Fudejl ibn Ijad

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

El-Fuḍejl ibn Ijad ibn Bishr ibn Mesud Ebu Ali et-Tamīmī el-Jarbui el-Horasani (Arabisht: الفضيل بن عياض بن مسعود بن بشر أبو على التميمي اليربوعي الخراساني) ishte hajdut i cili hoqi dorë nga krimet e tij dhe u bë asket musliman.

Jeta e hershme dhe banditizmi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Janë përmendur shumë vende se ku u lind Fudejli, përfshirë Samarkand, Merv, Mosul and Balkh; që do të thotë se ai u identifikua si turkmenë, irakianë, azerbajxhanë etj.[1][2]

Para se të bëhet myslimanë, Fudejli e udhëhoqi një grup banditazh ose hajdutë rrugëve, në Siri dhe Horasan, duke bastisur karavane dhe duke vjedhur udhëtarëve.[2] Edhe gjatë kësaj kohe, ai ishte myslimanë dhe falte namaz, agjëronte dhe i ndalonte burrat e tij të mos i zbulonte gratë të gjetura në mesin e viktimave. Gjatë kësaj kohe, ai ishte në dashuri me një femër.

Fudejli po ngjitej në një mur thjesht duke parë një karvan që kalonte; kur Fudejli dëgjoi një person që lexonte ajetin e 16-të të kapitullit el-Hadid, që thotë "A nuk është koha që zemrat të zbuten me këshillat e Allahut dhe ne atë të vërtetën që zbriti (me Kur’an), e të mos bëhen si ata, të cilëve u është dhënë libri më parë e zhgjati koha dhe zemrat e tyre u shtangën e shumë prej tyre janë jashtë rrugës.", ai e kuptoi se ishte hipokrit që pretendonte se ishte i nënshtruar ndaj Perëndisë, ashtu edhe vjedhjes.[3]

Pas kësaj, Fuḍejli u përpoq të vizitonte secilën prej viktimave të tij të njohura për t'i ripaguar ato që kishte vjedhur prej tyre, dhe kur ai doli jashtë mallrave të vlefshme, ai i vizitoi ata për të kërkuar faljen e tyre. Megjithatë, një hebre nuk pranoi ta falte derisa ai të ishte shlyer, dhe urdhëroi Fuḍejlin të lëvizte një grumbull të ndotura para shtëpisë së tij për të shlyer borxhin e tij. Pas disa ditësh pune, një stuhi shpërtheu grumbullin e fëlliqur, dhe Fudejli i shpjegoi hebreut se Allahu e kishte ndihmuar atë. Hebreu pastaj vendosi një çantë të poshtër në shtratin e tij dhe kërkoi Fuḍejlit ta sillte atë tek ai dhe vërejti duke zbuluar se pëlhura ishte kthyer në ari që ai tani besonte në fenë e Fudejlit dhe kërkoi të bëhej myslimanë.[2][4]

Jeta e mëvonshme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pas konvertimit, el-Fuḍejli u zhvendos në Kufe dhe studioi nën Xhafer Sadikut dhe Abdul Uahid bin Zejd[5] dhe i mësoi Ibrahim ibn Edhemit, Bishr ibn Hareth dhe Sari Saktit.[5] Ai shkoi në Mekë dhe qëndroi këtu për shumë kohë dhe studioi nën Ebu Hanifes. Ai kishte një djalë me emrin Ali dhe dy vajza.

Djali i Fudejlit kishte infeksion në urinë, i cili u shërua ku Fudejli u mbështetë lutjes dhe besimit.[6]

Fudejli vdiq gjatë namazit në vitin 803, sipas disa të dijetarëve kanë thënë se ishte dita e tretë e muajit Rebi el-Evvel.[7]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Politics and society during the early medieval period: collected works of Professor Mohammad Habib, Volume 1
  2. ^ a b c Siddiqi, Iqtidar Husain (2010). Indo-Persian historiography up to the thirteenth century (në anglisht). Primus Books. ISBN 978-81-908918-0-6.
  3. ^ Muwaqif Mushriqah fi Hayatis Salaf
  4. ^ Jawami'ut Hika'at, Volume I, Part I
  5. ^ a b Beale, Thomas William (1881). The Oriental Biographical Dictionary (në anglisht). Calcutta: Asiatic Society.
  6. ^ Dols, Michael Walters (1992). Immisch, Diana E. (red.). Majnūn: the madman in medieval Islamic society (në anglisht). Clarendon Press. fq. 228. ISBN 978-0-19-820221-9.
  7. ^ Khan, K. D. (2004). Khwaja Moinuddin Chishti: social and educational relevance (në anglisht). Sarup & Sons. ISBN 978-81-7625-515-8.