LTE (telekomunikim)

Në telekomunikim, evolucioni afatgjatë (LTE) është një standard për komunikimin pa tel me brez të gjerë për pajisjet mobile celulare dhe terminalet e të dhënave. Konsiderohet të jetë një teknologji "kalimtare" 4G, dhe për këtë arsye quhet edhe 3.95G si një hap mbi 3G.

LTE bazohet në standardet 2G GSM/EDGE dhe 3G UMTS/HSPA. Ai përmirëson kapacitetin dhe shpejtësinë e këtyre standardeve duke përdorur një ndërfaqe të ndryshme radioje dhe përmirësime të rrjetit kryesor. LTE është rruga e përmirësimit për operatorët me rrjetet GSM/UMTS dhe rrjetet CDMA2000. LTE është pasuar nga LTE Advanced, e cila zyrtarisht përcaktohet si një teknologji "e vërtetë" 4G dhe quhet gjithashtu "LTE+".

Terminologjia

Standardi është zhvilluar nga 3GPP (Projekti i Partneritetit të Gjeneratës së 3-të) dhe është specifikuar në serinë e dokumenteve të Versionit 8, me përmirësime të vogla të përshkruara në Versionin 9. LTE quhet gjithashtu 3.95G dhe është tregtuar si 4G LTE dhe Advanced 4G; por versioni origjinal nuk i plotësonte kriteret teknike të një shërbimi pa tel 4G, siç specifikohet në serinë e dokumenteve të Versionit 8 dhe 9 të 3GPP për LTE Advanced. Kërkesat u përcaktuan nga organizata ITU-R në specifikimin IMT Advanced; por, për shkak të presionit të tregut dhe përparimeve të rëndësishme që WiMAX, Evolved High Speed ​​Packet Access dhe LTE sjellin në teknologjitë origjinale 3G, ITU-R më vonë vendosi që LTE dhe teknologjitë e lartpërmendura mund të quhen teknologji 4G. Standardi LTE Advanced plotëson zyrtarisht kërkesat ITU-R për t'u konsideruar IMT-Advanced. Për të dalluar LTE Advanced dhe WiMAX-Advanced nga teknologjitë aktuale 4G, ITU e ka përcaktuar këtë të fundit si "4G të Vërtetë".

Shiko edhe

• 3G
• 4G
• 5G
• Telekomunikimet