Deklarimi për të Drejtat e Personave që i përkasin pakicave kombëtare ose etnike, fetare dhe gjuhësore

Deklarata mbi të Drejtat e Personave që i përkasin pakicave kombëtare ose etnike, religjioze dhe gjuhësore është miratuar nga Asambleja e Përgjithshme e OKB-së më 18 dhjetor 1992, pa votim^[1] , me rezolutën nr. 47/135.

Dispozitat e tij kryesore përfshijnë që "Personat që u përkasin pakicave kombëtare ose etnike, fetare dhe gjuhësore (këtu e tutje të referuara si persona që u përkasin pakicave) kanë të drejtë të gëzojnë kulturën e tyre, të profess dhe praktikojnë fenë e tyre dhe të përdorin gjuhën e tyre , në mënyrë private dhe publike, lirisht dhe pa ndërhyrje ose ndonjë formë diskriminimi "(neni 2.1).

Instrumentet ndërkombëtare që i referohen Deklaratës[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Konventa Kuadër për Mbrojtjen e Pakicave Kombëtare i referohet Deklaratës në para. 24 të Raportit shpjegues.

Konventa BSHP për Garantimin e të Drejtave të Personave që i përkasin pakicave kombëtare (në përkthime të tjera - Konventa për të Drejtat e Personave që i përkasin Pakicave Kombëtare ose Konventa për Mbrojtjen e të Drejtave të Personave që i përkasin pakicave kombëtare)^[2] i referohet Deklaratës në preambulën e saj.