Përdoruesi diskutim:Goneta1
Kjo faqe këtu është vetëm për diskutim mbi përdoruesin Goneta1. Wikipedia nxit diskutimin mes vullnetarëve të saj dhe nuk do të censurojë komente bazuar në pikëpamjet ideologjike ose politike. Wikipedia nuk do t’i ndryshojë komentet. Ato ose do të publikohen, ose do të fshihen nëse nuk u binden rregullave kryesore.
|
Të gjitha komentet u nënshtrohen këtyre rregullave:
|
Bobinat e Helmholtz-it
[Redakto nëpërmjet kodit]Bobinat e Helmhotz-it jane paisje te cilat bejne prodhimin e nje regjioni te afert te fushes magnetike uniforme. Quhen bobinat e Helmholtz-it per nder te shkencetarit gjerman Hermann von Helmholtz.
Pershkrimi
Keto jane dy bobina magnetike identike, te cilat jane te vendosura simetrikisht ne secilen ane te zones eksperimentale pergjate boshtit te pershtatshem, dhe te ndara me nje distance h qe eshte e barabarte me rrezen e bobines R. Secila bobine perkujdeset per rrjedhjen e barabarte te energjise elektrike ne drejtim te njejte.
- h = R percakton palet e Helmholtz-it, minimizon jouniformitetin e fushes ne qender te bobinave, ne kuptimin e percaktimit te ∂^2B/∂x^2=0 (do te thote se derivati i pare jo zero eshte ∂^4 B/∂x^4 ), por le per ndryshim 7% ne force fushen ne mes te qendres dhe rrafsheve te bobinave. Nje vlere pak me e madhe e h-se ul diferencen ne fushen ne mes te qendres dhe rrafsheve te bobinave, ne kurriz te perkeqesimit per uniformitetin e fushes ne rajon afer qendres, e matur nga ∂^2B/∂x^2.
Në disa aplikacione, nje bobine e Helmholtz-it është përdorur për të anuluar fushën magnetike të Tokës, duke prodhuar një rajon me një fushë magnetike me intensitet shumë më të vogel, afër zero.
Induksioni i fushes magnetike pergjate boshtit kalon ne qender te bobinave; z=0, eshte pika ne mes te distances te dy bobinave.
Konturat tregojne madhesite e fushes magentike afer bobinave . Brenda qendres ‘octopus’ , fusha me 1% te vleres se qendres B0. Pese konturat e ksaj fushe te 0.5B0,0.8B0, 0.9B0, 0.95B0, dhe 0.99B0 .
Kalkulimi i fushes se sakte magnetike ne cfaredo pike ne fushe eshte matematikisht komplekse dhe perfshin studimin e funksioneve te Bessel-it. Gjerat jane me te thjeshta pergjate boshtit te bobinave dhe eshte e pershtatshme per te menduar per serite e Taylor-it,zgjerimi i forces se fushes si funksion x, distance nga qendra e pikes te bobinave pergjate boshtit. Duke i ndare bobinave ngarkesa x=0 eshte nje pike infleksioni, per secilen bobine ndaras ne mund te garantojme qe termi x2 eshte gjithashtu zero, dhe pastaj keshtu vazhdon edhe per termin x4. Thjesht mund te paraqitet se pika e infleksionit per nje bobine te thjeshte eshte R / 2 nga qendra e bobines pergjate boshtit; prandaj vendi i seciles bobine x=±R/2 Nje kalkulim i thjeshte na jep vleren e sakte te fushes ne piken e qendres. Nese rrezen e shenojme me R, numri i rrotullimeve ne secilen bobine n, dhe rrjedhja e rrymes ne bobine I, pastaj densiteti i fluksit magentik, B ne piken e mesit te d y bobinave do te jepet nga:
B = (4¦5)^(3/2) (μ_0 nI)/R
μ0 eshte permabilitieti i fushes se lire (1.26 x 〖10〗^(-6 ) T m/A).
Derivimi
Fillojme me formulen per fushen e boshtit per shkak te nje teli te vetem ,( qe eshte vet i derivuar nga ligji iBio-Savarit)
B = μ_(0 )/(2(R^2+x^2))IR^2
Ku:
μ_(0 )= permeabiliteti
μ_(0 )konstant = 4π× 〖10〗^(-7 ) Tm/A = 1.257 × 〖10〗^(-6) Tm/A
I = rryma ne bobine, ne amper
R = rrezja e bobines, ne metra
x = distanca mes bobinave, ne metra
Sidoqofte bobinat perrmbajne nje numer te dredhave, rryma te uleta dhe kjo shprehet ne formen: nI = rryma totale Ku:
n = numri i dredhave ne bobine
E shtojme kete ne formule:
B = (μ_(0 ) n)/〖2(R^2+x^2)〗^(3/2) IR^2
x ka vleren R/2:
B = (μ_(0 ) n)/〖2(R^2+〖(R/2)〗^2)〗^(3/2) IR^2
Jane gjithashtu dy bobina ne nje, keshtu qe le ti shumezojme formulat me dy ne menyre qe ta thjeshtojme formulen:
B = (2μ_(0 ) n)/〖2(R^2+〖(R/2)〗^2)〗^(3/2) IR^2
B = (4¦5)^(3/2) (μ_0 nI)/R