Ironia
Ironia (nga greqishtja e lashtë: εἰρωνεία eirōneía 'përfytyrim, injorancë e shtirur'[1]), në kuptimin e tij më të gjerë, është krahasimi i asaj që në sipërfaqe duket të jetë rasti dhe asaj që është në të vërtetë rasti ose që pritet; është një mjet i rëndësishëm retorik dhe teknikë letrare.
Ironia mund të kategorizohet në lloje të ndryshme, duke përfshirë ironinë verbale, ironinë dramatike dhe ironinë e situatës. Ironia verbale, dramatike dhe e situatës përdoren shpesh për të theksuar në pohimin e një të vërtete. Forma ironike e përngjasimit, e përdorur në sarkazëm, dhe disa forma të litotes mund të theksojnë domethënien e dikujt me përdorimin e qëllimshëm të gjuhës që pohon të kundërtën e së vërtetës, mohon të kundërtën e së vërtetës ose nënvlerëson në mënyrë drastike dhe dukshëm një lidhje faktike.[2]
Në letërsi, ironia është një figurë retorike në të cilën ekziston një mospërputhje, një mosmarrveshje ose një lidhje e pavullnetshme me të vërtetën, e cila shkon përtej kuptimit të thjeshtë dhe të dukshëm të fjalës.[3]
Ironia verbale dhe situative shpesh përdoren qëllimisht për të theksuar një deklaratë të së vërtetës. Forma ironike e krahasimit, sarkazmës ose litotës mund të përfshijë theksimin e një kuptimi me anë të përdorimit të qëllimshëm të një fraze që thotë të kundërtën e saktë të së vërtetës ose që dëmton në mënyrë drastike një lidhje faktike.
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Liddell & Scott, A Greek-English Lexicon, v. sub εἰρωνεία.
- ^ Muecke, DC., The Compass of Irony, Routledge, 1969. p. 80
- ^ Ph, Hamon (1996). L'Ironie littéraire (në Frengjisht). Paris: Hachette.
{{cite book}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)