Purgatori: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Addbot (diskuto | kontribute) v Bot: Migrating 46 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q566 (translate me) |
v Roboti: Duke korrigjuar ridrejtimet |
||
| Rreshti 1: | Rreshti 1: | ||
[[Skeda:Pur 18.jpg|thumb|200px|Ilustrim per [[Komedia hyjnore|Purgatorin]] e [[Dante |
[[Skeda:Pur 18.jpg|thumb|200px|Ilustrim per [[Komedia hyjnore|Purgatorin]] e [[Dante Alighieri|Dantes]] nga [[Gustav Doré|Gustav Dor]].]] |
||
'''Purgatori''' (nga [[ |
'''Purgatori''' (nga [[gjuha latine|lat.]] ''purgatorium'' = pastrim) sipas doktrinës së [[kisha Katolike|kishës katolike]], është një gjendje e nevojshme por e dhimbshme e [[pastrimi]]t nëpër të cilin duhet të kalojnë ata [[Shpirti|shpirtëra]] të njerzve të vdekur, që megjithse janë në "Hirin e [[Perëndia|Perëndisë]] në çastin e [[Vdekja|vdekjes]], nuk janë plotësisht të pastër, por atyre u është siguruar shpëtimi i amshuar dhe hyrja në [[Parajsa|parajsë]] pas pastrimit. Ata duhet të vuajnë për të shpërblyer Drejtësinë Hyjnore, që të hyjnë në parajsë dhe shijojnë praninë e fytyrës së Perëndisë. |
||
Purgatori nuk është një ndëshkim hyjnor mizor: përkundrazi, ai është frut i dashurisë së pafundme të Perëndisë. Në purgator vuajtja qëndron në atë, që i vdekuri në të vërtetë e ndjen praninë dhe [[Dashuria|dashurinë]] e përkryer të Perëndisë, por për shkak të [[Mëkati|mëkateve]] të tij nuk ndihet i denjë për këtë dashuri. Pikërisht kjo shkakton dhimbjen e madhe - shpirti pastrohet nga faji i tij i fundit nëpërmjet [[Pendesa|pendesës]] së tij. Në fakt, në [[Teologjia|teologjinë]] katolike, një shpirt i papërsosur nuk do të mundte të qëndronte përballë Perëndisë pa vuajtur pamasë për mjerimin e vet, prandaj purgatori është një gjendje e domosdoshme në lumninë e shpirtërave mëkatare, edhe pse ndodhen në hirin hyjnor. |
Purgatori nuk është një ndëshkim hyjnor mizor: përkundrazi, ai është frut i dashurisë së pafundme të Perëndisë. Në purgator vuajtja qëndron në atë, që i vdekuri në të vërtetë e ndjen praninë dhe [[Dashuria|dashurinë]] e përkryer të Perëndisë, por për shkak të [[Mëkati|mëkateve]] të tij nuk ndihet i denjë për këtë dashuri. Pikërisht kjo shkakton dhimbjen e madhe - shpirti pastrohet nga faji i tij i fundit nëpërmjet [[Pendesa|pendesës]] së tij. Në fakt, në [[Teologjia|teologjinë]] katolike, një shpirt i papërsosur nuk do të mundte të qëndronte përballë Perëndisë pa vuajtur pamasë për mjerimin e vet, prandaj purgatori është një gjendje e domosdoshme në lumninë e shpirtërave mëkatare, edhe pse ndodhen në hirin hyjnor. |
||
Versioni i datës 12 qershor 2013 05:31
Purgatori (nga lat. purgatorium = pastrim) sipas doktrinës së kishës katolike, është një gjendje e nevojshme por e dhimbshme e pastrimit nëpër të cilin duhet të kalojnë ata shpirtëra të njerzve të vdekur, që megjithse janë në "Hirin e Perëndisë në çastin e vdekjes, nuk janë plotësisht të pastër, por atyre u është siguruar shpëtimi i amshuar dhe hyrja në parajsë pas pastrimit. Ata duhet të vuajnë për të shpërblyer Drejtësinë Hyjnore, që të hyjnë në parajsë dhe shijojnë praninë e fytyrës së Perëndisë.
Purgatori nuk është një ndëshkim hyjnor mizor: përkundrazi, ai është frut i dashurisë së pafundme të Perëndisë. Në purgator vuajtja qëndron në atë, që i vdekuri në të vërtetë e ndjen praninë dhe dashurinë e përkryer të Perëndisë, por për shkak të mëkateve të tij nuk ndihet i denjë për këtë dashuri. Pikërisht kjo shkakton dhimbjen e madhe - shpirti pastrohet nga faji i tij i fundit nëpërmjet pendesës së tij. Në fakt, në teologjinë katolike, një shpirt i papërsosur nuk do të mundte të qëndronte përballë Perëndisë pa vuajtur pamasë për mjerimin e vet, prandaj purgatori është një gjendje e domosdoshme në lumninë e shpirtërave mëkatare, edhe pse ndodhen në hirin hyjnor.
Mesha apo lutjet e të gjallëve, veçanërisht në kohën e përkujtimit të të vdekurit, ndihmojnë që kjo kohë të shkurtohet.