Willy Brandt

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Willi Brandt 1980
nënshkrim
nënshkrim

'Willy Brandt' (18 dhjetor 1913Lübeck asHerbert Karl Ernst Frahm; 8 tetor 1992Xha) është një gjermanisht [[Social Demokratëve |] Social Demokrate] politikan.

Ai ishte 1957-1966 Kryetari i Berlinit, 1966-1969 Ministri i Jashtëm dhe Zv / Kancelari, dhe 1969-1974 i katërt KancelariGjermania. Për të tij politikës lindore, i cili u përqëndrua në relaksim dhe pajtimin me shtetet e Evropës Lindore, ai ka marrë më 10 dhjetor 1971 Nobel.

Nga 1964-1987 Brandt ishte kryesues i SPD-] 1976-1992 Kryetar i Socialiste nderkombetar.

Jeta[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pamje nga dhoma e punës në shtëpinë e tijë në Lübeck

Willy Brandt, Herbert Frahm ishte fillimisht më 18 dhjetor 1913 si biri i Marta Frahm, një shitëse në Konsumverein, dhe John Moeller nga Hamburg ne Lübeck suburbane St Lawrence e Jugut lindur. Emri i babait nuk përmend Marta Frahm, si lindja e djalit të saj Frahm Herbert është shtuar në zyrën e gjendjes civile. Në shkurt 26, 1914 Marta Frahm lënë djalin e saj në kishën e famullisë Lübeck II St Pagëzuar Lorenc, pagëzimi në kisha famulli u lind fëmijë i paligjshëm nuk janë të lejuara. Brandt u takua babai i tij biologjik nuk e di. Kjo ishte gati një vit e gjysmë mësues në shkollën e mesme Lübeck dhe raportuar prej andej në muajin e lindjes Brandt, dhjetor 1913, jashtë përsëri. 1933 Gjoni Moeller ishte për shkak të afërsisë së saj për të Social Demokratëve të përjashtuar nga shërbimi i qeverisë dhe ka punuar si kontabilist në Hamburg. Ai jetoi gjatë kohës së tij në Lübeck Mengstraße.

Brandt u rrit me nënën e tij dhe hapi i tij-gjyshi Ludwig Frahm (1875-1934), i cili kishte Marta Ewert pas martesës me nënën e Wilhelmina saj Ewert i dha emrin e tij. Willy Brandt e quajti hap të tij-grandfatherPapa. Në të tij të lartë diplomë Frahm shkollë Ludwig është emëruar si i ati.[1]

Lindjen e tij i paligjshëm, i cili ishte konsideruar gjerësisht nga bashkëkohësit si një njollë, që përdoret për të reduktuar kundërshtarëve politikë në jetën e tij për të rritur atë. Ai nuk e bëri protestë kundër tij, por ai pranoi, "Origjina dhe shpifje" kishte atij një gjemb "mbjellë. Pas martesës së nënës së tij në shtator 1927 me Kuhlmann murator Emil dhe lindjes së djalit të tij Herbert Gunter qëndruan në shkurt 1928 me hapin e tij-gjyshin dhe gruan e tij të dytë, Dora, të cilin ai e quajti "hallë Dora". Ludwig Frahm ishte anëtar i SPD-kandidati në vitin 1926 dhe 1929, listën e SPD për qytetarët e Lübeck, Herbert ishte nga vjeshtë 1925, një anëtar i miqtë e fëmijëve, një grup të fëmijëve të skifter, nga prill 1929 Socialiste Punës dhe Socialiste Rinia (SAJ), në të cilën ai përfaqësohet si një anëtar i Luebeck sigurisht groupKarl Marxa radikale. Willy Brandt në rininë e tij një anëtar i u Rinisë Socialiste e Gjermanisë - Falcons.

