Përsëritja në mësim

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Përsëritja është një terminologji nga fusha e pedagogjisë (didaktika dhe metodika) që për ka qëllim metododologjinë e të mësuarit (teori) dhe ecurinë e punës mësimore (praktikë) për të manifestuar dhe përsosur atë që është mësuar. Qëllimi këtu është të forcohen lidhjet brenda rrjeteve nervore nëpërmjet të cilave informacioni ruhet në tru. Klaus Grawe e krahasoi këtë procedurë me një rrugë të rrahur që bëhet gjithnjë e më e gjerë për shkak të përdorimit të shpeshtë dhe në fund të fundit përfaqëson një lloj autostrade proverbiale. Fakti që romakët ishin të paktën të vetëdijshëm për efektin e këtij procesi mund të shihet në proverbin latin Repetitio est mater studiorum ("Përsëritja është nëna e mësimit"), origjina e së cilës i atribuohet poetit romak Horace. [1] Si praktikë mësimore, quaestio ka qenë e zakonshme në skolastikë.

Një shumëllojshmëri teknikash dhe operacionesh mësimore bazohen në këtë mikroproces mësimor, duke përfshirë:

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ gavagai.de: Zitate von Quintus Horatius Flaccus Horaz Arkivuar 3 dhjetor 2021 tek Wayback Machine. Zugriff am 23. Mai 2012