Përdoruesi:Krajkova

Politika Fiskale

Instrumentet kryesore te politikës fiskale janë : shpenzimet qeveritare dhe tatimet.

Politika fiskale ka të bëjë me përdorimin e shpenzimeve qeveritare dhe politikën e taksave për të arritur qëllime të caktuara ekonomike si p.sh.: rritje ekonomike, stabilitet te çmimeve, punsim më të lartë.</ref>

Këto qëllime ndahen në tri kategori:

Qëllimi alokativ – ndikimi i politikave buxhetore të qeverisë në alokimin e resurseve të shoqërisë apo zhvillimin e sektorëve të caktuar.

Qëllimi shpërndarës - ndikimi i politikave buxhetore të qeverisë në shpërndarjen - rishpërndarjen e të ardhurave.

Qëllimi stabilizues - ndikimi i qeverisë në inflacion, papunësi dhe rritje ekonomike.

Politika fiskale ka të bëjë me politikën e shpenzimeve qeveritare për blerje mallrash e shërbimesh e për kryerjen e pagesave të transferueshme nga njëra anë, dhe me politikën e sigurimit të të ardhurave e para se gjithash të taksave në anën tjetër.

Dallojm politike fiskale:

Politikë fiskale ekspansioniste (zgjeruese).

Politikë fiskale restriktive (kufizuese).

Politika e të ardhurave .

Problemi kryesor I politikes fiskale është “Evazioni Fiskal” apo ikja nga tatimi, dhe rritja e normës se interest nga shpenzimet qeveritare.

Politika Fiskale

Politika fiskale është përdorimi i mbledhjes së të hyrave të qeverisë ( tatimore ) dhe shpenzimet  (shpenzimet) për të ndikuar në ekonominë.

Këto ndryshime mund të ndikojë variablat makroekonomikë e mëposhtme në një ekonomi :

Kërkesa agregate dhe niveli i aktivitetit ekonomik ,

Shpërndarja e të ardhurave ,

Modeli i shpërndarjes së burimeve brenda sektorit qeveritar dhe në lidhje me sektorin privat .

Qëndrimet e Poltikes Fiskale janë :

  Politika Fiskale Neutrale: është ndërmarrë zakonisht kur një ekonomi është në ekuilibër . Shpenzimet e qeverisë është financuar plotësisht nga të ardhurat tatimore dhe në përgjithësi rezultati i buxhetit ka një efekt neutral në nivelin e aktivitetit ekonomik.

  Politika ekspansioniste fiskale: përfshin shpenzimet e qeverisë tejkalon të ardhurat tatimore , dhe është zakonisht ndërmerren gjatë recesionet .

  Politika fiskale kontradiktore: ndodh kur shpenzimet e qeverisë është më i ulët se të ardhurat tatimore , dhe është ndërmarrë zakonisht për të paguar borxhin e qeverisë .

Qeveritë shpenzojnë para për shumë lloj të shpenzimeve qeveritare , nga ushtria dhe policia në shërbime të tilla si arsimi dhe shëndetësia , si dhe pagesat e transferimit të tilla si ndihma sociale Ky shpenzim mund të financohen në një numër të mënyra të ndryshme :Tatimet, përfitimi nga shtypi para, Huazimit të parave nga popullata ose nga jashtë , Konsumi i rezervave fiskale, Shitja e aseteve fikse ( p.sh. , të tokës ), Huamarrja  etj.

Qeveritë e përdorin politikën fiskale për të ndikuar në nivelin e kërkesës agregate në ekonomi , në një përpjekje për të arritur objektivat ekonomike të stabilitetit të çmimeve , punësim të plotë , dhe rritjen ekonomike .

Rritje ekonomike nga Politika Fiskale

Ekonomisti Keynes sugjeron se rritja e shpenzimeve qeveritare dhe në ulje normat e taksave janë mënyrat më të mira për të stimuluar kërkesën agregate, dhe pasi të arrihet rritja ekonimike  duhet ta fillojm uljen e shpenzimeve dhe rritjen e taksave .

Keynesianet argumentojnë kjo metodë do të përdoret në kohë të recesionit ose aktivitet të ulët ekonomik si një mjet i domosdoshëm për rritje të fortë ekonomike dhe të punojnë në drejtim të punësimit të plotë .

Poashtu Keynes: parashtron se heqja e shpenzimeve qeveritare nga ekonomia do të zvogëlojë nivelet e kërkesës agregate, duke stabilizuar çmimet. Por ka ende divergjenca mes ekonomisteve për këtë qështjë.

Pasojat e deficitit buxhetor

Kur qeveria shkon një deficit buxhetor , fondet do të duhet të vijnë nga huamarrja publike  (P.sh.:obligacioneve të qeverisë), huamarrjes jashtë shtetit . Kur qeveritë të financojn një deficit me lëshimin e obligacioneve të qeverisë , normat e interesit mund të rritet në të gjithë tregun , sepse huamarrja e qeverisë krijon kërkesë më të lartë për kredi në tregjet financiare .

Kjo shkakton një kërkesë më të ulët agregate për mallra dhe shërbime , e që kjo është ne kundershtim me stimulimin fiscal të Keynesit. Këtë e kundershtojn ekonomistet klasik dhe neoklasik.