Ai ndoqi shkollën e Shën djem Lorenc ", nga 1927, shkollën e mesme dhe e zhvendosi Großheimsche nga 1928 [në [Johanneum e Lübeck]], ku ai u diplomua nga shkolla e mesme në vitin 1932. Kërkesën për pranimin në shkollë të lartë, ai e quajti një gazetar si një preferencë të karrierës. Ai punoi si një publicist i është tashmë 13 vjeç; Lübeck Volksbote, gazeta lokale SPD, shtypen, një artikull në shkurt 1927 me dy vizatime të një rritje ditë me miqtë në studentit Travelodge nga burimi. Tekstet e rregullta politike ai publikoi 1929-1931 në Volksboten, redaktor i të cilit në shefi i Leber ai tha më vonë, kjo pati një ndikim vendimtar mbi të.

Në 1930 ai u bashkua me SPD-in. Në tetor 1931 ai e thyen me mëlçi dhe SPD dhe u bashkua me Partia Socialiste e Punëtorëve (PSA), një majtë grup të krahut. Për studim kishin, për mëlçinë siguruar një bursë të partisë në mendimin e tij, atij i mungonin fondet, ka nisur maj 1932 nga një shërbim vullnetar në firme brokerimi anije, anijeve dhe përcjellja FH Bertling KG në Lübeck.

Pas Hitlerit konfiskim Në 1933, SAP u ndalua. Partia vendosi, në luftën kundër nëntokësore nazist too. Willy Brandt u dhënë mars 1933 detyrë të lehtësuar largimin e anëtar linjë PSA Pali Frolich pas Oslo. Frolich u arrestua, në mënyrë që Brandt mori përsipër detyrën e ndërtimit në Oslo në një qelizë të organizatës. Brandt emigruan nëpërmjet Danimarka në Norvegji dhe filloi në vitin 1934 në Oslo, një studim historik, që ai, megjithatë, për shkak të punës së tij gazetareske për gazetat norvegjeze dhe pak më tej angazhimin e tij politik dhe nuk mund të sjellë një përfundim. Në Oslo, ai gjithashtu e udhëhequr Rinia Shoqata Kombëtare e PSA SJVD. Ai përfaqësoi gjithashtu SJVD 1934 për 1937at Byroja Ndërkombëtare e revolucionare Organizata rinorezyrë në Londër s.

Sipas pseudonimin s Gunnar Gaasland ai u kthye në mënyrë [[Jakobi Walcher] s] shtator-dhjetor 1936 si student prapa në Gjermani. Ai qëndroi në si një korrespondent lufte në Berlin dhe foli gjermanisht me theks norvegjeze. Drejtë Gunnar Gaasland kishte qenë i martuar që nga viti 1936 me Gertrude Meyer, Brandt mik Lübeck fëmijërisë, i cili ishte shok i saj një kohë të gjatë, e ndjekur në korrik 1933 në Norvegji. Martesa të Gaasland ekzistuar në letër, por i dha "Spin", i cili jetoi deri në 1939, me Brandt, kombësi norvegjeze. Brandt Gaasland vënë emrin e tij dhe mbeti në dispozicion në Norvegji. Brandt kishte 1937 punon si korrespondent në Spanjisht Civile të Luftës.

Në 1938 ai u përzunë nga nazist Qeveria largim nga vendi. Prandaj, ai kërkoi shtetësinë norvegjeze. Gjatë pushtimit gjerman të Norvegjisë në Lufta e Dytë Botërore ai ka një bazë të përkohshme në 1940 robëri gjermane. Por, si ai në uniformën e tij, ishte marrë një norvegjez dhe nuk ishte identifikuar, ai u arratis në Suedi pas lirimit të tij të hershme. Në Stokholm, ai themeloi së bashku me dy gazetarë suedeze, një suedez norvegjez-zyra për shtyp, i cili ofron 70 gazeta të përditshme në Suedi.

Në gusht 1940 ai u dha shtetësia nga Ambasada norvegjeze në Stokholm. Nga fundi i luftës ai qëndroi në Stokholm, ku ai bashkëpunoi përgjegjës së bashku me Enderle gusht për të afrimit të kthyerit nga robëria PSA të SPD. Atje ai u takua gjithashtu Bruno Kreisky, më vonë austriak Kancelari për të dini. Dy ishin të lidhura me vite miqësore.

