Ideologjia: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 1: Rreshti 1:
Nocioni '''ideologji''' për herë të parë është përforuru në veprat e filozofëve - enciklopedist francez. Nocioni "ideolog" është zbuluar dhe për herë të parë është përdorur nga ana e filozofit francez, Desti de Trasi<ref>Andrew Hezwood, Politika," Dukagjini 2008ISBN 978-9951-424-16-5 faqe40</ref> .
Nocioni '''ideologji''' për herë të parë është përforuru në veprat e filozofëve - enciklopedist francez. Nocioni "ideolog" është zbuluar dhe për herë të parë është përdorur nga ana e filozofit francez, Desti de Trasi<ref>Andrew Heywood, Politika, Dukagjini 2008, ISBN 978-9951-424-16-5 faqe 40</ref> .


Sociologët funkcionalist e përcaktojnë si sistem të ideve dhe besimeve të cilat ofrojnë orientimin për të kuptuar realitetin dhe veprimtarinë shoqërore. Marksisitet e kuptojnë si vetëdije të shtrembëruar dhe të rrejshme e cila shërben për fshehjen e dominimit klasorë të borgjezisë. Mëndimtarët konservatorë e paraqesin atë si sistem të mbyllur dhe represiv të menduarit. Koncepti i ideologjisë në vetën e vet përfshinë së pari vlerat e jetës së përbashkët, vlerësim të qenieve politike dhe veprime ndaj bindjeve apo botëkuptimeve dhe anatemizim të tjerëve. Përfshinë shprehjen e interesave të grupeve dhe akteve social të caktuar (klasët, lëvizjet, kombet)si dhe insistimin që në ato interesa të sigurohet mbisundimi në sistemin politik.Ideologjia është “mësim mbi ide” .
Sociologët funkcionalist e përcaktojnë si sistem të ideve dhe besimeve të cilat ofrojnë orientimin për të kuptuar realitetin dhe veprimtarinë shoqërore. Marksisitet e kuptojnë si vetëdije të shtrembëruar dhe të rrejshme e cila shërben për fshehjen e dominimit klasorë të borgjezisë. Mëndimtarët konservatorë e paraqesin atë si sistem të mbyllur dhe represiv të menduarit. Koncepti i ideologjisë në vetën e vet përfshinë së pari vlerat e jetës së përbashkët, vlerësim të qenieve politike dhe veprime ndaj bindjeve apo botëkuptimeve dhe anatemizim të tjerëve. Përfshinë shprehjen e interesave të grupeve dhe akteve social të caktuar (klasët, lëvizjet, kombet)si dhe insistimin që në ato interesa të sigurohet mbisundimi në sistemin politik.Ideologjia është “mësim mbi ide” .

Versioni i datës 6 qershor 2016 15:23

Nocioni ideologji për herë të parë është përforuru në veprat e filozofëve - enciklopedist francez. Nocioni "ideolog" është zbuluar dhe për herë të parë është përdorur nga ana e filozofit francez, Desti de Trasi[1] .

Sociologët funkcionalist e përcaktojnë si sistem të ideve dhe besimeve të cilat ofrojnë orientimin për të kuptuar realitetin dhe veprimtarinë shoqërore. Marksisitet e kuptojnë si vetëdije të shtrembëruar dhe të rrejshme e cila shërben për fshehjen e dominimit klasorë të borgjezisë. Mëndimtarët konservatorë e paraqesin atë si sistem të mbyllur dhe represiv të menduarit. Koncepti i ideologjisë në vetën e vet përfshinë së pari vlerat e jetës së përbashkët, vlerësim të qenieve politike dhe veprime ndaj bindjeve apo botëkuptimeve dhe anatemizim të tjerëve. Përfshinë shprehjen e interesave të grupeve dhe akteve social të caktuar (klasët, lëvizjet, kombet)si dhe insistimin që në ato interesa të sigurohet mbisundimi në sistemin politik.Ideologjia është “mësim mbi ide” . Idetë rrjedhin si sensacion. Në mësimet e De Tracys paraqiten katër faktorë të cilët edhe sot cekën në definim të konceptit “ideologji”:

  • Sistemi i shpjegimit të botës,
  • Program i veprimit,
  • Veprim publik për realizimin e programit, dhe
  • Manifestimi i rrolit të posaçëm të individit.

1-FJALA-Ideologji politike:-> Sistem koherent idesh qe jep bazen per veprimin politik te organizuar , me qellim ruajtjen , ndryshimin , ose permbysjen e sistemit eksiztues te marredhenieve te pushtetit.

TE GJITHA IDOLOGJITE:

(a)Pershkruajne sistemin ekzistues, (b)Modelojne te ardhmen e deshiruar, (c)Tregojne si mund dhe si duhet te behen ndryshimi politik.

Burimet e të dhanunave

  1. ^ Andrew Heywood, Politika, Dukagjini 2008, ISBN 978-9951-424-16-5 faqe 40