Bedi Pipa: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar]

← Redaktim më i vjetër Ndryshimi më pas →

Content deleted Content added

Inline

Versioni i datës 20 korrik 2017 19:14

Bedi Pipa (Shkodër, 1923 - Tiranë, 12 janar 1948) ishte arsimtare dhe autore e rastit më përfaqësues të zhanrit të ditarit në letrat shqipe, i botuar në vëllimin integral të shkrimeve të saj me titullin "Ditari Intim"^[1]^[2].

Jeta

Leu në Shkodër, e bija e Mustafa Nuri Pipës dhe Hatixhe Lloshit, nga i ati me origjinë libohovite ndërsa nga e ëma shkodrane me origjinë dibrane^[3]. Qe motra më e madhe ndër tre vajzat dhe tre vjet më e vogël se vëllai i saj, Arshiu. U rrit me të vëllain Arshiun deri kur ai shkoi në Universitet ndërsa ajo në normalen e Tiranës.

Pasi mbaroi shkollën e mesme u kthye tek familja në Shkodër, dëshira e saj për të vazhduar shkollën e lartë jashtë shteti u pengua nga mundësitë familjare. Gja kjo që e mërziti dhe nisi të lexonte bindshëm romane, vepra shkencore, kritikë letrare, histori, autorë filozofie si dhe ndonjë studim mbi ta. Dinte mjaft mirë italishten dhe njihte frëngjishten mbi bazat. Nga fundi i vitit 1943 familja Pipa u zhvendos ne Tiranë, ku Bedi do të ndihej më mirë krahas shtrëngesës prapanike që ndiente në vendlindje. U emërua mësuese, detyrë në të cilën e gjeti Çlirimi.

Befas u sëmur me laringit, por udhëheqja nuk ia dha lejen familjes që ta shtronin në ndonjë senatorium në Itali, kështu që nisi kurat në vend. Pasi kurat në Tiranë nuk dhanë shenja përmirësimi, mjekët e porositën të shkonte në Korçë; por klima e atjeshme nuk e ndihmoi ndopak. Nga fundi i 1947 u kthye në Tiranë, ku ndërroi jetë^[2] në një dhomë të spitalit pa asnjë anëtar të familjes pranë prejse qenë të shtrënguar nga përndjekja e regjimit të ndërronin vazhdimisht shtëpi në Durrës me të atin invalid^[4].

Shkrimet

Burime

^ Pipa A., Paraqitje Lexuesit, Tiranë: Botime "Fjala", 2008.
^ ^a ^b Demo E., Ditari intim i Bedi Pipës, Shekulli. - Nr. 2140, 15 dhjetor, 2007, f. 22 - 23.
^ Bushati H., Shkodra dhe motet (pemë gjenealogjike familjesh shkodrane) v. III, Shkodër: "Idromeno", 1999.
^ Pipa F., Rrugëtimi i gjatë dhe i pashpresë për një strehë, përktheu Ilir Harshova, New York: Albanica, 1991.

[1] Pipa A., Paraqitje Lexuesit, Tiranë: Botime "Fjala", 2008.

[:0-2] Demo E., Ditari intim i Bedi Pipës, Shekulli. - Nr. 2140, 15 dhjetor, 2007, f. 22 - 23.

[3] Bushati H., Shkodra dhe motet (pemë gjenealogjike familjesh shkodrane) v. III, Shkodër: "Idromeno", 1999.

