Përdoruesi diskutim:Davendit

Page contents not supported in other languages.
Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Kjo faqe këtu është vetëm për diskutim mbi përdoruesin Davendit. Wikipedia nxit diskutimin mes vullnetarëve të saj dhe nuk do të censurojë komente bazuar në pikëpamjet ideologjike ose politike. Wikipedia nuk do t’i ndryshojë komentet. Ato ose do të publikohen, ose do të fshihen nëse nuk u binden rregullave kryesore.
Fillo një temë të re diskutimi.
Ju lutemi nënshkruani me: – ~~~~

Të gjitha komentet u nënshtrohen këtyre rregullave:

  • Përmbajuni temës!
  • Nuk lejohen: sharje, fyerje, fjalor i papërshtatshëm, gjuhë që përmban urrejtje, sulme personale, thirrje për dhunë apo çdo qëndrim tjetër jo i rregullt.

Un jam nje djale 16 vjeqar me moshe dhe 90 vjeqar me mend nuk po e shkruaj kete mesazh per te treguar se kam dituri te madhe por dua tju tregoj nje gje qe e kam kuptuar une shkolla nuk eshte gjithcka qe do njeriu , do vetem pak qe te shetis boten dhe atehere i kupton te gjitha pa i then asnje fjale por une nuk e kam shetitur boten dhe as nuk do e bej kete pune sepse e dua vendin tim ku kam lindur dhe ku jam rritur por kam kuptuar gjithcka qe ne moshen 7 vjeq kur hyra njerzit ne rruge fillonin te me jepnin keshilla per te miren time por un prap se prap nuk i merrja para sysh keshillat e tyre dhe deri sa mbusha 13 vjeq nuk degjoja askend dhe nje nat pash nje enderr shum te keqe ishte nje ankth i vertet dhe aty me doli gjumi filloja te qaja nga ankthi dhe frika qe me kishte hyre per momentin por aty ne te vertet filloja ti kuptoja gjerat sepse un zihesha me njerez shum nuk i degjoja prinderit e mi asnjeher dhe kam qen nje djale me shum probleme ne shkolle nuk shkoja asnjehere nuk degjoja mamin babin mesuesit e shkolles rrija deri vone ne shtepi zihesha me shoket e ngusht qe i doja si vellezer por nje dit fillova te mendoja per gjith kete jet qe kam kaluar deri tani me probleme te tilla babai me vdiq ne vitin 11 nentor 2011 atehere fillova te kuptoja gjithcka filloja te mendoja per keshillat qe mi jepnin kur isha i vogel filloja ti rikujtoja njeher dhe aty kuptova qe askush nuk ta do te miren perveq familjes tende dhe askush as shoqeria nuk mendon per ty si mendon familja jote shoqeria eshte nje gje qe te mban per interes per para shoqeria te flet kur kane nevoj per ty por ti prap duhet tu japesh nje shanc se mos kan ndryshuar por un wa kam dhen shancin dissa her dhe ata prap nuk ndryshuan tani nuk mbaj asnje shoqeri dhe nuk flas me asnje por kam vetem nje shok ate e kam njohur qe ne kopesht dhe ti biem shkurt muhabetit me ate shok qe kam edhe sot jam rritur me te dhe madje e jap jeten per te per gjerat dhe ne veshtiresite qe me eshte gjetur ai por tani po vras mendjen a thu vall nuk me ecen kush me hile po te gjith te ecin me hile dhe te shajne pas shpine por un kam tipin qe atij qe dua ta shaj dhe tia them dissa fjal ja them perball dhe nuk me trembet syri hiq me kete histori qe shkrova kam kuptuar qe nuk ka shoqeri te vertet nuk te do askush perveq familjes tende dhe me besoni mua edhe pse jam nje femija 16 vjeqar duhet te besoni deri diku por mos e krijoni besimin e tepert mos ja zgjat doren njeriut qe ste pelqen dhe qe nuk e do ai mund te te bej gjithcka ty te vras etj etj ti duhet te besosh vetem tek mami,babi,motra,dhe,vellai . nejse kete histori me kaq e perfundova i thone nja fjales se urte

shoku qe rri me te kur te vije dita ai te godet tek pika me e dobet sepse ai ti di te gjihta pikat dhe te tjereve nuk ju intereson