Brandt u martua 1941-1948 me Carlotta Thorkildsen dhe kishte me vajzën e saj, Ninja (1940).[2] Pas divorcit, ai u martua në vitin 1948 ve Bergaust Ruth, i lindur Hansen (* 1920, † 2006). Nga kjo lidhje me tre djem, Peter (lindur 1948), Lars (lindur 1951) dhe Matthias (lindur 1961). Pas 32 vjet martesë mund të Ruth dhe Willy Brandt në vitin 1980 divorcuar. Më 9 dhjetor 1983 Brandt martuar historian dhe gazetar Brigitte Seebacher (lindur 1946).

1945 Brandt kthye si korrespondent për gazetat skandinave në Gjermani dhe raportohet në Nurembergut Gjykimet. Pas maj 20, 1946 me një fjalim onin Lübeck, Gjermani dhe pëlqimin worldthe e Social-Demokratëve lokale kishte mësuar, ishte në verën e vitit 1946 pas një bisede me Steltzer Brandt të kthehet për diskutim Lübeck . Ai u pasua nga Oto Passarge kryetar i bashkisë së qytetit të tij amtare, si ai e quajti të Lübeck. Pasi ai propozoi që Ministri i jashtëm norvegjez Halvard Lange, si një atashe shtypi për të shkuar në [ambasadën [norvegjeze në Berlin | mision ushtarak norvegjisht]] për të Berlinit dhe për të raportuar për të qeverisë norvegjeze në qytet nga fillimi i Luftës së Ftohtë, ai vendosi kundër vendlindja e tij, për "dukej Lübeck pak ngushtë se," sipas të përvojën e tij ndërkombëtare që nga emigracioni. Willy Brandt:Kujtimet, botim i avancuar Ullstein libër me 1992, faqe 148 vendlindja e tij ishte Brandt por të lidhura ngushtë. Kështu ai u bashkua me fushatën për luftën e zgjedhjeve lokale ndonjëherë në prag të zgjedhjeve me një tubim në Luebeck.

Në korrik 1, 1948, ai ishte porositur nga qeveria Schleswig-Holstein shtetit edhe një herë për shtetësi gjermane.

Ai vendosi në vitin 1934 me pseudonimin Willy Brandt, që ai të përdoret nga 1947 dhe 1949 të njohë si emri zyrtar i Berlin Police Department bëri. Ai foli në vitin 1961 nga një emër i zakonshëm, ai zgjodhi, por ishte në Lübeck, kur ai përfundoi praktikimit të tij, një detar companyWilliam pajisje Brandt WWE [3]

Karriera politike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Karriera e tij politike filloi në vitin 1949 në Gjermani pasluftës si Berlin ai deputet për SPD-në e parë parlamentit gjerman. Brandt përkiste Bundestagut 1949-1957, 1.961-27 December 1961 dhe nga 1969 deri në vdekjen e tij në 1992, një total prej 31 vite të gjatë. Në vitin 1950 ai ishte gjithashtu një anëtar i Berlin Dhoma e Përfaqësuesve. Ai vuri këtë mandat deri më 6 prill 1971, dmth vetëm dy vjet pas zgjedhjes së tij në Kancelari, më poshtë.

1955 Willy Brandt u bë pasardhësi Oto Suhr s president i Berlin Dhoma e Përfaqësuesve. Në 1957, ai u zgjodh edhe në suksesion Oto Suhr, në pushtet Kryetari i komunës. Në këtë pozicion, Brandt fituar për shkak të veprimit të tij të vendosur gjatë ultimatum Berlin s (1958) dhe i madh pas Berlinit Muri 1961 popullaritet.

