Ali Asllani: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar]

← Redaktim më i vjetër Ndryshimi më pas →

Content deleted Content added

Inline

Versioni i datës 21 dhjetor 2017 04:04

Stampa:Infobox shkrimtar Ali Asllani (Vajzë të Vlorës, 28 nëntor 1884 - Tiranë, 20 dhjetor 1966) qe poet, atdhetar dhe diplomat shqiptar.

Jeta

I biri i myftiut dhe myderrizit Asllan efendi i biri i Sylejmanit, leu më 1884. Ngeli jetim në moshë të re.

Me ndihmën e të afërmve dhe miqve të të atit, mundi të ndiqte ruzhdijen e Vlorës. Gjithashtu ndiqte shkollën greke që të mund të nxënte alfabetin grek. Më 1898 nisi të studiojë në idadinë e Janinës. Gjatë kësaj periudhe nisi të thurte poezi në turqisht dhe persisht.

Shkoi të studionte mjekësi në Stamboll, por pas një viti e la. Me ndihmën e Ismail Qemal Vlorës dhe Mulla Xhaferr Drashovicës mundi të kalonte ekzaminim hyrës në Institutin e Lartë të Shkencave politiko-shoqëroro-administrative në Stamboll, ku u diplomua më 1906.

Pas shkollës kreu stazhin në Janinë. Në vitin 1908 zevëndësoi për tre muaj nënprefektin e Delvinës dhe u kthye përsëri në Janinë. Ai ishte një nga anëtarët e shquar të Klubit "Bashkimi". Për mbështetjen që i dha Ismail Qemalit filloi të persekutohej nga organet qeveritare turke, madje u dha urdhër të internohej në Halep të Sirisë. Mundi t'i shpëtojë internimit, kaloi në Korfuz dhe prej andej në Vlorë. Mori pjesë në Kuvendin e Dibrës, si përfaqësues i Klubit "Bashkimi" të Janinës.

Në vitin 1910 u kthye në Stamboll, pas rënies së kabinetit që e internoi. U emërua sërish nënprefekt me ndërhyrjen e Shahin bej Kolonjës, por me kusht që të punonte në viset shqiptare. Deri në 1912 punoi si nënprefekt në Akseqi, Ellgen dhe Boskër të Vilajetit të Konjës në Anadoll.

Pas shpalljes së Pavarësisë, Ismail Qemali, i besoi atij detyrën e Sekretarit të Përgjithshëm të Presidencës të Këshillit të Ministrave, ku qëndroi deri më 22 janar të vitit 1914. Më pas punoi për disa kohë si nënprefekt i Fierit e kajmekan i Ballshit. Pas largimit të Princ Vidit shkoi disa kohë në Itali e u kthye sërish ku administrata lokale e caktoi sekretar të përgjithshëm (10 nëntor, 1915 - 1 janar, 1917). Pushtimi italian e gjeti nënprefekt, por, meqenëse kundërshtoi pushtimin, u pushua nga puna.

Nga 20 dhjetori i vitit 1918 gjer më 5 nëntor të vitit 1920 ishte kryetar i Bashkisë së Vlorës. Në vitet 1921 - 1922 ishte kryekëshilltar i qeverisë dhe më pas sekretar i përgjithshëm i kryeministrisë.

Më pas u caktua konsull në Triestë, ku qëndroi deri në fund të prillit 1925. Po atë vit u emërua "Zëvëndës i ngarkuar me punë" në Sofje e më pas, po aty, "sekretar i parë" dhe "i ngarkuar me punë". Në vitet 1930 - 1932 ishte ministër i akredituar në shtetin grek.

Më 1934 përsëri është kryetar i Bashkisë së Vlorës deri në prag të pushtimit fashist 1939, ku u emërua anëtar i Këshillit të Lartë në Tiranë. Pak kohë më pas u largua nga jeta politike dhe vajti në fshatin Vajzë të Vlorës.

