Përqafimi

Një përqafim është një formë afrimiteti, që gjendet pothuajse në të gjitha komunitetet njerëzore, në të cilën dy ose më shumë njerëz vendosin krahët rreth qafës, shpinës, nën sqetulla ose belit të njëri-tjetrit dhe e mbajnë fort njëri-tjetrin. Nëse përfshihen më shumë se dy persona, mund të quhet përqafim në grup.
Karakteristikat
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Një përqafim, ndonjëherë i shoqëruar me një puthje, është një formë komunikimi joverbal. Në varësi të kulturës, kontekstit dhe marrëdhënies, një përqafim mund të tregojë familjaritet, dashuri, afeksion, miqësi, mirënjohje, vëllazëri, flirtim ose simpati.[1]
Përqafimet mund të tregojnë mbështetje, ngushëllim dhe ngushëllim, veçanërisht kur fjalët nuk janë të mjaftueshme. Një përqafim zakonisht tregon afeksion dhe ngrohtësi emocionale, ndonjëherë që rrjedhin nga gëzimi ose lumturia kur ribashkohemi me dikë ose shohim dikë të munguar pas një kohe të gjatë. Një përqafim jo-reciprok mund të tregojë një problem marrëdhënieje.
Një përqafim mund të shkojë nga një shtrëngim i shkurtër njësekondësh, me krahët jo plotësisht rreth personit tjetër, deri në një mbajtje të zgjatur. Kohëzgjatja e një përqafimi në çdo situatë përcaktohet shoqërisht dhe kulturorisht. Në rastin e të dashuruarve, dhe herë pas here të tjerëve, ijet gjithashtu mund të jenë të shtypura së bashku. Emocionaliteti i përqafimit gjithashtu mund të ndikojë në drejtimin e përqafimit.
Drejtimi i përqafimeve në përgjithësi korrespondon me dorën, me njerëzit me dorën e djathtë që kanë tendencë të udhëheqin me dorën e djathtë, por një gjendje e lartë emocionale e bën pak më të mundshme që njerëzit të udhëheqin me dorën e majtë. Ky efekt i vogël, por domethënës, i është atribuar përpunimit emocional të hemisferës së djathtë.
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ↑ Keating, Kathleen (1994-04-19). The Hug Therapy Book (në anglisht). Hazelden Publishing. ISBN 978-1-56838-094-0.