Njerëzillëku: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
→Historia e humanizmit: Shtova ca fjale Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari |
Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari |
||
| Rreshti 9: | Rreshti 9: | ||
== Lidhje të jashtme == |
== Lidhje të jashtme == |
||
[[Kategoria:Filozofi]] |
[[Kategoria:Filozofi]] ka shum gjera historike dhe humanizmi esht super nga un sara |
||
Versioni i datës 15 shtator 2016 14:58
Humanizmi (lat. humanitas - njerëzia) është një filozofi etike dhe një botëkuptim, që drejtohet nga interesat, vlerat dhe dinjiteti në veçanti të njerëzve. Ai bazohet nga thirrja e cilësive botërore njerëzore, veçanërisht arsyes, historisë së përbashkët, përvojës dhe besimit. Toleranca (durueshmëria), paqja dhe liria e ndërgjegjes janë parimet më të rëndësishme për jetesën e përbashkët njerëzore.
Historia e humanizmit
Shoqëria evropiane filloi të ndryshojë që në shekullin XIV. Këto ndryshime u bënë më të mëdha e të thella në shekujt XV-XVI.
Më parë jeta e njeriut ishte nën ndikimin e fesë kristiane. Kisha kishte autoritet mbi çdo gjë : mbi shkencën, artin dhe vete jetën e njeriut. Ajo dhe librat me shenje u mësonin besimtareve së çdo gjë, lufta sëmundja, fatkeqësitë e natyrës dhe gëzimet e jetës, pra e mira dhe e keqja vinin nga dëshira e Zotit. Jeta e vërtete është ajo qiellore dhe jo jeta në tokë.
Shkrimtaret e mendimtarët e shekullit XIV filluan të shkëputen nga këto mësime. Ata studiuan artin dhe kulturën e vjetër greke e romake. Ky qytetërim vlerësonte jetën tokësore dhe bukuritë e saj, si dhe njeriun me aftesite e tij mendore e fizike. Kjo kulturë e re u quajt letërsi humane prandaj shkrimtaret, artistet e mendimtarët që studionin veprat e klasikeve dhe gjuhen greke e latine u quajtën humaniste dhe i gjithë shekulli XIV u quajt periudha e humanizmit.dhe me e mira e tyre nga sara bb
Lidhje të jashtme
ka shum gjera historike dhe humanizmi esht super nga un sara