Besojma e Atanasit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Shën Atanasi i Aleksandrise mendohet të jetë autori i Quiconque.

Besojma e Atanasit ndryshe e quajtur edhe Quicumque është krijuar nga Shën Atanasi i Aleksandrisë.

Nuk duhet të ngatërrohet me Quicumque dhe profesionin e besimit të Kishës së Armenisë, i quajtur edhe Simbol i Athanasius.

"Mburojë" ose "emblema" e Trinisë, një vizuale përmbledhje e pjesës së parë të Besojmës së Atanasit. PATER (ATI), FILIUS (BIRI), SPIRITUS (SHPIRTI), DEUS (ZOTI), EST (ËSHTË), NON EST (NUK ËSHTË)

Teksti Shqip - Latinisht[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shqip Latinisht
Kushdo dëshiron të shpëtohet,

përpara së gjithash është e nevojshme të mbajë besimin katolik ;

nëse nuk e ruan të plotë e të panjollë pa asnjë dyshim se ai do të vdesë përjetësisht.

Ky është besimi i kishës katolike :

Ne adhurojmë një Zot në Trini dhe Trininë në Bashkim, pa ngatërruar Personat e pa ndarë substancat.

Sepse tjetër është personi Atë, tjetër personi Bir e tjetër Shpirti Shenjtë.

Por Ati, Biri e Shpirti Shenjtë është Një Hyjni, me lavdi të barabartë dhe me madhështi të bashkëpërjetshme.

I tillë është Ati, i tillë është edhe Biri e i tillë është edhe Shpirti i Shenjtë.

I pakrijuar është Ati, i pakrijuar është Biri e i pakrijuar është Shpirti Shenjtë.

I pakufishëm është Ati, i pakufishëm është Biri e i pakufishëm është Shpirti i Shenjtë.

I amshuar është Ati, i amshuar është Biri e i amshuar është Shpirti Shenjtë.

Dhe nuk janë tre të amshuar, por Një i amshuar.

Si dhe nuk janë tre të pakrijuar e tre të pakufinj, por një i pakrijuar e një i pakufi.

Gjithashtu i plotfuqishëm është Ati, i plotfuqishëm është Biri e i plotfuqishëm është Shpirti Shenjtë.

Sidhe nuk janë tre të plotfuqishëm por një i plotfuqishëm.

Kështu pra Ati është Hyj, Biri është Hyj e Shpirti Shenjtë është Hyj.

Nuk janë tre Hyjni, por një Hyj.

Kështu pra Ati është Zot, Biri është Zot e Shpirti Shenjtë është Zot.

Nuk janë tre Zota, por një Zot.

E vërteta e krishterë na detyron të pranojmë secilin prej tre personave Hyj dhe Zot. E po nga e njëjta fe katolike na ndalohet të themi se ka tre Hyjni ose tre Zota.

Ati nuk është bërë nga askush e as nuk është krijuar e as lindur.

Biri është i Atit të vetëm, jo i bërë por i lindur.

Shpirti Shenjtë është nga Ati e Biri ;as i bërë, as i krijuar, as i lindur, por i rrjedhur(nga Ati e Biri)

Kështu pra është një Atë e jo tre Etër ; një Bir e jo tre bij ; një Shpirt Shenjtë e jo tre Shpirta Shenjtë.

E në këtë Trini asnjë nuk është i parë apo i fundit e as me i madh ose me i vogël, por të tre personat janë të bashkëpërjetshëm e të barabartë.

Kështu pra të gjitha ato të thëna më lart : Bashkimi në Trini dhe Trinia në Bashkim duhet të adhurohen.

Kushdo dëshiron të shpëtohet t'i besojë kësaj Trinie.

Por shpëtimin e amshuar është e nevojshme të besojmë me zemër (besnikërisht) në mishërimin e Zotit tonë Jezu Krisht.

Pra është e drejtë të besojmë e të pranojmë se Zoti jonë Jezu Krisht,Bir i Hyjit është Zot e njeri.

është Zot nga substanca e Atit, lindur para të gjithë shekujve dhe njeri nga substanca e nënës së tij, lindur në tokë.

Zoti perfekt e njeriu perfekt ; i përbërë me shpirt të arsyeshëm dhe me mish njeriu.

I barabartë me Atin për sa i përket Hyjnisë e inferior për sa i përket njerëzisë..

Edhe pse ai është Zot e njeri nuk është dy, por një Krisht.

Një jo sepse Hynia u konvertua në mish, por qenia njerëzore në Zot.

Një i vetëm jo nga ngatërrimi i substancave, por nga bashkimi i Personit.