Ky popullaritet është reflektuar edhe në rezultatet e SPD-Berlin në zgjedhjet që Dhoma e Përfaqësuesve Berlin: u 1958, SDP me 8,0 pikë përqindje në 52.6% të votave, 1963, ajo arriti në 61,9% të votave, rezultati i dytë më të mirë në historinë e saj.

Në kohën Brandt si kryetar i bashkisë ishte 1963, vizita e Presidentit John F. KennedyPerëndim Berlin (së bashku me kancelaren pastaj Konrad Adenauer). Njohur jo vetëm fjalimin e Kennedy me të japin kuotën e famshme "Unë u bin ein Berliner", por fjalën e mirëpritur nga ana Brandt 26 qershor e Kennedy: (( "| Ne përshëndes jo vetëm zyrën, ne gjithashtu përshëndesim njeriu))

Ai mbeti deri në nëntor 30, 1966 kryetari i bashkisë Drejtor. Nga 1 nëntor 1957 deri tetor 31, 1958 Brandt bazë kodrina Federale Presidentit.

Nga 1958-1963 ai ishte kryetar shteti i SPD-në Berlin.

Politika federale 1961-1969[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

zgjedhore 1961 Brandt parë erdhi si kandidat për kancelar i partisë së tij kundër pastaj 85 vjet të vjetra Konrad Adenauer. Në fushatën zgjedhore Brandt, shpesh me rinor-looking karizmatik U. S. Presidenti John F. Kennedy u krahasuar. Adenauer luajtur më gusht 14, 1961, një ditë pas fillimit të Murit në Berlin, në një takim publik në Regensburg, kur ai foli për asBrandt kundërshtari i tij i tha:alias Frahm, në vitet e tij në mërgim ishte at, por kuptuar si një shprehje e sa i përket lindjes së tij të paligjshme. Më 16 gusht përdorur këtë formulim Adenauer në Bon përsëri. Franz Josef Strauß ka thënë tashmë në shkurt 1961 në Vilshofen, duke iu referuar viteve Brandt e internimit, të cilat ishin përdorur në mënyrë të përsëritur si një arsye për sulmet personale, deri në akuzë për tradhti, "Z. Brandt do të jetë vetëm një mund të pyesim: Çfarë Ata kanë bërë dymbëdhjetë vjet atje? Ne e dimë se çfarë kemi bërë brenda. "[4]

SPD paraqitur në zgjedhje me 4,4 pikë përqindje në mënyrë të qartë për 36,2 për qind të votave. Marrjen e kontrollit të qeverisë, ai nuk ka ardhur, edhe pse një koalicion do të jetë me 12,8 për qind e computationally FDP ishte e mundur. Një Intervistë me Brandt Erich Mende çuar në asnjë rezultat. Shumicën absolute të CDU ishte thyer, megjithatë, ai ka humbur 4,8 pikë përqindje.

1962 Brandt mori iniciativën e Herbert Wehner zëvendës kryetar i partisë, në vitin 1964 si pasardhëse Ollenhauer vonë Erich Kryesia Federale të Partisë Socialiste, të cilin ai mbajti deri në 1987. Në zgjedhore 1965 ai ishte subjekt federal Ludwig Erhard, pas së cilës ai ishte i zhgënjyer përkohësisht u tërhoq nga politika federale, dhe një tjetër kandidaturën e kancelarit të përjashtuara.

Gjatë kësaj kohe ai ishte politikani më i diskutueshëm i Republikës. Veçanërisht e hidhur për atë se ai ishte defamed sepse e kaluara e tij, ndërsa ish-nazistët u falur e kaluara e saj. "Kjo zgjedhje ka lënë plagë," tha ai 1965

Sipas Erhard dorëheqjes së 1966 Kurt Georg Kiesinger (CDU) u zgjodh kancelar, i cili formoi një [koalicion [madh]] me SPD. Willy Brandt dha dorëheqjen nga zyra e tij në Berlin dhe zyra e Ministri i Jashtëm s dhe Zv / Kancelari.

