Psikologjia e turmës
Psikologjia e turmës është një nënfushë e psikologjisë shoqërore e cila shqyrton se si psikologjia e një grupi njerëzish ndryshon nga psikologjia e çdo personi brenda grupit. Studimi i psikologjisë së turmës shqyrton veprimet dhe proceset e mendimit si të anëtarëve individualë të turmës ashtu edhe të turmës si një entitet shoqëror kolektiv. Sjellja e një turme ndikohet shumë nga deindividimi (shihet si humbja e përgjegjësisë së një personi) dhe nga përshtypja e personit për universalitetin e sjelljes, të cilat kushte rriten në madhësi me madhësinë e turmës. Teoricienët e shquar në psikologjinë e turmës përfshijnë Gustave Le Bon (1841-1931), Gabriel Tarde (1843-1904) dhe Sigmund Freud (1856-1939). Shumë nga këto teori sot testohen ose përdoren për të simuluar sjelljet e turmës në situata normale ose emergjente. Një nga fokuset kryesore në këto punime simuluese synon të parandalojë shtypjen e turmës dhe rrëmujën.