Isuf Sokoli
Isuf Sokoli i njohur edhe si Jusuf Sokoli (1820 - 1880) ishte një figurë e shquar shqiptare e shekullit të 19-të, i njohur për rolin e tij në rezistencën kundër vendimeve të Kongresit të Berlinit (1878), të cilat synonin t'i jepnin territoret shqiptare të Plavës dhe Gucisë Malit të Zi. Si anëtar i Lidhjes së Prizrenit, ai, së bashku me udhëheqës të tjerë si Ali Pashë Gucia dhe Jakup Ferri, organizoi dhe udhëhoqi forcat shqiptare në Betejën e Plavës dhe Gucisë (1879-1880), duke kundërshtuar me sukses aneksimin e këtyre territoreve nga Mali i Zi. Gjatë këtyre luftimeve, Jusuf Sokoli u plagos dhe më pas ndërroi jetë si pasojë e plagëve të marra.[1]
Kontributi i tij në mbrojtjen e territoreve shqiptare dhe në ruajtjen e integritetit territorial të Shqipërisë është vlerësuar si një akt heroik dhe një shembull i përkushtimit ndaj çështjes kombëtare.[2]
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Repishti, Xhevat (1979). Isuf Sokoli dhe lufta per mbrojtjen e Ulqinit. Shtëpia Botuese "8 Nëntori".
- ^ "SOKOLI ISUF – Enciklopedia Shqiptare". Marrë më 2025-02-17.