Federal[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Kabinett Brandt I (1969-1972)[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Monumenti në sheshin Willy Brandtnë Varshavë

Pas zgjedhore 1969 Willy Brandt ishte kundër vullnetit të Herbert Wehner dhe Helmut Schmidt, i cili do të kishte preferuar një vazhdimin e koalicionit të madh, një koalicion me FDP. Socialiste-koalicionit liberale vetëm kishte një shumicë prej dymbëdhjetë vota. Bundestagu, Brandt zgjodhi katërt Kancelarja në historinë e Republikës Federale. Zv / Kancelari dhe Ministri i Jashtëm ishte Walter Scheel (FDP).

Mbajtje Brandt është lidhur me moton "Le të guxojnë më shumë demokraci" dhe me tag e "ri politikës lindore," e cila Luftës së Ftohtë nën slloganin "ndryshim nëpërmjet afrimit" ( abmindern Egon Bahr) ose "politika e hapa të vogla" dhe të bëjnë Berlinit Muri duhet të jenë më të depërtueshëm. Megjithë disa skepticizmit fillestar ([[Richard Nixon |] Richard Nixon], [[Henry Kissinger |] Kissinger], Pompidou), fuqitë perëndimore përkrahur këtë politikë.

Vëmendjen e botësrënë në gjunjë e tij në Varshavëmë 7 dhjetor 1970 në Varshavë në përkujtimore e Ghetto Kryengritja e vitit 1943 e udhëhequr nga simbolet ulje e tensionit, i cili më vonë në traktatet Lindore me [[] Poloni] dhe Bashkimin Sovjetik udhëhequr. Në Përveç kësaj, Basic Traktatit erdhi me Lindje. Në vitin 1970, ai ishte në Erfurt me Kryetarin e Këshillit të Ministrave të GDR Willi Stoph fillimisht për të parë gjermane-gjermanisht SamitiErfurt Hofdhe pastaj marrë në Kassel. Erfurt "Willy, Willy", ishin thirrjet e bazuar në mënyrë të qartë në Brandt dhe i irrituar nga autoritetet GDR. Ka pasuar një marrëveshje me Çekosllovaki. Për Ostpolitik e tij, mori Brandt në vitin 1971 Nobel.

Me këtë "Ostpolitik re" që mbizotëroi Willy Brandt, së bashku me Walter Scheel kundër opozitës firmë e madhe e CDU / CSU opozitës, ai punoi për të zhvilluar një ulje e tensionit në Evropë. "

Disa historianë dhe shkencëtarë politikë shohim sot një Asfaltim rruga për rrëzimin e qeverive komuniste në Europa Lindore dhe ribashkimit gjerman, i cili ishte nga Brandt dhe Ostpolitik e tij, por jo i qëllimshëm. Në kohë, ai ishte akuzuar nga konservatorët që kanë ndjekur një njohje të panevojshëm të GDR. Ata nuk e shohin politikën e ulje e tensionit, si një mënyrë për rrëzimin e vendeve të bllokut lindor, por-deklaruar në rezultat vetëm një vlerësim dhe stabilizimin e qeverive.

Në të njëjtën kohë ai erdhi në reformat e brendshme politike në politikën sociale, arsimore dhe ligjore. "Dare më shumë demokraci" ishte temë, Brandt kërkuar për të kapërcyer stanjacion e luftës në familje. Gjithashtu, për shkak të krizës së naftës të vitit 1973 si rezultat i izraelito-arabe [[Lufta e Yom Kippur] ai], këto reforma janë zbatuar vetëm pjesërisht. Sidomos ashtu-quajtur "Radikalët" kundër ekstremistëve në shërbimin civil, prezantuar në vitin 1972, është njohur sot e kësaj dite ka mbetur. Ajo do të jetë deri sot kritikuar ashpër nga kritikët më e majtë dhe gjithashtu Brandt vetë më vonë e përshkroi atë si një gabim serioz.

