Per Albin Hansson
Per Albin Hansson | |
|---|---|
 Per Albin Hansson | |
| Kryeministri i Suedisë | |
| Në detyrë 24 shtator 1932 – 19 qershor 1936 | |
| Monarku | Gustaf V |
| Paraprirë nga | Felix Hamrin |
| Pasuar nga | Axel Pehrsson-Bramstorp |
| Në detyrë 28 shtator 1936 – 6 tetor 1946 | |
| Monarku | Gustaf V |
| Paraprirë nga | Axel Pehrsson-Bramstorp |
| Pasuar nga | Östen Undén (Ushtrues detyre) |
| Ministër i Mborjtjes Ministër i Luftës 10 marsit – 30 qershorit 1920 | |
| Në detyrë 10 mars 1920 – 27 tetor 1920 | |
| Kryeministri | Hjalmar Branting |
| Paraprirë nga | Erik Nilsson |
| Pasuar nga | Carl Gustaf Hammarskjöld |
| Në detyrë 13 tetor 1921 – 19 prill 1923 | |
| Kryeministri | Hjalmar Branting |
| Paraprirë nga | Otto Lybeck |
| Pasuar nga | Carl Malmroth |
| Në detyrë 18 tetor 1924 – 7 qershor 1926 | |
| Kryeministri | Hjalmar Branting Rickard Sandler |
| Paraprirë nga | Carl Malmroth |
| Pasuar nga | Gustav Rosén |
| Kryetar i Partisë Social Demokrate Suedeze | |
| Në detyrë shkurt 1925 – 6 tetor 1946 | |
| Paraprirë nga | Hjalmar Branting |
| Pasuar nga | Tage Erlander |
| Të dhëna vetjake | |
| U lind më | 28 tetor 1885 Malmö, Suedi |
| Vdiq më | 6 tetor 1946 (60 vjet) Stokholm, Suedi |
| Partia politike | Partia Social Demokrate Suedeze |
| Bashkëshortja/et | Elisabeth Fryckberg |
Per Albin Hansson (28 tetor 1885 - 6 tetor 1946) ishte një politikan suedez, kryetar i Social Demokratëve nga viti 1925 dhe dy herë kryeministër në katër qeveri midis viteve 1932 dhe 1946,[1] duke qeverisur gjithë atë periudhë përveç një krize jetëshkurtër në verën e vitit 1936, të cilën ai e përfundoi duke formuar një koalicion qeverie me kundërshtarin e tij kryesor, Axel Pehrsson-Bramstorp. Gjatë Luftës së Dytë Botërore, në të cilën Suedia mbante një politikë neutraliteti, ai kryesoi një qeveri të unitetit kombëtar që përfshinte të gjitha partitë e mëdha në Riksdag, me përjashtim të Partisë Komuniste. Duke falsifikuar kontrollin socialdemokrat në politikën suedeze që do të zgjaste gjatë gjithë shekullit, Hansson la një trashëgimi mahnitëse në partinë e tij, si dhe krijoi idenë e Suedisë për t'u bërë "Folkhemmet" (Shtëpia e Popullit).[2] Kjo mbeti e paprekur deri në fillim të viteve 1990, duke përfshirë një politikë të rreptë të neutralitetit, një shtet të mirëqenies me shtrirje të gjerë përmes legjislacionit parlamentar dhe korporatizmit social reformator sesa socializimit marksist të mjeteve të prodhimit. Pas luftës, Hansson formoi një kabinet Social Demokrate duke shijuar shumicën absolute në Riksdag përpara se t'i nënshtrohej një sulmi në zemër gjatë rrugës për në shtëpi nga puna natën vonë më 6 tetor 1946.
Gjatë katërmbëdhjetë viteve të Hansson si kryeministër, u realizuan një gamë e gjerë reformash, të tilla si kujdesi dentar i subvencionuar, shtesat e fëmijëve të testuar me të ardhura për pensionistët e invaliditetit dhe të vejat, shtesat e lindjes përmes sigurimit vullnetar të sëmundjes dhe një ligj i vitit 1935 që prezantoi subvencione shtetërore për ndërtimin e shtëpive të banimit për familjet me tre ose më shumë fëmijë, të kombinuara me shtesat e strehimit për familjet me më shumë se dy fëmijë që jetojnë në këto shtëpi.
