Finiqi: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 25: Rreshti 25:
'''Foinikia''' ka një histori të lashtë. Ai ka qenë kryeqendra e kaonëve, ndërsa në shekullin III u bë kryeqyteti i gjithë shtetit të Epirit. Sipas [[Polibi]]t, ka qenë qyteti më i fortifikuar i [[Epiri]]t. Ngrihej në një kodër në formën e një anijeje të përmbysur.
'''Foinikia''' ka një histori të lashtë. Ai ka qenë kryeqendra e kaonëve, ndërsa në shekullin III u bë kryeqyteti i gjithë shtetit të Epirit. Sipas [[Polibi]]t, ka qenë qyteti më i fortifikuar i [[Epiri]]t. Ngrihej në një kodër në formën e një anijeje të përmbysur.
Fshati i sotëm ndodhet në rrëzë të kësaj kodre. Ka tri seksione muresh të ruajtura në kodër: muret e akropolit, muret e periudhës së zgjerimit të [[akropoli]]t dhe muret e qytetit të fortifikuar. Këto mure, që dallohen për vëllimin e tyre të madh, datohen me përafërsi midis shek. IV dhe II para Kr. Në brendësi të mureve ndodhen rrënojat e mureve greke dhe romake. Në fshat ka mbetje të mureve greke, por ato romake janë më të shumta në numër. Tek akropoli është zbuluar një thesar i vogël, që në periudhën bizantine u shndërrua në baptister. Po ashtu është zbuluar një teatër me kapacitet të madh. Janë gjendur edhe tri çisterna që i përkasin periudhës midis shek. V dhe shek. III para. Kr. dhe disa rrënoja ndërtesash.Prej vitit 2000 një mision arkeologjik i Universitetit të Bolonjës (Itali), kryen rregullisht gërmime arkeologjike.
Fshati i sotëm ndodhet në rrëzë të kësaj kodre. Ka tri seksione muresh të ruajtura në kodër: muret e akropolit, muret e periudhës së zgjerimit të [[akropoli]]t dhe muret e qytetit të fortifikuar. Këto mure, që dallohen për vëllimin e tyre të madh, datohen me përafërsi midis shek. IV dhe II para Kr. Në brendësi të mureve ndodhen rrënojat e mureve greke dhe romake. Në fshat ka mbetje të mureve greke, por ato romake janë më të shumta në numër. Tek akropoli është zbuluar një thesar i vogël, që në periudhën bizantine u shndërrua në baptister. Po ashtu është zbuluar një teatër me kapacitet të madh. Janë gjendur edhe tri çisterna që i përkasin periudhës midis shek. V dhe shek. III para. Kr. dhe disa rrënoja ndërtesash.Prej vitit 2000 një mision arkeologjik i Universitetit të Bolonjës (Itali), kryen rregullisht gërmime arkeologjike.
Gjithashtu Finiqi ka edhe nje kishe te vogel tte tij.


<!-- == Gjeografia == -->
<!-- == Gjeografia == -->

Versioni i datës 7 mars 2017 17:59

Stampa:Fshat në Shqipëri Finiqi është një fshatkomunën Finiqrrethin e DelvinësShqipërisë.

Është qendër e komunës me të njëjtin emër, ku përmblidhen fshatrat Finiq, Karahaxh, Blerimas (Shijan), Buronjë , Vrion, Bregas dhe Çlirim (S.M.T.). Koordinatat gjeografike: gjerësia veriore 39° 54' 23", gjatësia lindore 20° 3' 30".

Foinikia ka një histori të lashtë. Ai ka qenë kryeqendra e kaonëve, ndërsa në shekullin III u bë kryeqyteti i gjithë shtetit të Epirit. Sipas Polibit, ka qenë qyteti më i fortifikuar i Epirit. Ngrihej në një kodër në formën e një anijeje të përmbysur. Fshati i sotëm ndodhet në rrëzë të kësaj kodre. Ka tri seksione muresh të ruajtura në kodër: muret e akropolit, muret e periudhës së zgjerimit të akropolit dhe muret e qytetit të fortifikuar. Këto mure, që dallohen për vëllimin e tyre të madh, datohen me përafërsi midis shek. IV dhe II para Kr. Në brendësi të mureve ndodhen rrënojat e mureve greke dhe romake. Në fshat ka mbetje të mureve greke, por ato romake janë më të shumta në numër. Tek akropoli është zbuluar një thesar i vogël, që në periudhën bizantine u shndërrua në baptister. Po ashtu është zbuluar një teatër me kapacitet të madh. Janë gjendur edhe tri çisterna që i përkasin periudhës midis shek. V dhe shek. III para. Kr. dhe disa rrënoja ndërtesash.Prej vitit 2000 një mision arkeologjik i Universitetit të Bolonjës (Itali), kryen rregullisht gërmime arkeologjike. Gjithashtu Finiqi ka edhe nje kishe te vogel tte tij.

Lidhje të jashtme

Faqja e misionit arkeologjik të Universitetit të Bolonjës (Itali)

Shih edhe

Literatura

  • Allen, R. E. (1983). The Attalid Kingdom: A Constitutional History. Oxford, United Kingdom: Clarendon Press. ISBN 0-19-814845-3.
  • Archaeological Institute of America (2000). "The Discovery of Butrint". Archaeology. Retrieved 10 January 2011.
  • Astin, A. E. (1998). The Cambridge Ancient History: Rome and the Mediterranean to 133 B.C., Volume 8. Cambridge, United Kingdom: University of California Press. ISBN 0-521-23448-4.
  • Gilkes, Oliver J. (2002). "How the Goddess lost her head: the myth and reality of the looting of Butrint". Norwich, United Kingdom: Institute of World Archaeology, University of East Anglia. Retrieved 10 January 2011.
  • Gruen, Erich S. (1986). The Hellenistic World and the Coming of Rome, Volume 1. Berkeley and Los Angeles, California: University of California Press. ISBN 0-520-05737-6.
  • Hammond, Nicholas Geoffrey Lemprière (1967). Epirus: The Geography, the Ancient Remains, the History and Topography of Epirus and Adjacent Areas. London, United Kingdom: Clarendon Press.
  • Hansen, Mogens Herman; Nielsen, Thomas Heine (2004). An Inventory of Archaic and Classical Poleis. Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 0-19-814099-1.
  • Hansen, Inge Lyse; Gilkes, Oliver J.; Crowson, Andrew (2005). "Kalivo and Çuka e Aitoit, Albania: Interim Report on Survey and Excavations 1928-2004". Butrint Project. Retrieved 6 January 2011.
  • Lewis, David Malcolm; Boardman, John (1994). The Cambridge Ancient History: The Fourth Century B.C.. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 0-521-23348-8.
  • Ormerod, Henry Arderne (1997). Piracy in the Ancient World: An Essay in Mediterranean History. Baltimore, Maryland: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-5505-5.
  • Sakellariou, M. V. (1997). Epirus, 4000 Years of Greek History and Civilization. Athens, Greece: Ekdotikē Athēnōn. ISBN 960-213-371-6.
  • Scholten, Joseph B. (2000). The Politics of Plunder: Aitolians and their Koinon in the Early Hellenistic Era, 279-217 B.C.. Berkeley and Los Angeles, California: University of California Press. ISBN 0-520-20187-6.
  • Wilkes, John (1995). The Illyrians. Oxford, United Kingdom: Blackwell Publishers Limited. ISBN 0-631-19807-5

.