Gjon Shllaku (frat): Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Rreshti 7: Rreshti 7:
{{Leter vendlindje| [[Shkodra|Shkodër]], [[Shqipëria|Shqipëri]] }}
{{Leter vendlindje| [[Shkodra|Shkodër]], [[Shqipëria|Shqipëri]] }}
{{Leter ditëvdekje| [[1946]] }}
{{Leter ditëvdekje| [[1946]] }}
{{Leter vendvdekje| [[Shkodra|Shkodër]], [[Shqipëria|Shqipëri] }}
{{Leter vendvdekje| [[Shkodra|Shkodër]], [[Shqipëria|Shqipëri]] }}
{{Leter nacionaliteti| Shqiptare }}
{{Leter nacionaliteti| Shqiptare }}
{{Leter profesioni| Këngëtare lirike }}
{{Leter profesioni| Publicist }}
{{Leter Tabela Fund}}
{{Leter Tabela Fund}}



Versioni i datës 16 mars 2012 20:35

Fotoporteti
Át Gjon Shllaku O.F.M.
Emri Gjon
Mbiemri Shllaku
Lindur më 27 korrik 1907
Lindur në Shkodër, Shqipëri
Vdiq më 1946
Vdiq në Shkodër, Shqipëri
Kombësia Shqiptare
Profesioni Publicist

Gjon Shllaku lindi në Shkodër, më 27 korrik 1907. Meshtar françeskan, teolog, filozof, ekonomist, gjuhëtar.

Jeta

Ishte biri i Loros dhe Marë Ashtës, në pagëzim mori emrin Kolë. U konfirmua me 23 maj 1917 nga Dioçeza e Shkodres. Po aty kreu edhe shkollën elementare dhe të mesmen. Në noviciat në Rubik) hyri ditën e shën Françeskut, më 4 tetor 1922. Kushtet e para rregulltare i dha më 5 tetor 1923. Më 13 shtator 1928 i dha kushtet e përjetshme. Teologjinë e kreu në Hollandë. U shugurua meshtar më 15 mars 1931. Studimet e larta në Hollandë për filozofi-teologji. Vazhdoi studimet e filozofisë në Universitetin e Louvain-it, në Belgjikë për fiziko-kimi bërthamore dhe kibernetikë. Doktoroi në Universitetin e Sorbonës në Paris (1936-1937) për filozofi, me temë "Aktualizmi i G. Gentile", tue i ra kundër filozofisë së mendimtarit të fashizmit italian. Gjithashtu një laurea për gazetari në Köln, Gjermani. Kështu hyri në rradhën e fretërve më të shkolluar të kohës së vet. Vepronte si profesor në gjimnazin françeskan "Lyceum Illyricum", si drejtor i revistës "Hylli i Dritës" dhe i shoqatës rinore "Antonianum". (Pas lirimit të fesë në Shqipëri Shkodra ende kishte 50 antonianë të gjallë, të cilët në rini i drejtonte p. Gjoni.) Në kohën e okupimit italian (1939-1943) dallohej dhe përsekutohej si antifashist, duke u përpjekur për ruajtjen e identitetit kombëtar shqiptar, të gjuhës shqipe dhe të kulturës shqiptare.

Pas Luftës II. botërore e akuzuan për antikomunizëm, si themelues i partisë Demokristiane. E arrestuan gjatë ligjërimit, në klasë, në janar 1946. Në burg pësoi tortura të rënda. Më 22 shkurt e dënuan për vdekje dhe më 4 mars 1946 e pushkatuan, së bashku me dy jezuitë: P. Giovanni Faustin dhe P. Daniel Dajanin, me Mark Çunin, seminarist, dhe me disa laikë të tjerë. U varros në vend të panjohur, jashtë varrezave katolike të Rrmajit. Dëshmitari i pathyeshëm i fesë dhe i së vërtetës është therë në sy të çdo pushteti – sepse i nënshtrohet vetëm Ligjit të Zotit dhe së vërtetës së tij dhe i demaskon të gjitha llojet e rrenave, dhe të mashtrimeve, me të cilat shërbehet çdo lloj pushteti tokësor, për t’i nënshtruar qytetarët dhe për t’i detyruar që t’u shërbejnë interesave të pushtetmbajtësit. Për këtë arsye shërbëtorët besnikë të Mbretërisë së Zotit njësoj i pengonin fashizmit dhe komu-nizmit – sepse Zoti njeriun e shpëton dhe e liron nga çdo lloj skllavërie, kurse çdo sistem politik e robëron dhe e bën skllav servil, shërbëtor të interesave të politikës ditore. Për të gjithë këta martirë dëshmitarët thonë se fjalët e fundit që i kanë thënë ishin: "Lamtumirë mi thoni shokve Françeskanë dhe të gjithë të njoftunve. Rrnoftë Krishti Mbret dhe Rrnoftë Shqipnija!!" – dhe se i falën përsekutuesit e vet. Qëndrim i denjë për martirët e vërtetë të Krishtit![1]

Burimet

  1. ^ Stampa:ItKisha Katolike Shkoder shqipërim i lirë.