Voto ==== jo besimit, dhe besimin (1972) ==== Që nga fillimi i qeverisë Brandt deri në vitin 1972 si shumë anëtarë të SPD dhe FDP kishte kaloi në Bashkimi Grupi, duke përfshirë ish-federal [Mende [Erich]] që e CDU / CSU grupit parlamentar e ndërtuar mbi një lakuriq shumica absolute e posedimit. CDU / CSU grupit parlamentar Rainer Barzel, besuan, pra, në prill 1972, Willy Brandt zëvendësuar nga një konstruktiv nuk-votimi i sigurisë mund shumë. Por, për zgjedhjen e tij si kancelar i mungonte dy vota në votim. Më vonë u bë e ditur se Ministria e Sigurimit të Shtetit (Stasi) të [[gjermane Republika Demokratike e Gjermanisë | Lindje] paktën] një anëtar ( Julius Steiner,), CDU ishte i korruptuar. Gjithashtu janë të dyshuar në atë kohë ishte e Ingeborg Geisendörfer. Në ndërkohë, fotografi palisandër me sa duket i njohur edhe si një anëtar i dytë i parlamentit nga radhët e CSU: Leo Wagner nga Stasi për të kanë marrë 50.000 DM.[5]

Megjithatë, që nga SPD-FDP koalicion në Bundestag nuk zotëronte shumicën e të vepron, vendos Brandt në shtator 1972 besim, e cila abstenoi nga ministri siç është rënë dakord, kështu që çështja e besimit nuk është përgjigjur pozitivisht, dhe [[Presidenti ( Gjermani) |] Presidentit] Gustav Heinemann kërkuar nga Brandt shpërbëhet Bundestagut.

Kabinett Brandt II (1972-1974)[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

1972 zgjedhjet në nëntor 1972, qeveria Brandt u konfirmua dhe tani kishte një shumicë i realizueshëm në Bundestag. SPD ishte 45,8% të votave për herë të parë partia më e fortë parlamentare, një rezultat që është parë jashtë vendit si një referendum mbi traktateve Lindore, për parlamentare ratifikim Tani rruga ishte e qartë.

Në 7 qershor 1973 Willy Brandt u bë kancelar i parë gjerman do të vizitojë Izrael, pas 1965, marrëdhëniet diplomatike mes Republikës Federale dhe Izraelit kishin marrë. Si si fillim 1970 e kishte me Abba Eban për herë të parë një ministër izraelit të huaj vizituan Republika Federale, vizita e kthimit nga ministri i Jashtëm Scheel Valter ishte bërë në të njëjtin vit.

Dorëheqjen pas çështjes Guillaume[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Fitoi Bundestagswahl 1972, por të përfaqësuara suksesi më i madh politik e Brandt-së, megjithatë, janë të vetëdijshëm për vëzhguesit bashkëkohore, të tilla si Egon Bahr pajtohen se kjo "pika më e lartë ishte edhe kulmi qartë - prej atëherë mbi të ishte drejt greminës.[6]

Brandt Politike lodhje mated me shpresa të ekzagjeruara të mbretërimit të tij të dytë.

Megjithatë, dorëheqja e tij erdhi si një surprizë për publikun, me [çështje [Guillaume]] ka të ngjarë të shkaktojë si shkaku i dorëheqjes së Brandt. Ndër burimet e [krizës [vaj]] dhe rënies ekonomike të lidhura dhe të vështira pas një grevë në shërbimin publik nga OTVHeinz Kluncker zbatohen vendbanimet e lartë e pagave do të konsiderohet . Dy ulur qëllimin për reforma dhe theksoi Brandt edhe mendërisht.

