Kostandin VII Porfirogjeni

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Kostandini VII

Konstandini VII Purpurogjeni (905-959) ishte perandor, historian dhe shkrimtar bizantin. Në pushtet erdhi me 945, por pushtetin ia lëshoi gruas për t'u marr me veprimtari shkencore. Shkroi shumë vepra ku bëhej fjalë për popujt që bënin pjesë në Perandorin Bizantine e në kuadër të tyre edhe për arbërit. Vepra kryesore e tij është: Mbi administratimin e Perandorisë, të cilën e shkroi për djalin e tij Romanin, për ta udhëzuar në udhëheqjen e politikës së jashtme të shtetit. Në këtë vepër ka të dhëna të shumta për të gjithë popujt qëe rrethonin Bizantin (Kostandinopoja, sot Stambolli). Ai përshkruan historinë e tyre, zakonet rregullimin shoqëror etj. Të dhëna të shumta gjenden edhe për arbërit, por edhe për fiset sllave si: bullgarët, kroatët, serbët (rasianët) etj.