Llambi Ziçishti: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Hatake (diskuto | kontribute)
vNo edit summary
Rreshti 1: Rreshti 1:
'''Llambi Ziçishti''' ([[Korça|Korçë]], [[23 Dhjetor|23 dhjetor]] [[1923]] - [[17 Shtator|17 shtator]] [[1983]]) ka qenë mjek kirurg, ministër i Shëndetësisë dhe pjesë e ekipit të mjekëve që shkuan te shtëpia e [[Mehmet Shehu|Mehmet Shehut]] për të konstatuar vdekjen e tij.
'''Llambi Ziçishti''' ([[Korça|Korçë]], [[13 Dhjetor|13 dhjetor]] [[1923]] - [[9 Shtator|9 shtator]] [[1983]]) ka qenë mjek kirurg, ministër i Shëndetësisë dhe pjesë e ekipit të mjekëve që shkuan te shtëpia e [[Mehmet Shehu|Mehmet Shehut]] për të konstatuar vdekjen e tij.


== Jeta ==
== Jeta ==
Leu në Korçë<ref name=":0">[[Naum Prifti|Prifti N]]., ''Vdekje me pushkatim, për një fjalë goje e Ministrit të Shëndetësisë'', telegraf.al, 9 shkurt 2016.</ref>, i biri i Petros dhe Julias<ref>''Dosja e plotë e gjyqit ndaj Kadri Hazbiut, Shehut, Ziçishtit, Kodrës dhe Peçinit'', gazetadita.al, 8 dhjetor 2012.</ref>. Shkollën fillore, shtatëvjeçaren dhe [[Liceu Kombëtar i Korçës|liceun francez]] i ka mbaruar në qytetin e Korçës, ku banonte familja e tij. Më vonë u dërgua në [[Franca|Francë]] ku kreu dy vjet në Fakultetin e Mjekësisë në [[Parisi|Paris]], por nuk e përfundoi dhe u kthye për të kontribuar në krah të Frontit Nacionalçlirimtar, për të cilën qe ndër organizatorët në zonën e Devollit dhe Korçës për këtë palë.
Leu në Korçë<ref name=":0">[[Naum Prifti|Prifti N]]., ''Vdekje me pushkatim, për një fjalë goje e Ministrit të Shëndetësisë'', telegraf.al, 9 shkurt 2016.</ref>, i biri i Petros dhe Julias<ref>''Dosja e plotë e gjyqit ndaj Kadri Hazbiut, Shehut, Ziçishtit, Kodrës dhe Peçinit'', gazetadita.al, 8 dhjetor 2012.</ref>. Shkollën fillore, shtatëvjeçaren dhe [[Liceu Kombëtar i Korçës|liceun francez]] i ka mbaruar në qytetin e Korçës, ku banonte familja e tij. Kontribuoi në krah të Frontit Nacionalçlirimtar, për të cilën qe ndër organizatorët në zonën e Devollit dhe Korçës për këtë palë.


Pas [[Lufta e Dytë Botërore|Luftës së Dytë Botërore]] vajti të studiojë në [[Bukureshti|Bukuresht]] ku u diplomua si mjek më 1953.
Më 1944 anëtar i [[Partia Komuniste e Shqipërisë|Partisë Komuniste]]. Në vitet 1947-1948 studion mjekësi në Paris, më pas vajti të studiojë në [[Bukureshti|Bukuresht]] ku u diplomua si mjek më 1953<ref name=":1">[[Kastriot Dervishi|Dervishi K]]., ''Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet'', Tiranë: "55", 2012. fq. 259. ISBN 978 9943 56 22 5</ref>.


Pas diplomimit ai caktohet kirurg në spitalin e kryeqytetit, ku rritet profesionalisht nën kujdesin e dr. [[Frederik Shiroka|Frederik Shirokës]]. Për shumë kohë drejtoi katedrën e kirurgjisë së Përgjithshme. Në vitin 1968 u caktua Dekan i Fakultetit të Mjekësisë dhe në vitin 1971 u emërua Ministër i Shëndetësisë duke zëvendësuar dr. [[Ciril Pistoli|Ciril Pistolin]]<ref name=":0" />.
Pas diplomimit ai caktohet kirurg në spitalin e kryeqytetit, ku rritet profesionalisht nën kujdesin e dr. [[Frederik Shiroka|Frederik Shirokës]]. Për shumë kohë drejtoi katedrën e kirurgjisë së Përgjithshme. Në vitin 1968 u caktua Dekan i Fakultetit të Mjekësisë dhe në vitin 1971 u emërua Ministër i Shëndetësisë duke zëvendësuar dr. [[Ciril Pistoli|Ciril Pistolin]]<ref name=":0" />. Më 1974-1982 ka qenë deputet.


