Nëndialekti

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Nëndialekti (nga latinishtja sub-, "nën", dhe greqishtja e lashtë διάλεκτος, "ligjërim") është një term gjuhësor që përcakton një kategori dialektologjike midis niveleve të dialektit dhe idiolektit. Nëndialektet janë nënndarje themelore të një dialekti.[1] Nëndialektet mund të ndahen më tej, deri te idiolektet. Normalisht nëndialektet e një dialekti janë mjaft të afërta me njëra-tjetrën, që ndryshojnë kryesisht në shqiptim dhe fjalë të caktuara lokale.

Në disa gjuhë ekziston një fjalë e veçantë për një varietet kaq të vogël gjuhësh: rusisht: говор govor, rumanisht: grai, polonisht: gwara.

Shiko edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Literatura[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Joseph R. Applegate, "Phonological Rules of a Subdialect of English", Word, vol. 17/2 (1961), p. 186-193.
  • Asta Leskauskaite, "The Periphery Subdialects of Southwestern Lithuania and the Slavic Languages", Acta Baltico-Slavica, 30 (2006), p. 391-402.