Beteja e Legnicës: Dallime mes rishikimesh

Browse history interactively

[redaktim i pashqyrtuar]

← Redaktim më i vjetër Ndryshimi më pas →

Content deleted Content added

PamorTekst wiki

Inline

Versioni i datës 18 shtator 2012 15:08

Beteja e Legnicës (pol.: Bitwa pod Legnicą / gjer.: Schlacht von Liegnitz / ang.:Battle of Legnica) thirret beteja që ndodhi afër qytetit Legnica në Silesi më 9 prill 1241.

Në këtë betejë të luftës së armatosur u ballafaquan ushtria e perandorisë mongole me ushtrinë evropiane të kombinuar nga trupat polake dhe gjermane të komanduara nga duka polak Henri II Pios i Silesisë i ndihmuar nga feudalët vendas dhe kalorësit e Urdhrave ushtarake krishtere të dërguara nga Papa. Evropianët në këtë betejë tentonin të ndalonin marshimin e trupave mongole në pjesën veriore të Evropës. Përkundër fitores së mongolëve në këtë betejë shtrirja e tyre në veri të Evropës nuk ndodhi.

Para betejes

Pas rënies së Kievit më 1240 në duar të mongolëve, I pari i tyre Kani Batu me një armatë të madhe të përbërë nga numër i vogël i mongolëve, vazhdojë marshimin pushtues në lindjen e afërt dhe në drejtim të Polonisë. Gjatë marshimin të Kanit Batu, trupat e tij përdhosën Sadomirin dhe Krakaun dhe në vitin 1240/41 e ai ndau ushtrinë. Një degë e ushtrisë, nën princin Paidar dhe Orda marshoi në veriperëndim të Evropës, ndërsa Batu me degën kryesore marshoi në jug.

Rrjedha e luftimeve

Në lëndinat juglindore të qytetit të quajtur Legnicë, Henri II-të pozicionoi trupat e tij përballë Aurës së artë mongole të cilët depërtonin nga Krakau dhe Bresau në drejtim të veriperëndimit për të siguruar marshimin e Kanit Batu në Hungari (Beteja e Muhit). Trupat e Henrit II-të përbëheshin nga kalorësit polak dhe gjerman si dhe kalorësit templarët e ndoshta edhe nga misionarët Johanitas. Përpos tyre, Henri II-të priste edhe përforcime nga Mbreti Wenzel I-rë i Bohemisë, i cili donte të merrte pjesë në betejë. Mirëpo në ditën e betejës ai ishte larg vendngjarjes dhe vetëm një para-trup bohemase arriti në betejë.

Trupat nën komandën e ‘’Henrit II-të’’, u asgjësuan plotësisht së bashku me ta edhe ai. Koka e tij u vu mbi një shtizë si trofe, dhe mongolët parakalonin me të para portës së qytetit Legnicë. Mirëpo edhe për kundër fitores, mongolët nuk vazhduan depërtimin në veri.

@@ Rreshti 1: / Rreshti 1: @@
-[[Image:Bitwa pod Legnicą.jpg|300px|thumb|right|Tablloja ''Beteja e Legnicës'']]
+[[Skeda:Bitwa pod Legnicą.jpg|300px|thumb|right|Tablloja ''Beteja e Legnicës'']]
 '''Beteja e Legnicës''' (pol.: ''Bitwa pod Legnicą'' / gjer.: ''Schlacht von Liegnitz'' / ang.:''Battle of Legnica'') thirret beteja që ndodhi afër qytetit ''Legnica'' në ''Silesi'' më 9 prill 1241.
@@ Rreshti 5: / Rreshti 5: @@
 Në këtë betejë të luftës së armatosur u ballafaquan ushtria e perandorisë mongole me ushtrinë evropiane të kombinuar nga trupat polake dhe gjermane të komanduara nga duka polak ''Henri II Pios i Silesisë'' i ndihmuar nga feudalët vendas dhe kalorësit e ''Urdhrave ushtarake krishtere'' të dërguara nga Papa. Evropianët në këtë betejë tentonin të ndalonin marshimin e trupave mongole në pjesën veriore të Evropës. Përkundër fitores së mongolëve në këtë betejë shtrirja e tyre në veri të Evropës nuk ndodhi.
-==Para betejes==
+== Para betejes ==
 Pas rënies së Kievit më 1240 në duar të mongolëve, I pari i tyre ''Kani Batu'' me një armatë të madhe të përbërë nga numër i vogël i mongolëve, vazhdojë marshimin pushtues në lindjen e afërt dhe në drejtim të Polonisë. Gjatë marshimin të ''Kanit Batu'', trupat e tij përdhosën ''Sadomirin'' dhe ''Krakaun'' dhe në vitin 1240/41 e ai ndau ushtrinë. Një degë e ushtrisë, nën princin ''Paidar'' dhe ''Orda'' marshoi në veriperëndim të Evropës, ndërsa ''Batu'' me degën kryesore marshoi në jug.
-==Rrjedha e luftimeve==
+== Rrjedha e luftimeve ==
 Në lëndinat juglindore të qytetit të quajtur ''Legnicë'', Henri II-të pozicionoi trupat e tij përballë [[Aurës së artë]] mongole të cilët depërtonin nga ''Krakau'' dhe ''Bresau'' në drejtim të veriperëndimit për të siguruar marshimin e ''Kanit Batu'' në Hungari (Beteja e Muhit). Trupat e Henrit II-të përbëheshin nga kalorësit polak dhe gjerman si dhe kalorësit ''templarët'' e ndoshta edhe nga misionarët ''Johanitas''. Përpos tyre, Henri II-të priste edhe përforcime nga Mbreti ''Wenzel'' I-rë i ''Bohemisë'', i cili donte të merrte pjesë në betejë. Mirëpo në ditën e betejës ai ishte larg vendngjarjes dhe vetëm një para-trup ''bohemase'' arriti në betejë.
 Trupat nën komandën e ‘’Henrit II-të’’, u asgjësuan plotësisht së bashku me ta edhe ai. Koka e tij u vu mbi një shtizë si trofe, dhe mongolët parakalonin me të para portës së qytetit ''Legnicë''. Mirëpo edhe për kundër fitores, mongolët nuk vazhduan depërtimin në veri.
-[[Category:Urdhri Teutonik]]
+[[Kategoria:Urdhri Teutonik]]
 [[ca:Batalla de Legnica]]