Me ardhjen e regjimit komunist është ndër të parët themelues të Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve. Deri në vitin 1952 mbahej nga të ardhurat e pakta nga përkthimet për llogari të Institutit të Shkencave, por kjo mundësi iu pre më vonë.

Vdiq në Tiranë në 20 dhjetor 1966^[1].

Veprat letrare

Ka botuar vjersha që në moshë të re. U bë i njohur me poemën "Hanko - Halla" që u botua në vitin 1942. U gjet në dorëshkrim dhe u botua një vëllim me kujtimet e Syrja bej Vlorës, i cili mendohet të jetë përkthyer nga osmanishtja prej Ali Asllanit.

Pak vite para vdekjes mundën të botohen disa libra të tij dhe iu lidh një pension i vogël. Ndër librat e botuar në vitet 1960 - 66 përmendim:

"Vidi - vidi pëllumbeshë" (1960),
"Shqipëria kryesorja" (1961),
"Vajzat dhe dallëndyshet" (1964),
"Kur merr zjarr rrufeja" (1966) dhe pas vdekjes iu botua
"Poezia shqipe" 1973.

Është autori i këngës së njohur "Vlora, Vlora".

Pas viteve 90 iu botuan disa libra si:

Shiko dhe këtë

Wiki Libri: Vitviteja - Ali Asllani

Burime

^ Özdalga E., Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy, Psychology Press, 2005. fq. 321-322.

[1] Özdalga E., Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy, Psychology Press, 2005. fq. 321-322.

[1]

