Italia në Festivalin Evropian të Këngës

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Italia
Flag
Televizioni transmetuesRai
Eventi përzgjedhës
Finale Kombëtare
Përzgjedhje e brendshme
  • 1967–1971
  • 1973–1980
  • 1983–1985
  • 1987–1993
  • 2014
Paraqitjet
Paraqitjet47
Paraqitja e parë1956
Rezultatet më të miraVendi i 1-rë: 1964, 1990, 2021
Rezutatet jo të miraZero pikë: 1966
Link
Faqja zyrtare: Italia në Eurovizion

Italia ka marrë pjesë në Festivalin Evropian të Këngës 47 herë që kur bëri debutimin e saj në konkursin e parë më 1956. Ishte një nga shtatë shtetet që garuan në konkursin e parë, i cili mori frymëzim nga Festivali i Muzikës Sanremo.[1] Italia garoi shpesh në garë deri më 1997. Pas një mungese 14-vjeçare, shteti u kthye në garë më 2011. Italia e ka fituar konkursin tri herë.

vitin 1958, Domenico Modugno përfundoi i treti me këngën "Nel blu, dipinto di blu". Riemëruar " Volare ", kënga u bë një hit i madh ndërkombëtar, duke arritur në vendin e parë në SHBA dhe duke fituar dy çmime Grammy në edicionin e saj të parë. Emilio Pericoli gjithashtu përfundoi i treti në 1963, para se Italia të fitonte për herë të parë në 1964 me Gigliola Cinquetti dhe " Non ho l'età ". Cinquetti u kthye në konkurs në 1974 dhe përfundoi i dyti me këngën " Sì ", duke humbur ndaj ABBA . Italia më pas përfundoi e treta në 1975 me Wess dhe Dori Ghezzi dhe këngën " Era ". Rezultati më i mirë i vendit në vitet 1980 ishte Umberto Tozzi dhe Raf që përfunduan të tretët në 1987 . Fitorja e dytë e Italisë në konkurs erdhi në 1990 me Toto Cutugno dhe këngën " Insieme: 1992 ". Rezultate të tjera të mira të viteve 1990 ishin Mia Martini1992 dhe Jalisse në 1997, të cilët të dy përfunduan të katërtin. Pas vitit 1997, Italia u tërhoq nga gara.

Më 31 dhjetor 2010, EBU njoftoi se Italia do të kthehej në garë si pjesë e "Pesë Big", që do të thotë se ajo automatikisht u kualifikua në finale. [2] Kthimi i Italisë në garë ka provuar të jetë i suksesshëm, duke përfunduar në dhjetëshen më të mirë në tetë nga dhjetë garat e fundit (2011–21), duke përfshirë vendet e dyta për Raphael Gualazzi ( 2011 ) dhe Mahmood ( 2019 ), dhe Il Volo duke përfunduar i treti në 2015 Il Volo fitoi televotimin, duke marrë vota nga të gjitha vendet, por juritë i vendosën të gjashtë. Që nga prezantimi i sistemit të votimit 50/50 në 2009, kjo ishte hera e parë që fituesi i votave të shikuesve nuk fitoi garën. Italia arriti fitoren e tretë në garë në 2021, me grupin rock Måneskin dhe këngën "Zitti e buoni".

