Rrethimi i Beogradit (1456)
Rrethimi i Beogradit apo Beteja e Beogradit (hungarisht: nándorfehérvári diadal, serbisht: Opsada Beograda, turqisht: Belgrad Kuşatması) ishte një bllokadë ushtarake e Beogradit që ndodhi më 4-22 korrik 1456.
Pas rënies së Kostandinopojës në 1453, Sulltani Osman, Mehmed Pushtuesi mblodhi rezervat e tij për të nënshtruar Mbretërinë e Hungarisë. Objektivi i tij i menjëhershëm ishte kalaja e Beogradit (hungarisht: Nándorfehérvár). Janosh Huniadi, konti i Temes dhe kapiteni i përgjithshëm i Hungarisë, i cili kishte luftuar shumë beteja kundër turqve në dy dekadat e mëparshme, përgatiti mbrojtjen e kalasë.
Rrethimi u përshkallëzua në një betejë të madhe, gjatë së cilës Huniadi udhëhoqi një kundërsulm të papritur që pushtoi kampin osman, duke e detyruar përfundimisht Mehmetin II të plagosur të hiqte rrethimin dhe të tërhiqej. Beteja pati pasoja të rëndësishme, pasi stabilizoi kufijtë jugorë të Mbretërisë së Hungarisë për më shumë se gjysmë shekulli dhe kështu vonoi ndjeshëm përparimin osman në Evropë.
Siç kishte urdhëruar më parë të gjitha mbretëritë katolike të luten për fitoren e mbrojtësve të Beogradit, Papa festoi fitoren duke bërë një akt për të përkujtuar këtë ditë. Kjo çoi në legjendën se rituali i ziles së mesditës i ndërmarrë në kishat katolike romake dhe ato të vjetra protestante, i miratuar nga Papa përpara betejës, u themelua për të përkujtuar fitoren. Dita e fitores, 22 korriku, që atëherë ka qenë një ditë përkujtimore në Hungari.