Kimia organike: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v r2.5.4) (roboti ndryshoj: tl:Kimikang organiko
No edit summary
Rreshti 1: Rreshti 1:
{{pa referenca|16 Nëntor 2009}}
{{pa referenca|16 Nëntor 2009}}
'''Kimia organike''' është degë e kimisë, qe studion konponimet e karbonit.Ne komponimet organike te karbonit bëjnë pjesë jo vetëm ato komponime që gjenden ne botën e gjallë, por edhe ato konponime qe perfitohen me reakcionet e komponimeve inorganike në ato organike)dhe përfitimi i amoaniakut nga metani(shëndrrimi i konponimeve organike në ato inorganike).
'''Kimia organike''' është degë e kimisë, qe studion konponimet e karbonit.Ne konponimet organike te karbonit bëjnë pjesë jo vetëm ato konponime që gjenden ne botën e gjallë, por edhe ato konponime qe perfitohen me reakcionet e konponimeve inorganike në ato organike)dhe përfitimi i amoaniakut nga metani(shëndrrimi i konponimeve organike në ato inorganike).
Konponimet organike i karakterizojnë disa veti fizike dhe kimike që i dallojnë nga konponimet organike(tretshmerinë,pika e vlimit dhe e shkrirjes, djegëshmëria, struktura kimike, reaksionet kimike)etj.Konponimet organike i paraqesim me formulë molekulare, racionale te strukturës etj.
Konponimet organike i karakterizojnë disa veti fizike dhe kimike që i dallojnë nga konponimet organike(tretshmerinë,pika e vlimit dhe e shkrirjes, djegëshmëria, struktura kimike, reaksionet kimike)etj.Konponimet organike i paraqesim me formulë molekulare, racionale te strukturës etj.
Në kiminë organike bëjnë pjesë: Komponimet organike të karbonit, Hidrokarburet, Komponimet organike me oksigen dhe azot (alkoolet) dhe komponimet organike me rëndësi jetsore.Kimia organike luan rol te rencishem per ekonimine,ne shoqori dhe ne jeten e perditshme.
Në kiminë organike bëjnë pjesë: Konponimet organike të karbonit, Hidrokarburet, Konponimet organike me oksigen dhe azot (alkoolet) dhe konponimet organike me rëndësi jetsore.Kimia organike luan rol te rencishem per ekonimine,ne shoqori dhe ne jeten e perditshme.




== Komponimet organike të [[karbonit] ==
== Konponimet organike të [[karbonit] ==


Kimia organike është degë e kimise, që studion përbërjen, strukturën, vetitë, reaksionet dhe sintezën e komponimeve të karbonit. Në kiminë organike nuk merren të gjitha komponimet e karbonit su oksidet e karbonit (CO,CO2),
Kimia organike është degë e kimise, që studion përbërjen, strukturën, vetitë, reaksionet dhe sintezën e konponimeve të karbonit. Në kiminë organike nuk merren të gjitha konponimet e karbonit su oksidet e karbonit (CO,CO2),
karbonate etj. që bëjnë pjesë në kiminë inoraganike.
karbonate etj. që bëjnë pjesë në kiminë inoraganike.
Kimia organike si shkencë më vete është themeluar vonë, në gjysmën e parë të shek. XIX.
Kimia organike si shkencë më vete është themeluar vonë, në gjysmën e parë të shek. XIX.
Kimistët para dyqind vjetësh substancat kimike i ndanin në dy grupe:
Kimistët para dyqind vjetësh substancat kimike i ndanin në dy grupe:
në substanca inorganike që fitoheshin nga bota jo e gjallë dhe organike që fitoheshin nga bota e gjallë. Kimisti suedez Bercelius për herë të parë në vitin 1806 e përmendi termin kimi organike. Sipas tij komponimet organike përbëhen nga po ato elemente , që përbëjnë komponimet inogranike, mirëpo komponimet organike përfitohen vetëm nga organizmat e gjallë. Kjo u quajt ndryshe "teoria vitaliste" (vis-vitalis. Por këtyre mendimeve u dha fund shkenctari gjerman Friedrich Wöhler ku thot qe ai mund ta fitoi uren nga cianati i amoniumit(NH4OCN (aq) -nxehje-> CO(NH2)2(aq)). Tani numri i komponimeve organike të sintetizuara është shume më i madh (mbi 20 milion sosh). Viti 1829 merret si bazë e fillimit të kimisë organike si shkencë. Termi kimi organike përdoret sot e atë ditë dhe ka të bëjë jo vetëm me komponimet organike por edhe me ato komponime inorganike që mund të kthehen në organike me sintetizim në laborator.
në substanca inorganike që fitoheshin nga bota jo e gjallë dhe organike që fitoheshin nga bota e gjallë. Kimisti suedez Bercelius për herë të parë në vitin 1806 e përmendi termin kimi organike. Sipas tij konponimet organike përbëhen nga po ato elemente , që përbëjnë konponimet inogranike, mirëpo konponimet organike përfitohen vetëm nga organizmat e gjallë. Kjo u quajt ndryshe "teoria vitaliste" (vis-vitalis. Por këtyre mendimeve u dha fund shkenctari gjerman Friedrich Wöhler ku thot qe ai mund ta fitoi uren nga cianati i amoniumit(NH4OCN (aq) -nxehje-> CO(NH2)2(aq)). Tani numri i konponimeve organike të sintetizuara është shume më i madh (mbi 20 milion sosh). Viti 1829 merret si bazë e fillimit të kimisë organike si shkencë. Termi kimi organike përdoret sot e atë ditë dhe ka të bëjë jo vetëm me konponimet organike por edhe me ato konponime inorganike që mund të kthehen në organike me sintetizim në laborator.


