Per Albin Hansson

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Per Albin Hansson
Per Albin Hansson
Kryeministri i Suedisë
Në detyrë
24 shtator 1932 – 19 qershor 1936
MonarkuGustaf V
Paraprirë ngaFelix Hamrin
Pasuar ngaAxel Pehrsson-Bramstorp
Në detyrë
28 shtator 1936 – 6 tetor 1946
MonarkuGustaf V
Paraprirë ngaAxel Pehrsson-Bramstorp
Pasuar ngaÖsten Undén (Ushtrues detyre)
Ministër i Mborjtjes
Ministër i Luftës 10 marsit – 30 qershorit 1920
Në detyrë
10 mars 1920 – 27 tetor 1920
KryeministriHjalmar Branting
Paraprirë ngaErik Nilsson
Pasuar ngaCarl Gustaf Hammarskjöld
Në detyrë
13 tetor 1921 – 19 prill 1923
KryeministriHjalmar Branting
Paraprirë ngaOtto Lybeck
Pasuar ngaCarl Malmroth
Në detyrë
18 tetor 1924 – 7 qershor 1926
KryeministriHjalmar Branting
Rickard Sandler
Paraprirë ngaCarl Malmroth
Pasuar ngaGustav Rosén
Kryetar i Partisë Social Demokrate Suedeze
Në detyrë
shkurt 1925 – 6 tetor 1946
Paraprirë ngaHjalmar Branting
Pasuar ngaTage Erlander
Të dhëna vetjake
U lind më28 tetor 1885
Malmö, Suedi
Vdiq më6 tetor 1946 (60 vjet)
Stokholm, Suedi
Partia politikePartia Social Demokrate Suedeze
Bashkëshortja/etElisabeth Fryckberg

Per Albin Hansson (28 tetor 1885 - 6 tetor 1946) ishte një politikan suedez, kryetar i Social Demokratëve nga viti 1925 dhe dy herë kryeministër në katër qeveri midis viteve 1932 dhe 1946,[1] duke qeverisur gjithë atë periudhë përveç një krize jetëshkurtër në verën e vitit 1936, të cilën ai e përfundoi duke formuar një koalicion qeverie me kundërshtarin e tij kryesor, Axel Pehrsson-Bramstorp. Gjatë Luftës së Dytë Botërore, në të cilën Suedia mbante një politikë neutraliteti, ai kryesoi një qeveri të unitetit kombëtar që përfshinte të gjitha partitë e mëdha në Riksdag, me përjashtim të Partisë Komuniste. Duke falsifikuar kontrollin socialdemokrat në politikën suedeze që do të zgjaste gjatë gjithë shekullit, Hansson la një trashëgimi mahnitëse në partinë e tij, si dhe krijoi idenë e Suedisë për t'u bërë "Folkhemmet" (Shtëpia e Popullit).[2] Kjo mbeti e paprekur deri në fillim të viteve 1990, duke përfshirë një politikë të rreptë të neutralitetit, një shtet të mirëqenies me shtrirje të gjerë përmes legjislacionit parlamentar dhe korporatizmit social reformator sesa socializimit marksist të mjeteve të prodhimit. Pas luftës, Hansson formoi një kabinet Social Demokrate duke shijuar shumicën absolute në Riksdag përpara se t'i nënshtrohej një sulmi në zemër gjatë rrugës për në shtëpi nga puna natën vonë më 6 tetor 1946.

Gjatë katërmbëdhjetë viteve të Hansson si kryeministër, u realizuan një gamë e gjerë reformash, të tilla si kujdesi dentar i subvencionuar, shtesat e fëmijëve të testuar me të ardhura për pensionistët e invaliditetit dhe të vejat, shtesat e lindjes përmes sigurimit vullnetar të sëmundjes dhe një ligj i vitit 1935 që prezantoi subvencione shtetërore për ndërtimin e shtëpive të banimit për familjet me tre ose më shumë fëmijë, të kombinuara me shtesat e strehimit për familjet me më shumë se dy fëmijë që jetojnë në këto shtëpi.

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "Sweden" (në suedisht). World Statesmen. Marrë më 22 dhjetor 2014.
  2. ^ Swedish Encyclopedia "Bonniers Lexikon", 1960s, known as "the Apple", vol 6:15, article "Hansson, Per Albin", column 836–837 "Partiets målsättning skulle enligt Hansson (1928) vara att göra Sverige till ett 'folkhem' ".
Suedia Kryeministrat suedezë Suedia
Louis De Geer | Arvid Posse | Carl Johan Thyselius | Robert Themptander | Gillis Bildt | Gustaf Åkerhielm | Erik Gustaf Boström | Fredrik von Otter | Johan Ramstedt | Christian Lundeberg | Karl Staaff | Arvid Lindman | Hjalmar Hammarskjöld | Carl Swartz | Nils Edén | Hjalmar Branting | Louis De Geer | Oscar von Sydow | Ernst Trygger | Rickard Sandler | Carl Gustaf Ekman | Felix Hamrin | Per Albin Hansson | Axel Pehrsson-Bramstorp | Östen Undén | Tage Erlander | Olof Palme | Thorbjörn Fälldin | Ola Ullsten | Ingvar Carlsson | Carl Bildt | Göran Persson | Fredrik Reinfeldt | Stefan Löfven | Magdalena Andersson | Ulf Kristersson