Në pikëpamjen klasike , politika fiskale ekspansioniste gjithashtu ul eksportet neto, e cila ka një efekt lehtësues në prodhimin kombëtar dhe të ardhurat . Kur huamarrja e qeverisë rrit normat e interesit të tërheq kapitalin e huaj nga investitorët e huaj.

Politika Fiskale në Bashkimin Europian

Propozohet shpesh që Bashkimi Evropian të miratojë një formë të bashkimit fiskal . Shumica e shteteve anëtare të BE-së të marrin pjesë në bashkim ekonomik dhe monetar ( EMU ) , bazuar në monedhën euro , por shumica e vendimet për taksat dhe shpenzimet mbeten në nivel kombëtar . Prandaj , edhe pse Bashkimi Evropian ka një bashkim monetar , ajo nuk ka një bashkim fiskal .

Kompetencat e BE-së ne Poltikat Fiskale -ka disa kompetenca të kufizuara fiskale . Ajo ka një rol në përcaktimin e nivelit të TVSH-së ( taksave mbi konsumin ) dhe tarifave në tregtinë e jashtme .

Politikat fiskale janë masat me të cilat qeveria e rregullon (harmonizon) nivelet e sajtë shpenzimeve, me qëllim të monitorimit dhe ndikimit në ekonominë e një vendi.

Dallimi mes Politikes Fiskale dhe Monetare

TATIMI

Oferta dhe kerkesa për para

Norma e interesit

Q veria e Kosovës, mbetet e përkushtuar në implementimin e një sërë masash me qëllim të rritjes së të hyrave buxhetore dhe uljes së evazionit fiskal, siç janë;

Fiskalizimi i plotë i të gjitha bizneseve funksionale deri në fund të mandatit qeverisës ,

Përdorimi I arkës Fiskale

Implementimi i plotë i  strategjisë për luftimin e ekonomisë jo-formale;

Kthimi i kontrollit në pikat kufitare 1 dhe 31,

Instalimi i sistemeve të reja informative në Administratën Tatimore të Kosovës dhe në

Doganat e Kosovës të cilat do të mundësojnë kontrollin më të saktë të mallrave dhe

transaksioneve financiare,

Futjen në përdorim të deklarimit elektronik.

Politikat e pafavorshme fiskale e rendojn biznesin ne kosove, masat qe duhet merr janë: paisjet qe ndikon ne prodhim dhe ne rritjen e punsimit duhet te largohen nga pagesa e TVSH dhe pagesa ne dogana. ¹

Pagesa e Tatimeve sipas të ardhurave

Dallimi mes tatimit Progresiv , regresiv, dhe të sheshtë.

Evazioni Fiskal

Evazioni fiskal është  një problem serioz, jo vetëm për vëndet me zhvillim ekonomik ende në tranzicion, por edhe në vendet që kanë një sistem fiskal të zhvilluar. Evazioni është një sjellje, e cila është në kontrast me  rregullat e vendosura më parë nga klauzolat specifike fiskale, ku parashikohen  edhe dënime administrative e penale. Ai është  një shkelje e ligjit, pasi mund të përkufizohet si mos pagim i tatimeve    të paracaktuara. Kurse evazuesi si tatim paguesi që nuk përmbush detyrimet e tij. Shmangia nuk është kundra ligjeve. Ajo konsiston në aktivitetin e një personeli, që është realizuar në rruge legale, me synim shmangien që më parë të krijimit të bazës së tatueshme, pra uljen e detyrimit tatimor. Evazioni tatimor në çfarëdo forme qoftë, i lejueshëm apo  i palejueshëm, shkakton vështirësi në financimin e të dalave të planifikuara. Parimi kryesor i mbledhjes së tatimeve  dhe taksave, të detyrimeve tatimorene përgjithësi është se ato mblidhen për interes publik. Pra një mungesë në të hyrat publike do të thotë me pak investime në infrastrukture, me pak invetime në arsim, kulture, shkence, në rend, qetësi publike etj, një pakësim të të mirave publike, në pëgjithësi në disfavor të shoqërisë.

Situata Ekonomike E Gjermanisë:

Komisioni Europian - 2013
Germany	2012	2013	2014	2015
GDP  (%)	0.7	0.5	1.7	1.9
Inflation (%)	2.1	1.7	1.7	1.6
PaPunsia (%)	5.5	5.4	5.3	5.1
Buxheti Publik (% of GDP)	0.1	-0.0	0.1	0.2
Borxhi Publik (% of GDP)	81.0	79.6	77.1	74.1

Situata Ekonomike e Kosovës

Ekonomia e Kosovës
Valuta	Euro (€)
Statistika
Gdp	$12.777 miliardë (2011)
Rritja e Gdp	4.5% (2010 est.)
Gdp për Sektor	agrikultura: 12.9%, industria: 22.6%, shërbimet: 64.5% (2009)
Inflacioni(CPI)	3.5% (2010)
Popullsia nën nivelin e varfërisë	30% (2010)
Papunësia	40%
Indeksi i Lehtësive në Biznes	117-ta
Financat publike
Borxhi publik	5.8% e PBB (2011)
Të ardhurat	$1.458 miliardë
Shpenzimet	$1.581 miliardë 2010

Burimi:Wikipedia