Janko Vukotiç
Janko Vukotiç | |
|---|---|
| Јанко Вукотић | |
 | |
 Kryeministri i 3-të i Mbretërisë së Malit të Zi | |
| Në detyrë 8 Maj 1913 – 2 Janar 1916 [1] [2] | |
| Monarku | Nikolla I |
| Paraprirë nga | Mitar Martinoviç |
| Pasuar nga | Lazar Mijushkoviç [3] |
| Ministri i 5-të i Punëve të Jashtme i Mbretërisë së Malit të Zi | |
| Në detyrë 9 Shtator 1915 – 2 Janar 1916 [4] | |
| Monarku | Nikolla I |
| Kryeministri | Vetë ai |
| Paraprirë nga | Petar Plamenac |
| Pasuar nga | Lazar Mijushkoviç |
| Të dhëna vetjake | |
| U lind më | 18 Shkurt 1866 Çevë, Principata e Malit të Zi |
| Vdiq më | 4 Shkurt 1927 (60 vjeç) Beograd, Mbretëria Jugosllave |
| Vendi i prehjes | Varrezat e Reja të Beogradit |
| Shërbimi ushtarak | |
| Dega/shërbimi | Ushtria Mbretërore Malazeze  Ushtria Mbretërore Jugosllave |
| Grada | Gjeneral i Ushtrisë |
| Beteja/luftra | Luftërat Ballkanike Lufta e Parë Botërore |
Janko Vukotiç ( Serbisht Јанко Вукотић; 18 Shkurt 1866 – 4 Shkurt 1927) ishte një Serdar Malazez, Gjeneral në Ushtritë e Principatës dhe Mbretërinë e Malit të Zi në Luftërat Ballkanike dhe Luftën e Parë Botërore .
Biografia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Vukotiçi lindi në Çevë,[5] dhe i përkiste vëllazërisë Vukotiç; kishte lidhje me Petar dhe Milena Vukotiç . Ai studioi në gjimnazin e ulët në Cetinje dhe në Akademinë Ushtarake të Modenas në Itali.[5]
Politikat
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Vukotiç shërbeu si Ministër i Mbrojtjes i Mbretërisë së Malit të Zi në periudhat 1905–1907, 1911–1912 dhe 1913–1915, dhe si Kryeministër i Malit të Zi në vitet 1913–1916.
Luftërat Ballkanike
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Vukotiçi drejtoi Ushtrinë Lindore Malazeze gjatë Luftës së Parë Ballkanike dhe divizionin Malazez të Ushtrisë së Parë Serbe gjatë Luftës së Dytë Ballkanike, në të cilën u dallua në Betejën e Bregalnicës .
Lufta e Parë Botërore
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Gjatë Luftës së Parë Botërore, Vukotiçi ishte Shef i Shtabit të Ushtrisë Malazeze dhe komandant i Ushtrisë së Sanxhakut të forcave Malazeze. Ai është më i famshëm për fitoren e Betejës së Mojkovcit, në të cilën vajza e tij, e vetmja femër pjesëmarrëse, Vasilija Vukotiç u caktua në shtabin e tij për të kryer korrespondencë. Pavarësisht shkrimeve të shpeshta, ai nuk u kap rob pas rënies së Malit të Zi në Janar 1916. Sipas informacioneve të djalit të tij, Vukashin Vukotiçit, pas rënies së Malit të Zi, u nënshkrua një traktat me Austriakët dhe Malazezët u kthyen në shtëpi. Më vonë pati kryengritje në veri, sulme ndaj trupave Austriake dhe vrasje të Oficerëve Austriak. Kur ata kërkuan që ai të ndalonte sulmet e komitëve në veri që sulmonin Oficerët Austriak, ai refuzoi duke shpjeguar se ata kishin të drejtë ta bënin këtë sepse Austriakët ishin pushtues. Ai u internua - arrest shtëpie me familjen - në Bjelovar sepse nuk pranoi të bashkëpunonte me autoritetet Austriake. Në kohën e lirë atje ai shkruante kujtimet e tij, teksti që fillonte me: "Sot në Bjelovar..."
Vitet e mëvonshme
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Pas luftës, Vukotiçi shërbeu si Gjeneral në Ushtrinë Mbretërore Jugosllave deri në vdekjen e tij në 1927. Ai është varrosur në Varrezat e Reja të Beogradit.[4]
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Since 16 July 1915 Minister without portfolio
- ^ Risto Popović, Minister of Finance and Defence, was interim Prime Minister since 17 July 1915, and Mirko Mijušković alongside him since 3 October 1915
- ^ Risto Popoviç si acting Prime Minister
- ^ a b c When WW1 started and he was on military camp, he was represented by Mirko Mijušković in the Ministry of Foreign Affairs since 3 October 1915 Gabim referencash: Invalid
<ref>tag; name ":0" defined multiple times with different content - ^ a b Martinović 1957.
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Martinović, Niko S. (1957). Janko Vukotić i kapitulacije Crne Gore 1916 godine (në serbisht).