Çështja e ekzistencës së Perëndisë: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 5: Rreshti 5:
Ateistët thonë se argumentet për ekzistencën e Perëndisë të ofrojë arsye të pamjaftueshme për të besuar se Zoti ekziston. Përveç kësaj, disa pretendojnë se kjo është e mundur për të krejtësisht të hedh poshtë ekzistencën e zotit, apo të karakteristikave të caktuara, të cilat janë tradicionalisht atribuohet Perëndisë, të tilla si përsosmëri<ref>{{cite web |url=http://www.churchoffreethought.org/Articles_From_Perfection.php |title=The Argument From Perfection (Argumenti i Përsosmërisë ose i Përkryerje) |accessdate=2013-03-06}}</ref>.
Ateistët thonë se argumentet për ekzistencën e Perëndisë të ofrojë arsye të pamjaftueshme për të besuar se Zoti ekziston. Përveç kësaj, disa pretendojnë se kjo është e mundur për të krejtësisht të hedh poshtë ekzistencën e zotit, apo të karakteristikave të caktuara, të cilat janë tradicionalisht atribuohet Perëndisë, të tilla si përsosmëri<ref>{{cite web |url=http://www.churchoffreethought.org/Articles_From_Perfection.php |title=The Argument From Perfection (Argumenti i Përsosmërisë ose i Përkryerje) |accessdate=2013-03-06}}</ref>.


[[File:Ephesians 2,12 - Greek atheos.jpg|thumb|left|Fjala greqishte αθεοι (''atheoi''), si ajo shfaqet në [[Letra e Efesianëve]] e Biblës ({{vargu-nb||Efesianë|2:12}}) shkruar në papirus të shekullit të 3 (e.s.).]]
[[File:Ephesians 2,12 - Greek atheos.jpg|thumb|left|Fjala greqishte αθεοι (''atheoi''), si ajo shfaqet në [[Letra e Efesianëve]] e Biblës (Efesianë 2:12) shkruar në papirus të shekullit të 3 (e.s.).]]
== Burime ==
== Burime ==
{{reflist}}
{{reflist}}

Versioni i datës 12 korrik 2013 10:57

Argumentet për dhe kundër ekzistencës së Perëndisë kanë qenë të propozuara nga filozofë, teologë, shkencëtarë, dhe të tjerët për mijëra vjet. Në terma filozofike, argumente të tilla përfshijnë kryesisht disiplinat e epistemologjisë (natyra dhe qëllimi i dijes) ​​dhe ontologjisë (studim i natyrës së qenies, ekzistenca, apo realiteti), dhe ajo gjithashtu përfshin teorinë e vlerës, sepse konceptet e përsosjes janë lidhur me nocionet e Perëndisë. Një shumëllojshmëri të gjerë të argumenteve ekziston që mund të kategorizohen si metafizike, logjike empirike, apo subjektive.Ekzistenca e Zotit është subjekt për debat të gjallë në filozofi, në filozofinë e fesë, dhe kulturës popullore[1]. Tradita perëndimore e diskutimit filozofik të ekzistencës së Perëndisë filloi me Platonin dhe Aristotelin, të cilet kishin bërë argumente që tani do të kategorizohen si kozmologjike. Më vonë, Epikuri formuluoi Problemin e së Keqes: Nëse Perëndia është i gjithëpushtetshëm, i gjithëdijshëm dhe i gjithëmëshirëplotës (ose gjithëdashamirës), përse ekziston e keqja? Fusha e Teodicisë u ngrit nga përpjekjet për t'iu përgjigjur kësaj pyetjeje. argumente të tjera për ekzistencën e Zotit kanë qenë të propozuar nga Shën Anselmi, i cili formuluoi argumentit të parë ontologjik; Ibn Rushd (Averoesi) dhe Akuini, të cilët prezantuan versionet e tyre i argumentit kozmologjik (kelam argumenti dhe mënyra e parë, Dekarti, i cili tha se ekzistenca e një Perëndie dashamirëse ishte logjikisht e domosdoshme për dëshmitë e shqisave të të jenë kuptimplote dhe Emanuel Kanti, i cili argumentoi se ekzistenca e Perëndisë mund zbritet nga ekzistenca e mirësisë.

Mendimtarë të cilët kanë ofruar argumente kundër ekzistencës së Perëndisë përfshijnë Dejvid Hjumi, Kanti, Niçe, dhe Bertrand Raseli. Në kulturën moderne, çështja e ekzistencës së Perëndisë është diskutuar nga shkencëtarët si Stiven Houkingi, Francis Kollinsi, Riçard Doukinsi, dhe Gjon Lenoksi, si edhe filozofët duke përfshirë Daniel Deneti, Riçard Suinbërni, Uilliam Lejn Kregi dhe Alvin Plantingaja.

Ateistët thonë se argumentet për ekzistencën e Perëndisë të ofrojë arsye të pamjaftueshme për të besuar se Zoti ekziston. Përveç kësaj, disa pretendojnë se kjo është e mundur për të krejtësisht të hedh poshtë ekzistencën e zotit, apo të karakteristikave të caktuara, të cilat janë tradicionalisht atribuohet Perëndisë, të tilla si përsosmëri[2].

Fjala greqishte αθεοι (atheoi), si ajo shfaqet në Letra e Efesianëve e Biblës (Efesianë 2:12) shkruar në papirus të shekullit të 3 (e.s.).

Burime

  1. ^ shih e.g. The Rationality of Theism quoting Quentin Smith "God is not 'dead' in academia; it returned to life in the late 1960s". Ata citojnë "the shift from hostility towards theism in Paul Edwards's Encyclopedia of Philosophy (1967) to sympathy towards theism in the more recent Routledge Encyclopedia of Philosophy
  2. ^ "The Argument From Perfection (Argumenti i Përsosmërisë ose i Përkryerje)". Marrë më 2013-03-06. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)