Abdurrahman bin Auf

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Abdurrahman bin Auf
عبد الرحمن بن عوف
Personal
Lindurrr. 581
Vdekurrr. 654
Medina, Kalifati Rashidun
Vend pushimiXhenet el-Baki, Medina
FejaIslam
Bashkëshorti/ja
Prindër
Njohur përDuke qenë shok i Muhamedit; një nga dhjetë të përgëzuarit me Xhenet
ProfesioniBiznesmen
RelationsBanu Zuhrah (klan)
Varri që i atribuohet shokut Abdurrahman bin Aufit, e vendosur në zonën Xhubejhe, në veri të Amanit, kryeqyteti i Jordanisë

Abdurrahman bin Auf (arabisht: عبد الرحمن بن عوف, rr. 581–654)[1]:94,103[2] ishte një nga shokët e profetit islam Muhamed. Një nga më të pasurit në mesin e sahabëve, ai njihet si një nga dhjetë të përgëzuarit me Xhenet.

Prapavija[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Prindërit e tij ishin të dy nga fisi Zuhra i fisit Kurejsh në Mekë. Babai i tij ishte Avf ibn Abd Avf dhe nëna e tij ishte esh-Shifa bint Avf.[1]:97[3]:94

Fillimisht, emri i tij ishte Abd Amr ("rob i Amrit"). Ishte Muhamedi ai që e quajti atë Abdurrahman ("rob i të Gjithëmëshirshmit").[1]:94 Thuhet gjithashtu se emri i tij origjinal ishte Abdul Kaaba.[1]:94–95

Ai u martua me Habibe bint Xhahsh, të gjithë vëllezërit e së cilës iu bashkuan Islamit.

Biografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ebu Bekri i foli Abdurrahmanit për Islamin, pastaj e ftoi të takonte Muhamedin, i cili e dëgjoi deklaratën e tij të besimit dhe i mësoi lutjet islame. Kjo ishte para se myslimanët të kishin hyrë në shtëpinë e Arkamit; Abdurrahmani ishte një nga tetë burrat e parë që pranoi Islamin.[4]:115–116[5] Nga rreth 614 kurejshët paganë në Mekë "e treguan armiqësinë e tyre ndaj të gjithë atyre që ndiqnin të dërguarin; çdo fis që përmbante muslimanë u sulmua."[4]:143 Kërcënimi i zakonshëm për tregtarët myslimanë ishte: "Ne do t'i bojkotojmë mallrat tuaja dhe do t'ju bëjmë në lypësi."[4]:145

Abdurrahman ishte një nga një parti pioniere prej pesëmbëdhjetë myslimanësh që emigruan në Abisini në vitin 615. Myslimanët e tjerë iu bashkuan atyre më vonë, duke formuar një grup prej mbi njëqind. "Ata ishin të strehuar të sigurtë atje dhe mirënjohës për mbrojtjen e Negusit; kështu që ata mund ta adhuronin Allahun pa frikë, dhe Negusi u kishte treguar atyre gjest të mirë dhe mikpritje të ngrohtë siç ishte parathënë nga profeti edhe para se të largoheshin."[4]:148 Në fund të vitit 619 ose në fillim të vitit 620 "ata dëgjuan se mekasit e kishin pranuar Islamin". Kjo doli të mos ishte plotësisht e vërtetë, megjithatë një numër i madh njerëzish e pranuan Islamin si rezultat i konvertimit të Omer ibn Hatabit dhe xhaxhait të profetit nga babai, Hamza ibn Abdulmuttalib. Abdurrahmani ishte një nga dyzet që "u nisën për në atdhe. Por kur arritën afër Mekës, mësuan se raporti ishte i rremë, kështu që ata hynë në qytet nën mbrojtjen e një qytetari ose vjedhurazi".[4]:167–168 ku ai qëndroi te Saad ibn El-Rabi.[4]:218

Jeta në Medinë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Abdurrahman ishte mik me Ummajja ibn Halaf, një kundërshtar i ashpër i Islamit. Kur Abdurrahmani emigroi në Medine, të dy arritën një marrëveshje me shkrim, sipas së cilës Abdurrahmani duhej të mbronte pronën dhe familjen e Ummayya në Medine, ndërsa Ummayya do të mbronte Abdurrahmanin në Mekë. Kur Abdurrahmani dëshironte të nënshkruante dokumentin, Ummayya protestoi duke thënë "Unë nuk e njoh Er-Rahman" dhe kërkoi që të përdorej emri paraislamik "Abd Amr", për të cilin Abdurrahmani u pajtua. Të dy u takuan përsëri në betejën e Bedrit në mars 624. Një hadith që i atribuohet Abdurrahman ibn Awf-it tregon:[6]