Në fund të një takimi të rregullt të SPD dhe sindikatës zyrtarët e lartë në Kurt-Schumacher-AkademiaBad Münstereifel më 4 dhe 5 Brandt tha në 6 maj në maj 1974, datë, letër të shkruar me dorë e dorëheqjes së tij, e cila u bë publike nga NDR më ditë më pas ((Audio | NDRWB.ogg | mesazhe NDR)). Rast ishte demaskim të spiun GDR Günter Guillaume, i cili kishte qenë sekretar për punët e partisë si një nga ndihmësit e afërt të Brandt. Brandt mori përsipër përgjegjësinë për neglizhencë dhe dorëheqjen e tij brenda qeverisë federale. Guillaume ishte në afërsi të kancelarit atje, edhe pse ai qëndroi për më shumë se një vit, të dyshuar për spiunazh. Brandt kishte në besim, Guillaume origjinë DDR ishte arsyeja për [[dyshimi] spiunazh] ishte e nënvlerësojë natyrën eksplozive të materies dhe sipas saj kushtuar pak vëmendje. Diskriminim i qytetarëve GDR, i cili, si Guillaume lëvizur në Republikën Federale, në atë kohë nuk ishte e pazakontë. Brandt më vonë pretendoi, Herbert Wehner ishte një bashkëpunëtor në dorëheqjen e tij, pasi kjo nuk kishte dekurajuar ata. Të dy mbetën në Komitetin Qendror të SPD dhe tani kishin papajtueshmëritë të shumta. Tjetër kundërshtari në II Brandt Kabineti u Helmut Schmidt, atëherë Ministri i Financave.

Pavarësisht nga pohimet e të Wehner i kundërt është përgjithësisht supozohet se shumë çështje në vetvete, por më shumë vlerësim Wehner të shëndetit të sëmurë, po vuante nga depresioni Brandt nuk mendoj se informoi shkallët të japë dorëheqjen. Brandt e gjeti veten përballet me fushata të gjatë keqe shpifje kundër kundërshtarëve politikë, të cilin ai kishte qëndruar në zgjedhjet e ardhshme ka qenë vlerësuar nga Wehner mezi. Kjo Kancelari largohet tha se një dobësi për seksin femër kishte qenë zgjidhje e tij. U atribuohen atij punët e shumta me gra dhe problemet e alkoolit. Për më tepër, ndër të tjera, u Horst Herold dhe Günther Nollau frikën se qeveria gjermane mund të kërcënuar nga këto skandale. Së bashku me Zyrën lodhje Asistent Brandt dhe valë për disa kritika kohë - Wehner, Brandt kishte gjatë udhëtimit të tij në Moskë, në publik me fjalët "Zoti bathes si Lau" nën sulm - kjo duhet të ketë qenë për arsye Wehner për ndryshimin e kancelarit SPD-së shpejtë dhe unsentimental për të përmbushur. Pasardhës Brandt si Kancelarja ishte Helmut Schmidt, Wehner, duke thënë: "Helmut, ju duhet të bëni tani" duhet të ketë shtyrë. Schmidt thotë se ai ishte i habitur nga emërimin dhe zyra kanë prioritet mbi nga një ndjenjë të detyrës. Willy Brandt vetë, por mbeti Kryetari i SPD. Në fund të vetë kancelari Schmidt e tij e quajti atë një gabim, përveç chancellorship nuk marrë përsipër kryesimin e partisë të kenë. Ai e pa këtë si një nga arsyet për dështimin e tij.

Pas dorëheqjes si kancelar[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Willy Brandt në Dortmund, rreth 1987

Edhe pas dorëheqjes së tij nga zyra e Kancelarit Brandt mbetën politikisht aktiv: në vitin 1976 ai u bë president i Socialiste nderkombetar (deri më 15 shtator 1992), që nga viti 1979, ai ishte anëtar i Europian Parlamenti i (deri më 1 mars 1983).

Në prill 1977 Banka Botërore kryetar Robert McNamara Brandt ishte kryetar i Komisionit të Pavarur Ndërkombëtar të Zhvillimit "(Veri-Jug Komisioni). Pas gati tre vjet të diskutimeve, Komisioni për shkurt 12, 1980 paraqitur në New York për të e tyre Veri-raportin e Jugut, e përgjithshme u përshkrua si "Brandt Raporti i njohur.