Pas kësaj ai akuzohet në vitin 1982 si bashkëpunëtor i grupit armiqësor të drejtuar nga Mehmet Shehu. Llambi Ziçishti u akuzua gjithashtu se në vitin 1973 kishte dashur të helmojë [[Enver Hoxha|Enver Hoxhën]]. Pas një procesi hetimor, që zgjati nga nëntori i vitit 1982 e deri në shtatorin e vitit 1983, Llambi Ziçishti u nxor në gjyq dhe u dënua me vdekje, duke u pushkatuar më 17 shtator 1983.
Pas kësaj ai akuzohet në vitin 1982 si bashkëpunëtor i grupit armiqësor të drejtuar nga Mehmet Shehu. Llambi Ziçishti u akuzua gjithashtu se në vitin 1973 kishte dashur të helmojë [[Enver Hoxha|Enver Hoxhën]]. Pas një procesi hetimor, që zgjati nga nëntori i vitit 1982 e deri në shtatorin e vitit 1983, Llambi Ziçishti u nxor në gjyq dhe u dënua me vdekje, duke u pushkatuar më 9 shtator 1983 së bashku me [[Kadri Hazbiu|Kadri Hazbiun]], [[Feçor Shehu|Feçor Shehun]] dhe [[Llambi Peçini|Llambi Peçinin]]<ref name=":1" />.


== Burime ==
== Burime ==

Versioni i datës 9 dhjetor 2017 22:50

Llambi Ziçishti (Korçë, 13 dhjetor 1923 - 9 shtator 1983) ka qenë mjek kirurg, ministër i Shëndetësisë dhe pjesë e ekipit të mjekëve që shkuan te shtëpia e Mehmet Shehut për të konstatuar vdekjen e tij.

Jeta

Leu në Korçë[1], i biri i Petros dhe Julias[2]. Shkollën fillore, shtatëvjeçaren dhe liceun francez i ka mbaruar në qytetin e Korçës, ku banonte familja e tij. Kontribuoi në krah të Frontit Nacionalçlirimtar, për të cilën qe ndër organizatorët në zonën e Devollit dhe Korçës për këtë palë.

Më 1944 anëtar i Partisë Komuniste. Në vitet 1947-1948 studion mjekësi në Paris, më pas vajti të studiojë në Bukuresht ku u diplomua si mjek më 1953[3].

Pas diplomimit ai caktohet kirurg në spitalin e kryeqytetit, ku rritet profesionalisht nën kujdesin e dr. Frederik Shirokës. Për shumë kohë drejtoi katedrën e kirurgjisë së Përgjithshme. Në vitin 1968 u caktua Dekan i Fakultetit të Mjekësisë dhe në vitin 1971 u emërua Ministër i Shëndetësisë duke zëvendësuar dr. Ciril Pistolin[1]. Më 1974-1982 ka qenë deputet.

Pas kësaj ai akuzohet në vitin 1982 si bashkëpunëtor i grupit armiqësor të drejtuar nga Mehmet Shehu. Llambi Ziçishti u akuzua gjithashtu se në vitin 1973 kishte dashur të helmojë Enver Hoxhën. Pas një procesi hetimor, që zgjati nga nëntori i vitit 1982 e deri në shtatorin e vitit 1983, Llambi Ziçishti u nxor në gjyq dhe u dënua me vdekje, duke u pushkatuar më 9 shtator 1983 së bashku me Kadri Hazbiun, Feçor Shehun dhe Llambi Peçinin[3].

Burime

  1. ^ a b Prifti N., Vdekje me pushkatim, për një fjalë goje e Ministrit të Shëndetësisë, telegraf.al, 9 shkurt 2016.
  2. ^ Dosja e plotë e gjyqit ndaj Kadri Hazbiut, Shehut, Ziçishtit, Kodrës dhe Peçinit, gazetadita.al, 8 dhjetor 2012.
  3. ^ a b Dervishi K., Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet, Tiranë: "55", 2012. fq. 259. ISBN 978 9943 56 22 5