@@ Rreshti 13: / Rreshti 13: @@
 | webfaqja =
 }}
+'''Ali Asllani''' ([[Vajza (fshat)|Vajzë]] të [[Vlora|Vlorës]], [[28 nëntor]] [[1884]] - Tiranë, 20 dhjetor 1966) qe poet, atdhetar dhe diplomat shqiptar.
-'''Ali Asllani''' ishte poet, atdhetar dhe diplomat shqiptar. Lindi më [[28 nëntor]] të vitit [[1884]] në [[Vajza (fshat)|Vajzë]] të [[Vlora|Vlorës]].
 == Jeta ==
+I biri i myftiut dhe myderrizit Asllan efendi i biri i Sylejmanit, leu më 1884. Ngeli jetim në moshë të re.
-Në Vlorë kreu shkollën fillore, në [[Janina|Janinë]] shkollën e mesme, gjimnazin "[[Zosimea]]" në vitin [[1888]]. Në fillim studioi mjekësi, por pastaj vazhdoi Institutin e Lartë të Shkencave politiko-shoqëroro-administrative në [[Stambolli|Stamboll]]. Pas shkollës kreu stazhin në prefekturën e Janinës. Në vitin [[1908]] zevëndësoi për tre muaj nënprefektin e [[Delvina|Delvinës]] dhe u kthye përsëri në Janinë. Ai ishte një nga anëtarët e shquar të Klubit "[[Bashkimi (klub)|Bashkimi]]". Për mbështetjen që i dha [[Ismail Qemali]]t filloi të persekutohej nga organet qeveritare turke, madje u dha urdhër të internohej në [[Halep]] të [[Siria|Sirisë]]. Mundi t'i shpëtojë internimit, kaloi në [[Korfuzi|Korfuz]] dhe prej andej në [[Vlora|Vlorë]]. Mori pjesë në [[Kuvendi i Dibrës|Kuvendin e Dibrës]], si përfaqësues i Klubit "Bashkimi" të Janinës.
+Me ndihmën e të afërmve dhe miqve të të atit, mundi të ndiqte ruzhdijen e Vlorës. Gjithashtu ndiqte shkollën greke që të mund të nxënte alfabetin grek. Më 1898 nisi të studiojë në idadinë e Janinës. Gjatë kësaj periudhe nisi të thurte poezi në turqisht dhe persisht.
-Në vitin [[1910]] u kthye në Stamboll, pas rënies së kabinetit që e internoi. U emërua sërish nënprefekt, por me kusht që të punonte në viset shqiptare. Deri në [[1912]] punoi si nënprefekt në [[Akseqi]], [[Ellgen]] dhe [[Boskër]] të [[Vilajeti i Kolonjës|Vilajetit të Konjës]] në [[Anadoll]]. Pas shpalljes së Pavarësisë, [[Ismail Qemali]], i besoi atij detyrën e Sekretarit të Përgjithshëm të Presidencës të Këshillit të Ministrave, ku qëndroi deri më [[22 janar]] të vitit  [[1914]]. Më pas punoi për disa kohë si nënprefekt i [[Fieri]]t e kajmekan i [[Ballshi]]t. Pas largimit të [[Princ Vidi]]t shkoi disa kohë në [[Italia|Itali]] e u kthye sërish ku administrata lokale e caktoi sekretar të përgjithshëm ([[10 nëntor]], [[1915]] - [[1 janar]], [[1917]]). Pushtimi italian e gjeti nënprefekt, por, meqenëse kundërshtoi pushtimin, u pushua nga puna. Nga [[20 dhjetor]]i i vitit [[1918]] gjer më [[5 nëntor]] të vitit [[1920]] ishte kryetar i Bashkisë së Vlorës. Në vitet [[1921]] - [[1922]] ishte kryekëshilltar i qeverisë dhe më pas sekretar i përgjithshëm i kryeministrisë. Më pas u caktua konsull në [[Triestë]], ku qëndroi deri në fund të prillit [[1925]]. Po atë vit u emërua "Zëvëndës i ngarkuar me punë" në [[Sofja|Sofje]] e më pas, po aty, "sekretar i parë" dhe "i ngarkuar me punë". Në vitet [[1930]] - [[1932]] ishte ministër i akredituar në shtetin grek. Më [[1934]] përsëri është kryetar i Bashkisë së Vlorës deri në prag të pushtimit fashist 1939, ku u emërua anëtar i Këshillit të Lartë në [[Tirana|Tiranë]]. Pak kohë më pas u largua nga jeta politike dhe vajti në fshatin Vajzë të Vlorës. Pas çlirimit është ndër të parët themelues të Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve. Deri në vitin [[1952]] mbahej nga të ardhurat e pakta nga përkthimet për llogari të Institutit të Shkencave, por kjo mundësi iu pre më vonë.
+Shkoi të studionte mjekësi në Stamboll, por pas një viti e la. Me ndihmën e Ismail Qemal Vlorës dhe Mulla Xhaferr Drashovicës mundi të kalonte ekzaminim hyrës në Institutin e Lartë të Shkencave politiko-shoqëroro-administrative në [[Stambolli|Stamboll]], ku u diplomua më 1906.
