin mbledhur rreth fshatit sepse njerëzit të cilët ishin barinj apo fermerë nuk ishin informatorë.Treguan: 1) Kristina Vasil Dodo, 65 vjeç, shtëpijake, autodidakte, nga Trikopallku, martuar me dashuri me Kadri Saliun nga Nikolicanji i Paramithisë, kur ky ishte tregëtar në Trikopallk, sot banojnë në Aliban të Vlorës. 2) Kadri Saliu, 66 vjeç, ka qënë tregëtar, analfabet, nga Nikolicanji, ka bërë 10 vjet tregëtar në Trikopallk, sot me banim në fshatin Aliban të Vlorës. Aliban, prill 1972.
- ^ Rrapaj. Eurorilindja. 1995. f. 314.
- ^ Valentine Chirol (1881). Twixt Greek and Turk. W Blackwood & sons. f. 218-219. “We took up our quarters in the large Albanian village of Turcopaluro, which is built on a slight eminence out of the marshy plain. My faith in my Greek friends of Yanina, who had assured me that south of the Kalamas there were no Albanian whom at least the bond of a common tongue did not unite to Greece, was first shaken. My hosts up at Suli had spoken Greek as well as Albanian, and even knew Turkish, probably owing to their intercourse with the garrison of the fort. But here was a village, and a Christian village, where, with the exception of the priest, not a soul either spoke or understood a word of anything but Albanian. Nor if our Albanian servant could be trusted as an interpreter, had their sympathies any more affinity to Greece than their language”.