[4] Pipa F., Rrugëtimi i gjatë dhe i pashpresë për një strehë, përktheu Ilir Harshova, New York: Albanica, 1991.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Rreshti 1: / Rreshti 1: @@
-'''Bedi Pipa''' ([[Shkodra|Shkodër]], [[1923]] -  [[Tirana|Tiranë]], [[12 janar]] [[1948]]) ishte arsimtare dhe autore e rastit më përfaqësues të zhanrit të [[Ditari (letërsi)|ditarit]] në letrat shqipe, i botuar në vëllimin integral të shkrimeve të saj me titullin "Ditari Intim"<ref>Pipa A., ''Parathanie e "Ditarit Intim"'', Tiranë: Fjala, 2007.</ref><ref name=":0">[[Elsa Demo|Demo E]]., ''Ditari intim i Bedi Pipës,'' [[Shekulli (gazetë)|Shekulli]]. - Nr. 2140, 15 dhjetor, 2007, f. 22 - 23.</ref>.
+'''Bedi Pipa''' ([[Shkodra|Shkodër]], [[1923]] -  [[Tirana|Tiranë]], [[12 janar]] [[1948]]) ishte arsimtare dhe autore e rastit më përfaqësues të zhanrit të [[Ditari (letërsi)|ditarit]] në [[Letërsia shqiptare|letrat shqipe]], i botuar në vëllimin integral të shkrimeve të saj me titullin "Ditari Intim"<ref>Pipa A., ''Paraqitje Lexuesit'', Tiranë: Botime "Fjala", 2008.</ref><ref name=":0">[[Elsa Demo|Demo E]]., ''Ditari intim i Bedi Pipës,'' [[Shekulli (gazetë)|Shekulli]]. - Nr. 2140, 15 dhjetor, 2007, f. 22 - 23.</ref>.
 == Jeta ==
-Leu në Shkodër, e bija e Mustafa Nuri Pipës dhe Hatixhe Lloshit, nga i ati me origjinë libohovite ndërsa nga e ëma shkodrane me origjinë dibrane<ref>[[Hamdi Bushati|Bushati H]]., ''Shkodra dhe motet (pemë gjenealogjike familjesh shkodrane) v. III,'' Shkodër: "Idromeno", 1999.</ref>. Qe e vogla ndër gjashtë fëmijë, ku pesë të mbramët qenë të një barku. U rrit me të vëllain [[Arshi Pipa|Arshiun]] deri kur ai shkoi në Universitet ndërsa ajo në [[Instituti Femëror "Nana Mbretneshë"|normalen e Tiranës]].
+Leu në Shkodër, e bija e Mustafa Nuri Pipës dhe Hatixhe Lloshit, nga i ati me origjinë libohovite ndërsa nga e ëma shkodrane me origjinë dibrane<ref>[[Hamdi Bushati|Bushati H]]., ''Shkodra dhe motet (pemë gjenealogjike familjesh shkodrane) v. III,'' Shkodër: "Idromeno", 1999.</ref>. Qe motra më e madhe ndër tre vajzat dhe tre vjet më e vogël se vëllai i saj, Arshiu. U rrit me të vëllain [[Arshi Pipa|Arshiun]] deri kur ai shkoi në Universitet ndërsa ajo në [[Instituti Femëror "Nana Mbretneshë"|normalen e Tiranës]].
+Pasi mbaroi shkollën e mesme u kthye tek familja në Shkodër, dëshira e saj për të vazhduar shkollën e lartë jashtë shteti u pengua nga mundësitë familjare. Gja kjo që e mërziti dhe nisi të lexonte bindshëm romane, vepra shkencore, kritikë letrare, histori, autorë filozofie si dhe ndonjë studim mbi ta. Dinte mjaft mirë italishten dhe njihte frëngjishten mbi bazat. Nga fundi i vitit 1943 familja Pipa u zhvendos ne Tiranë, ku Bedi do të ndihej më mirë krahas ''shtrëngesës prapanike'' që ndiente në vendlindje. U emërua mësuese, detyrë në të cilën e gjeti ''Çlirimi''.
-Pasi mbaroi shkollën e mesme u kthye tek familja në Shkodër. Familja Pipa u zhvendos ne Tiranë, nga fundit i vitit 1943. Aty Bedi do të ndihej më mire, sepse Tirana ishte qytet më i hapur se Shkodra. Menjëherë pas çlirimit duke qenë se nuk mundi të shkonte né Universitet për shkak të gjendjes politike, e emërua mësuese në [[Korça|Korçë]] dhe fill u sëmur dimrin e 1947-'48s. Javët e para të 1948 u kthye në Tiranë, ku ndërroi jetë<ref name=":0" /> në një dhomë të spitalit pa asnjë anëtar të familjes pranë prejse qenë të shtrënguar nga përndjekja e regjimit të ndërronin vazhdimisht shtëpi në [[Durrësi|Durrës]] me të atin invalid<ref>Pipa F., ''Rrugëtimi i gjatë dhe i pashpresë për një strehë'', përktheu Ilir Harshova, New York: Albanica, 1991.</ref>.
+Befas u sëmur me laringit, por udhëheqja nuk ia dha lejen familjes që ta shtronin në ndonjë senatorium në [[Italia|Itali]], kështu që nisi kurat në vend. Pasi kurat në Tiranë nuk dhanë shenja përmirësimi, mjekët e porositën të shkonte në [[Korça|Korçë]]; por klima e atjeshme nuk e ndihmoi ndopak. Nga fundi i 1947 u kthye në Tiranë, ku ndërroi jetë<ref name=":0" /> në një dhomë të spitalit pa asnjë anëtar të familjes pranë prejse qenë të shtrënguar nga përndjekja e regjimit të ndërronin vazhdimisht shtëpi në [[Durrësi|Durrës]] me të atin invalid<ref>Pipa F., ''Rrugëtimi i gjatë dhe i pashpresë për një strehë'', përktheu Ilir Harshova, New York: Albanica, 1991.</ref>.
 == Shkrimet ==