-Vdiq në Tiranë në [[20 dhjetor]] [[1966]].
+Pas shkollës kreu stazhin në Janinë. Në vitin [[1908]] zevëndësoi për tre muaj nënprefektin e [[Delvina|Delvinës]] dhe u kthye përsëri në Janinë. Ai ishte një nga anëtarët e shquar të Klubit "[[Bashkimi (klub)|Bashkimi]]". Për mbështetjen që i dha [[Ismail Qemali]]t filloi të persekutohej nga organet qeveritare turke, madje u dha urdhër të internohej në [[Halep]] të [[Siria|Sirisë]]. Mundi t'i shpëtojë internimit, kaloi në [[Korfuzi|Korfuz]] dhe prej andej në [[Vlora|Vlorë]]. Mori pjesë në [[Kuvendi i Dibrës|Kuvendin e Dibrës]], si përfaqësues i Klubit "Bashkimi" të Janinës.
+Në vitin [[1910]] u kthye në Stamboll, pas rënies së kabinetit që e internoi. U emërua sërish nënprefekt me ndërhyrjen e [[Shahin bej Kolonja|Shahin bej Kolonjës]], por me kusht që të punonte në viset shqiptare. Deri në [[1912]] punoi si nënprefekt në [[Akseqi]], [[Ellgen]] dhe [[Boskër]] të [[Vilajeti i Kolonjës|Vilajetit të Konjës]] në [[Anadoll]].
+Pas shpalljes së Pavarësisë, [[Ismail Qemali]], i besoi atij detyrën e Sekretarit të Përgjithshëm të Presidencës të Këshillit të Ministrave, ku qëndroi deri më [[22 janar]] të vitit [[1914]]. Më pas punoi për disa kohë si nënprefekt i [[Fieri]]t e kajmekan i [[Ballshi]]t. Pas largimit të [[Princ Vidi]]t shkoi disa kohë në [[Italia|Itali]] e u kthye sërish ku administrata lokale e caktoi sekretar të përgjithshëm ([[10 nëntor]], [[1915]] - [[1 janar]], [[1917]]). Pushtimi italian e gjeti nënprefekt, por, meqenëse kundërshtoi pushtimin, u pushua nga puna.
+Nga [[20 dhjetor]]i i vitit [[1918]] gjer më [[5 nëntor]] të vitit [[1920]] ishte kryetar i Bashkisë së Vlorës. Në vitet [[1921]] - [[1922]] ishte kryekëshilltar i qeverisë dhe më pas sekretar i përgjithshëm i kryeministrisë.
+Më pas u caktua konsull në [[Triestë]], ku qëndroi deri në fund të prillit [[1925]]. Po atë vit u emërua "Zëvëndës i ngarkuar me punë" në [[Sofja|Sofje]] e më pas, po aty, "sekretar i parë" dhe "i ngarkuar me punë". Në vitet [[1930]] - [[1932]] ishte ministër i akredituar në shtetin grek.
+Më [[1934]] përsëri është kryetar i Bashkisë së Vlorës deri në prag të pushtimit fashist 1939, ku u emërua anëtar i Këshillit të Lartë në [[Tirana|Tiranë]]. Pak kohë më pas u largua nga jeta politike dhe vajti në fshatin Vajzë të Vlorës.
+Me ardhjen e regjimit komunist është ndër të parët themelues të [[Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve|Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve]]. Deri në vitin [[1952]] mbahej nga të ardhurat e pakta nga përkthimet për llogari të Institutit të Shkencave, por kjo mundësi iu pre më vonë.
+Vdiq në Tiranë në [[20 dhjetor]] [[1966]]<ref>Özdalga E., ''Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy'', Psychology Press, 2005. fq. 321-322.</ref>.
 == Veprat letrare ==
-Ka botuar vjersha që në moshë të re. U bë i njohur me poemën "[[Hanko - Halla]]" që u botua në vitin [[1942]]. Pak vite para vdekjes mundën të botohen disa libra të tij dhe iu lidh një pension i vogël. Ndër librat e botuar në vitet [[1960]] - 66 përmendim:
+Ka botuar vjersha që në moshë të re. U bë i njohur me poemën "[[Hanko - Halla]]" që u botua në vitin [[1942]]. U gjet në dorëshkrim dhe u botua një vëllim me kujtimet e [[Syrja bej Vlora|Syrja bej Vlorës]], i cili mendohet të jetë përkthyer nga osmanishtja prej Ali Asllanit.
+Pak vite para vdekjes mundën të botohen disa libra të tij dhe iu lidh një pension i vogël. Ndër librat e botuar në vitet [[1960]] - 66 përmendim:
 * "[[Vidi - vidi pëllumbeshë]]" ({{L|1960}}),
 * "[[Shqipëria kryesorja]]" ({{L|1961}}),
@@ Rreshti 48: / Rreshti 67: @@
 [[Kategoria:Vdekje 1966]]
+== Burime ==
+<references />
-{{biografi-cung}}