Daishō

Daishō, këllëf i zi i dylluar. Shekulli i 19-të, periudha Edo. Muzeu i Artit Tokio Fuji.

Daishō (大小, daishō)—fjalë për fjalë "i madh-vogël"—është një term japonez për një palë shpata japoneze të prodhuara tradicionalisht (nihonto) të veshura nga klasa samurai në Japoninë feudale.

Përshkrim

Etimologjia e fjalës daishō bëhet e dukshme kur përdoren termat daitō, që do të thotë shpatë e gjatë dhe shōtō, që do të thotë shpatë e shkurtër; daitō + shōtō = daishō. Një daishō përshkruhet zakonisht si një katana dhe një wakizashi (ose një tantō) e montuar në koshirae që përputhen, por fillimisht daishō ishte veshja e çdo katana të gjatë dhe të shkurtër së bashku. Çiftimi katana/wakizashi nuk është i vetmi kombinim daishō pasi në përgjithësi çdo shpatë më e gjatë e çiftuar me një tantō konsiderohet të jetë një daishō. Daishō përfundimisht do të thotë dy shpata që kishin një grup të përshtatshëm të pajisjeve. Një daishō gjithashtu mund të kishte tehe të përputhshme të bëra nga i njëjti shpatar, por kjo ishte në fakt e pazakontë dhe jo e nevojshme që dy shpata të konsideroheshin si daishō, pasi do të kishte qenë më e shtrenjtë për një samurai.

Galeria

• 
  Shekulli i 19-të, periudha Edo. Muzeu Kombëtar i Tokios.
• 
  Daisho antike japoneze (samurai), që tregon grupin e montimeve të përputhura (koshirae).
• 
  Daisho kashira (pommel)
• 
  Daisho habaki (wedge-shaped collar)
• 
  Daisho tsuba dhe fuchi (hand guard and hilt collar)
• 
  Daisho tsuka (hilt)
• 
  Një samurai i shekullit të 19-të i veshur me daishon e tij
• 
  Një print që përshkruan takimin imagjinar midis shpatarëve Miyamoto Musashi dhe Tsukahara Bokuden, i pari duke përdorur të dyja shpatat në stilin Niten Ichi-ryū.