Deklarimi për të Drejtat e Personave që i përkasin pakicave kombëtare ose etnike, fetare dhe gjuhësore
Deklarata mbi të Drejtat e Personave që i përkasin pakicave kombëtare ose etnike, religjioze dhe gjuhësore është miratuar nga Asambleja e Përgjithshme e OKB-së më 18 dhjetor 1992, pa votim[1] , me rezolutën nr. 47/135.
Dispozitat e tij kryesore përfshijnë që "Personat që u përkasin pakicave kombëtare ose etnike, fetare dhe gjuhësore (këtu e tutje të referuara si persona që u përkasin pakicave) kanë të drejtë të gëzojnë kulturën e tyre, të profess dhe praktikojnë fenë e tyre dhe të përdorin gjuhën e tyre , në mënyrë private dhe publike, lirisht dhe pa ndërhyrje ose ndonjë formë diskriminimi "(neni 2.1).
Instrumentet ndërkombëtare që i referohen Deklaratës
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Konventa Kuadër për Mbrojtjen e Pakicave Kombëtare i referohet Deklaratës në para. 24 të Raportit shpjegues.
Konventa BSHP për Garantimin e të Drejtave të Personave që i përkasin pakicave kombëtare (në përkthime të tjera - Konventa për të Drejtat e Personave që i përkasin Pakicave Kombëtare ose Konventa për Mbrojtjen e të Drejtave të Personave që i përkasin pakicave kombëtare)[2] i referohet Deklaratës në preambulën e saj.
Më shumë info
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Kimentimi i deklarimit E/CN.4/Sub.2/AC.5/2005/2
Raportuesi Special i OKB-së për çështjet e minoriteteve , mandati i të cilit përfshin promovimin e Deklaratës
Burimet
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Rezolutat e miratuara nga Asambleja e Përgjithshme në seancën e saj të 47-të
- ^ КОНВЕНЦИЯ СТРАН СНГ ОБ ОБЕСПЕЧЕНИИ ПРАВ ЛИЦ, ПРИНАДЛЕЖАЩИХ К НАЦИОНАЛЬНЫМ МЕНЬШИНСТВАМ Arkivuar 27 maj 2017 tek Wayback Machine (në rusisht)