Pesimizmi mbrojtës

Pesimizmi mbrojtës është një strategji njohëse në të cilën një individ vendos një pritshmëri të ulët për performancën e tij, pavarësisht se sa mirë kanë bërë në të kaluarën. Individët përdorin pesimizmin mbrojtës si një strategji për t'u përgatitur për ngjarje ose shfaqje që provokojnë ankth. Pesimistët mbrojtës më pas mendojnë përmes ngjarjeve dhe pengesave specifike negative që mund të ndikojnë negativisht në synimet e tyre. Duke parashikuar rezultate të mundshme negative, pesimistët mbrojtës mund të ndërmarrin veprime për t'i shmangur ose përgatitur për to. Duke përdorur këtë strategji, pesimistët mbrojtës mund të shfrytëzojnë në mënyrë të favorshme ankthin që përndryshe mund të dëmtojë performancën e tyre.

Pesimizmi mbrojtës përdoret në fusha të ndryshme dhe të folurit publik ofron një shembull të mirë të procesit të përfshirë në këtë strategji. Pesimistët mbrojtës mund të lehtësojnë ankthin e tyre për të folur në publik duke imagjinuar pengesa të mundshme si harrimi i fjalimit, të qenit të etur ose njollosja e këmishave të tyre përpara ngjarjes. Për shkak se pesimistët mbrojtës kanë menduar për këto probleme, ata mund të përgatiten siç duhet për t'u përballur me sfidat përpara. Për shembull, folësi mund të krijojë karta shënimesh me sinjale rreth fjalimit, të vendosë një filxhan ujë në podium për të zbutur etjen dhe të sjellë një stilolaps zbardhues për të hequr njollat ​​e këmishës. Këto veprime parandaluese reduktojnë ankthin dhe nxisin performancën më të mirë.

Pesimizmi mbrojtës u identifikua nga Nancy Cantor dhe studentët e saj në mesin e viteve 1980.

Shiko edhe

• Pesimizmi
• Optimizmi