Garuesit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Treguesi i tabelës
1
Fitues
2
Vendi i dytë
3
Vendi i tretë
Vendi i fundit
X
Kënga u zgjodh por nuk konkurroi
Viti Artist Titulli Gjuha Vendi Pikë Gjysmëfinale Pikë
Franca Raimondi "Aprite le finestre" Italisht 2 No Pa gjysmëfinale
Tonina Torrielli "Amami se vuoi" Italisht 2
Nunzio Gallo "Corde della mia chitarra" Italisht 6 7
Domenico Modugno "Nel blu, dipinto di blu" Italisht 3 13
Domenico Modugno "Piove (Ciao, ciao bambina)" Italisht 6 9
Renato Rascel "Romantica" Italisht 8 5
Betty Curtis "Al di là" Italisht 5 12
Claudio Villa "Addio, addio" Italisht 9 3
Emilio Pericoli "Uno per tutte" Italisht 3 37
Gigliola Cinquetti "Non ho l'età" Italisht 1 49
Bobby Solo "Se piangi, se ridi" Italisht 5 15
Domenico Modugno "Dio, come ti amo" Italisht 17 ◁ 0
Claudio Villa "Non andare più lontano" Italisht 11 4
Sergio Endrigo "Marianne" Italisht 10 7
Iva Zanicchi "Due grosse lacrime bianche" Italisht 13 5
Gianni Morandi "Occhi di ragazza" Italisht 8 5
Massimo Ranieri "L'amore è un attimo" Italisht 5 91
Nicola di Bari "I giorni dell'arcobaleno" Italisht 6 92
Massimo Ranieri "Chi sarà con te" Italisht 13 74
Gigliola Cinquetti "Sì" Italisht 2 18
Wess and Dori Ghezzi "Era" Italisht 3 115
Al Bano & Romina Power "We'll Live It All Again" Anglisht, Italisht 7 69
Mia Martini "Libera" Italisht 13 33
Ricchi e Poveri "Questo amore" Italisht 12 53
Matia Bazar "Raggio di luna" Italisht 15 27
Alan Sorrenti "Non so che darei" Italisht 6 87
Riccardo Fogli "Per Lucia" Italisht 11 41
Alice & Battiato "I treni di Tozeur" Italisht 5 70
Al Bano & Romina Power "Magic Oh Magic" Italisht, Anglisht 7 78
Umberto Tozzi and Raf "Gente di mare" Italisht 3 103
Luca Barbarossa "Vivo (Ti scrivo)" Italisht 12 52
Anna Oxa and Fausto Leali "Avrei voluto" Italisht 9 56
Toto Cutugno "Insieme: 1992" Italisht 1 149
Peppino di Capri "Comme è ddoce 'o mare" Italisht 7 89
Mia Martini "Rapsodia" Italisht 4 111
Enrico Ruggeri "Sole d'Europa" Italisht 12 45 Kvalifikacija za Millstreet
Jalisse "Fiumi di parole" Italisht 4 114 Pa gjysmëfinale
Raphael Gualazzi "Madness of Love" Italisht, Anglisht 2 189 Anëtare e "Big 5"
Nina Zilli "L'amore è femmina (Out of Love)" Anglisht, Italisht 9 101
Marco Mengoni "L'essenziale" Italisht 7 126
Emma "La mia città" Italisht 21 33
Il Volo "Grande amore" Italisht 3 292
Francesca Michielin "No Degree of Separation" Italisht, Anglisht 16 124
Francesco Gabbani "Occidentali's Karma" Italisht 6 334
Ermal Meta and Fabrizio Moro "Non mi avete fatto niente" Italisht 5 308
Mahmood "Soldi" Italisht 2 472
Diodato "Fai rumore" Italisht Konkursi u anulua
Måneskin "Zitti e buoni" Italisht 1 524 Anëtare e "Big 5"

Pritjet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Viti Vendndodhja Vendi i ngjarjes Prezantuesit
1965 Napoli Auditori RAI Renata Mauro
1991 Roma Teatro 15 në Cinecittà Gigliola Cinquetti dhe Toto Cutugno
2022[3] TBD TBD TBD

Foto Galeria[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "Sanremo - the festival that inspired Eurovision". Eurovision.tv (në anglisht). 2017-02-08. Marrë më 2021-03-15.
  2. ^ Bakker, Sietse (2010-12-31). "43 nations on 2011 participants list". Eurovision.tv. Marrë më 31 dhjetor 2010. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Golightly, Thomas (2021-05-23). "🇮🇹 Italy: Milan, Bologna and Pesaro Express Interest in Hosting 2022 Eurovision Song Contest". Eurovoix (në anglishte britanike). Marrë më 2021-05-23.

Lidhje të jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]