Ditën (e betejës) së Bedrit, kur të gjithë njerëzit shkuan për të fjetur, unë u ngjita në kodër për ta mbrojtur atë. Bilali (1) e pa atë (d.m.th. Umejjen) dhe shkoi në një tubim të ensarëve dhe tha: "(Këtu është) Ummayya bin Khalaf! Mjerë unë nëse ai shpëton!" Kështu, një grup i ensarëve dolën me Bilalin për të na ndjekur (Abdurrahman dhe Umeiya). Nga frika se do të na kapnin, unë ua lashë djalin e Umaiya që t'i mbanin të zënë, por ensarët e vranë djalin dhe insistuan të na ndiqnin. Umaiya ishte një burrë i shëndoshë, dhe kur ata u afruan tek ne, unë i thashë që të gjunjëzohej, dhe ai u gjunjëzua, dhe unë u shtriva mbi të për ta mbrojtur, por ensarët e vranë atë duke kaluar shpatat e tyre poshtë meje dhe njëri prej tyre u plagos. këmbën time me shpatën e tij. (Nëntransmetuesi tha: "Abd al-Rahman na tregonte gjurmët e plagës në pjesën e pasme të këmbës së tij.")

Abdurrahmani ishte një nga ata që qëndroi i vendosur përkrah Muhamedit në Betejën e Uhudit kur shumica e luftëtarëve u larguan.[1]:98 Më vonë, ai gjithashtu mori pjesë në betimin e kënaqësisë gjatë pelegrinazhit të parë të myslimanëve medinas.[7][8] Abdurrahmani mori pjesë në të gjitha operacionet ushtarake të udhëhequra nga Muhamedi.[9]

Vdekja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Abdurrahman vdiq në Medine në vitin 32 hixhri (653-654 e.r.) në moshën 72 vjeçare. Ai u varros në Xhenet el-Baki.[10]

Bibliografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Ahmad, Shayriin (2021). "جهاد عبد الرحمن بن عوف" [Jihad Abdel Rahman bin Auf]. mawdoo3.com (në arabisht). mawdoo3.com. Marrë më 7 dhjetor 2021.
  • Lewis, Bernard (1970). "On the Revolutions in Early Islam". Studia Islamica (në anglisht). 32 (32): 215–231. doi:10.2307/1595221. JSTOR 1595221. Marrë më 11 nëntor 2021.
  • Q. Ahmed, Asad (2011). The Religious Elite of the Early Islamic Ḥijāz: Five Prosopographical Case Studies (në anglisht) (bot. Illustrated). Occasional Publications UPR. ISBN 978-1900934138. Marrë më 7 dhjetor 2021.
  • Zaman, Hasanuz (1970). Trade in Islam: Principles and Practices Motamar publication (në anglisht). Umma Publishing House. fq. 40. Marrë më 11 nëntor 2021.

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ a b c d e Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir Volume 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr. London: Ta-Ha Publishers.
  2. ^ "Abdel-Rahman Ibn Awf (580Ad-32Hijri/652Ad) A study in his Religions, Economic and Political Role in the State of Islam During its Emergence and Formation". An-Najah Scholars (në anglisht). Universiteti Kombëtar An-Najah. 2014. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2016. Marrë më 22 maj 2016.
  3. ^ Ahmed, A. 1. (2011). The Religious Elite of the Early Islamic Hijaz: Five Prosopographical Case Studies. Oxford: Unity for Prosopographical Research.
  4. ^ a b c d e f Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
  5. ^ Vini re se shprehja "tetë burrat e parë" nuk përfshin disa femra të konvertuara, besimi i të cilave mund të ketë qenë më herët.
  6. ^ Sahih Buhariu, 3:38:498
  7. ^ Ahmad 2021, p. Quoting Muhammad Owaidah, Chapter of the Discourse on Asceticism, Foolishness and Literature, p. 565, Part 1. Adapted
  8. ^ Ahmad 2021, p. Quoting ismail Al-Asbahani, The Lives of the Righteous Ancestors, Riyadh, Dar Al-Raya for Publishing and Distribution, p. 249. Adapted
  9. ^ Ahmad 2021, p. Quoting Ali Ibn al-Atheer (1994), The Lion of the Forest in the Knowledge of the Companions (first edition), Beirut, Dar al-Kutub al-Ilmiyya, p. 475, Part 3. Adapted
  10. ^ "
    ثالثا: فضل عبد الرحمن بن عوف رضي الله عنه - الموسوعة العقدية - الدرر السنية"     (në arabisht). Arkivuar nga origjinali më 2021-12-07. Marrë më 2022-02-14.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Abdurrahman_bin_Auf&oldid=2549896"