{{kimi-cung}}
{{kimi-cung}}

Versioni i datës 21 nëntor 2012 18:50

Kimia organike është degë e kimisë, qe studion konponimet e karbonit.Ne konponimet organike te karbonit bëjnë pjesë jo vetëm ato konponime që gjenden ne botën e gjallë, por edhe ato konponime qe perfitohen me reakcionet e konponimeve inorganike në ato organike)dhe përfitimi i amoaniakut nga metani(shëndrrimi i konponimeve organike në ato inorganike). Konponimet organike i karakterizojnë disa veti fizike dhe kimike që i dallojnë nga konponimet organike(tretshmerinë,pika e vlimit dhe e shkrirjes, djegëshmëria, struktura kimike, reaksionet kimike)etj.Konponimet organike i paraqesim me formulë molekulare, racionale te strukturës etj. Në kiminë organike bëjnë pjesë: Konponimet organike të karbonit, Hidrokarburet, Konponimet organike me oksigen dhe azot (alkoolet) dhe konponimet organike me rëndësi jetsore.Kimia organike luan rol te rencishem per ekonimine,ne shoqori dhe ne jeten e perditshme.


Konponimet organike të [[karbonit]

Kimia organike është degë e kimise, që studion përbërjen, strukturën, vetitë, reaksionet dhe sintezën e konponimeve të karbonit. Në kiminë organike nuk merren të gjitha konponimet e karbonit su oksidet e karbonit (CO,CO2),

karbonate etj. që bëjnë pjesë në kiminë inoraganike.

Kimia organike si shkencë më vete është themeluar vonë, në gjysmën e parë të shek. XIX. Kimistët para dyqind vjetësh substancat kimike i ndanin në dy grupe: në substanca inorganike që fitoheshin nga bota jo e gjallë dhe organike që fitoheshin nga bota e gjallë. Kimisti suedez Bercelius për herë të parë në vitin 1806 e përmendi termin kimi organike. Sipas tij konponimet organike përbëhen nga po ato elemente , që përbëjnë konponimet inogranike, mirëpo konponimet organike përfitohen vetëm nga organizmat e gjallë. Kjo u quajt ndryshe "teoria vitaliste" (vis-vitalis. Por këtyre mendimeve u dha fund shkenctari gjerman Friedrich Wöhler ku thot qe ai mund ta fitoi uren nga cianati i amoniumit(NH4OCN (aq) -nxehje-> CO(NH2)2(aq)). Tani numri i konponimeve organike të sintetizuara është shume më i madh (mbi 20 milion sosh). Viti 1829 merret si bazë e fillimit të kimisë organike si shkencë. Termi kimi organike përdoret sot e atë ditë dhe ka të bëjë jo vetëm me konponimet organike por edhe me ato konponime inorganike që mund të kthehen në organike me sintetizim në laborator.

Ky artikull nga Kimia është i cunguar. Ti mund të ndihmosh Wikipedian duke e përmirësuar këtë artikull.