Më 15 nëntor 1978 Brandt pësoi një zemrën, kështu që politikën e tij nuk mund të kryej detyrat përkohësisht.

Në korrik 7, 1979, dhe kancelari austriak erdhi Brandt Bruno Kreisky në Vjenë, së bashku me Jaser Arafatit, kreu i palestinez PLO, për të shkëmbyer mendime. 15 tetor 1984 Brandt u takuan në Kuba me presidentin Fidel Castro. Kjo vit njëjtë, Brandt u takua gjithashtu me Deng Xiaoping dhe Mikhail Gorbachev. Në shtator 19, 1985, ai u takua në Lindja e Berlinit për bisedime me GDR Shteti Presidentit Erich Honecker.

Brandt ishte ende një anëtar i Bundestagut dhe u hap nga zgjedhore 1983 Ora e parë si një Ish-Presidentit Bundestagu, edhe pse ai ishte vetëm anëtar i dytë më i vjetër. Egon Franke kishte dhënë dorëheqjen si president në moshën aktuale të këtij dinjitetit dhe të qetë përparësi Brandt në hapjes. Pas zgjedhjeve parlamentare të 1987 dhe 1990 Brandt hapi Presidenti aktual i Bundestagut, si mosha aktuale.

Më 23 mars 1987 Brandt dha dorëheqjen si kryetar i partisë SPD, pas emërimit të tij të Margarita Mathiopoulos si një kandidat për postin vakant të ri zëdhënësi i partisë kritikës factional u shprehur ashpër. Në jashtëzakonshëm [[] Kongresi] më 14 qershor 1987 ai u zgjodh president i nderit për jetën, pasardhësi i tij si udhëheqës i partisë Hans-Jochen Vogel u zgjodh.

Në janar 20, 1989 të ftuar Presidenti Richard von Weizsäcker me rastin e 75 Birthdays e Willy Brandt në një parti ditëlindjen në Villa Hammerschmidt, duket se shumë miq politikanë dhe shokët. Parë të gjitha-gjerman Bundestagut, Brandt u hap më 20 dhjetor 1990 si në 1983 dhe 1987, edhe si president i përkohshëm. Një javë më parë, më 9 nëntor 1990, Brandt u kthye me 194 pengje, lirimin e të cilit ai kishte Presidenti i Irakut Saddam Hussein u takua, në Gjermani.

Pas Wall Brandt ishte midis mbështetësve të fortë të një lëvizje të qeverisë nga Bon për Berlin. Më 20 qershor 1991 Bundestagut - duke përfshirë në kërkesën e Willy Brandt - pas veprim (kapitalit të Vendimit).

Në tetor 4, 1991 në Brandt zbuluan një tumor në zorrët, më 10 tetor 1991 është hequr. Më 1 Brandt u dha në shkurt 1992 në Heidelberg, Dolf Sternberger- Prize. Më 9 maj 1992 Brandt dha imazh redaktor [[Ulrich Rosenbaum] intervistë] e tij të fundit. Më 10 Maj 1992 ai u pranua përsëri në Spitalore Universitare e Këln në 22 maj 1992 operohet përsëri.

Biografitë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Martin Wine:Willy Brandt - lindjen e një burrë shteti,Aufbau, Berlin 2003
  2. ^ "tetor 1940 lindjes së vajzës së Willy Brandt's". Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2012. Marrë më 4 nëntor 2009. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Martin Wine: Willy Brandt - duke u bërë një burrë shteti Page 86
  4. ^ Peter Merseburger:Willy Brandt, 1913-1992. Vizionar dhe realist, Stuttgart 2002, ISBN 3-423-34097-5, fq 410
  5. ^ [Http: / / www .cicero.de/97.php? ress_id = 4 & item = 957 Cicero - Revista për Kulturë Politike] (2 qershor 2009)
  6. ^ Egon Bahr, në kujtimet e tij

Lidhje të jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]