Sepse sikur një shpirt i arsyeshëm dhe mishi formojnë një njeri edhe Zoti e njeriu formojnë një Krisht.

I cili vuajti për shpëtimin tonë, zbritit në ferr, ditën e tretë u ringjall prej së vdekurish.

U ngjit në qiell e rri në të djathtën e Atit e do të vijë përsëri për të gjykuar të gjallë e të vdekur.

Në ardhjen e Tij të gjithë njerëzit do të ringjallen me trupat e tyre e do të japin llogari për veprat që kanë bërë.

Dhe ata që kanë bërë mirë do të fitojnë jetë e pasosur e ato që kanë bërë keq do shkojnë në zjarr të përjetshëm.

Kyështë besimi katolik, kushdo nuk e beson me zemër e me vendosmëri nuk mund të shpëtohet.

Quicúmque vult salvus esse,

ante ómnia opus est ut téneat cathólicam fidem:

Quam nisi quisque íntegram inviolatámque serváverit, absque dúbio in aetérnum períbit.

Fides autem cathólica haec est †

t unum Deum in Trinitáte, et Trinitátem in unitáte venerémur;

Neque confundéntes persónas, neque substántiam separántes.

Ália est enim persóna Patris, ália Fílii, ália Spíritus Sancti.

Sed Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti una est divínitas, aequális glória, coaetérna majéstas.

Qualis Pater, talis Filius, talis Spiritus Sanctus.

Increátus Pater, increátus Fílius, increátus Spíritus Sanctus;

Imménsus Pater, imménsus Fílius, imménsus Spíritus Sanctus;

Ætérnus Pater, aetérnus Fílius, aetérnus Spíritus Sanctus;

Et tamen non tres aetérni, sed unus aetérnus;

Sicut non tres increáti, nec tres imménsi, sed unus increátus, et unus imménsus.

Simíliter omnípotens Pater, omnípotens Fílius, omnípotens Spíritus Sanctus;

Et tamen non tres omnipoténtes, sed unus omnípotens.

Ita Deus Pater, Deus Fílius, Deus Spíritus Sanctus;

Et tamen non tres Dii, sed unus est Deus.

Ita Dóminus Pater, Dóminus Fílius, Dóminus Spíritus Sanctus;

Et tamen non tres Dómini, sed unus est Dóminus.

Quia sicut singillátim unamquámque persónam Deum ac Dóminum confitéri christiána veritáte compéllimur: ita tres Deos aut Dóminos dícere cathólica relogióne prohibémur.

Pater a nullo est factus: nec creátus, nec génitus.

Fílius a Patre solo est: non factus, nec creátus, sed génitus.

Spíritus Sanctus a Patre et Fílio: non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens.

Unus ergo Pater, non tres Patres: † unus Fílius, non tres Fílii; unus Spíritus Sanctus, non tres Spíritus Sancti.

Et in hac Trinitáte nihil prius aut postérius, † nihil majus aut minus: sed totae tres persónae coaetérnae sibi sunt et coaequáles.

Ita ut per ómnia, sicut jam supra dictum est, † et únitas in Trinitáte, et Trínitas in unitáte veneránda sit.

Qui vult ergo salvus esse, ita de Trinitáte séntiat.

Sed necessárium est ad aetérnam salútem, ut Incarnatiónem quoque Dómini nostri Jesu Christi fidéliter credat.

Est ergo fides recta, ut credámus et confiteámur, † quia Dóminus noster Jesus Christus Dei Fílius, Deus et Homo est.

Deus est ex substántia Patris ante saecula génitus, et homo est ex substántia matris in saéculo natus.

Perféctus Deus, perféctus homo: ex ánima rationáli et humána carne subsístens.

Æquális Patri secúndum divinitátem: minor Patre secúndum humanitátem.

Qui licet Deus sit et homo, non duo tamen, sed unus est Christus;

Unus autem non conversióne divinitátis in carnem, sed assumptióne humanitátis in Deum;

Unus omníno non confusióne substántiae, sed unitáte persónae.

Nam sicut ánima rationális et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus.

Qui passus est pro salúte nostra, descéndit ad ínferos, tértia die resurréxit a mórtuis,

Ascéndit ad coelos, sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis, inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.

Ad cujus advéntum omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis, et redditúri sunt de factis própriis ratiónem.

Et qui bona egérunt, ibunt in vitam aetérnam, qui vero mala, in ignem aetérnum.

Haec est fides cathólica, † quam nisi quisque fidéliter firmitérque credíderit, salvus esse non póterit.

Shënime dhe referenca[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stampa:Références