Jezusi, Mbreti i Judejve

Në Dhiatën e Re, Jezusi përmendet si Mbreti i Judejve, si në fillim të jetës së tij ashtu edhe në fund. Në Koine Helenike të Dhiatës së Re, p.sh., te Gjoni 19:3, kjo është shkruar si Basileus ton Ioudaion (βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων). Të dyja përdorimet e titullit çojnë në rezultate dramatike në rrëfimet e Dhiatës së Re. Në rrëfimin e lindjes së Jezusit në Ungjillin e Mateut, Magjistarët biblikë që vijnë nga lindja e quajnë Jezusin "Mbreti i Judenjve", duke nënkuptuar se ai ishte Mesia. Kjo bëri që Herodi i Madh të urdhëronte Masakrën e të Pafajshmëve. Drejt fundit të rrëfimeve të të katër Ungjijve kanonikë, në rrëfimin e Pasionit të Jezusit, titulli "Mbreti i Judenjve" çon në akuza kundër Jezusit që rezultojnë në kryqëzimin e tij.

Inicializmi INRI (Iesus Nazarenus, Rex Iudaeorum) përfaqëson mbishkrimin latin (te Gjoni 19:19 dhe Mateu 27:37), i cili në anglisht përkthehet si "Jezusi Nazareas, Mbret i Judenjve", dhe Gjoni 19:20 thotë se kjo u shkrua në tre gjuhë - gjuhën hebraike, latine dhe helenisht (ΙΝΒΙ = Ιησούς Ναζωραίος Βασίλειος Ιουδαίων) - gjatë kryqëzimit të Jezusit.
Titulli "Mbret i Judenjve" përdoret vetëm në Dhiatën e Re nga johebrenjtë, përkatësisht nga Magjistarët, Ponc Pilati dhe ushtarët romakë. Në të kundërt, hebrenjtë në Dhiatën e Re përdorin titullin "Mbret i Izraelit" ose fjalën hebraike Mesia, që mund të nënkuptojë edhe mbret.
Edhe pse fraza "Mbret i Judenjve" përdoret në shumicën e përkthimeve në anglisht, ajo është përkthyer edhe "Mbret i Judenjve".