Ymer Dishnica: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Hatake (diskuto | kontribute)
vNo edit summary
Rreshti 9: Rreshti 9:
Kreu arsimin e mesëm në [[Liceu Kombëtar i Korçës|liceun francez të Korçës]]. Më 1932-1941 studion me bursë të shtetit shqiptar në Fakultetin e Mjekësisë në [[Lion]] dhe në [[Parisi|Paris]], ku u laureua e specializua për patologji. Më 1933 pranohet anëtar i Partisë Komuniste Franceze. Prej vitit 1931 bashkëpunon me grupet antizogiste, ndërsa më 1933-1937 me gazetën "Populli" të Lionit dhe "Sazani".
Kreu arsimin e mesëm në [[Liceu Kombëtar i Korçës|liceun francez të Korçës]]. Më 1932-1941 studion me bursë të shtetit shqiptar në Fakultetin e Mjekësisë në [[Lion]] dhe në [[Parisi|Paris]], ku u laureua e specializua për patologji. Më 1933 pranohet anëtar i Partisë Komuniste Franceze. Prej vitit 1931 bashkëpunon me grupet antizogiste, ndërsa më 1933-1937 me gazetën "Populli" të Lionit dhe "Sazani".


Pas 7 prillit 1939 bën pjesë në Federatën e Shqiptarëve në Francë. Në nëntor 1940 u organizua në një celulë të PK-së po në Francë<ref name=":0">[[Kastriot Dervishi|Dervishi K]]., [[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet|''Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet'']], Tiranë: 55, 2012, fq. 118, ISBN 978-9943-56-22-5</ref>. Në gusht të 1941 kthehet në Shqipëri, ku nga 1942 e deri më 1944 ishte anëtar i Komitetit Qendror të [[Partia e Punës e Shqipërisë|Partisë Komuniste të Shqipërisë]]. Mori pjesë në [[Konferenca e Pezës|mbledhjen e Pezës]], ku u zgjodh anëtar i kryesisë së Këshillit të Frontit Nacional Çlirimtar.
Pas 7 prillit 1939 bën pjesë në Federatën e Shqiptarëve në Francë. Në nëntor 1940 u organizua në një celulë të PK-së po në Francë<ref name=":0">[[Kastriot Dervishi|Dervishi K]]., [[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet|''Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet'']], Tiranë: 55, 2012, fq. 118, ISBN 978-9943-56-22-5</ref>. Në gusht të 1941 kthehet në Shqipëri, ku nga 1942 e deri më 1944 ishte anëtar i Komitetit Qendror të [[Partia e Punës e Shqipërisë|Partisë Komuniste të Shqipërisë]]. Mori pjesë në [[Konferenca e Pezës|mbledhjen e Pezës]], ku u zgjodh anëtar i kryesisë së Këshillit të Frontit Nacional Çlirimtar<ref name=":0" /> me emrin e shifruar "Mogila"<ref> Dervishi K., ''Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së'', Tiranë: 55, 2016. fq. 241. ISBN 978-9828-106-38-4</ref>.


Më 2 gusht 1943 Ymer Dishnica në krye të delegacionit të PK-së nënshkroi [[Marrëveshja e Mukjes|Marrëveshjen e Mukjes]] me [[Balli Kombëtar|Ballin Kombëtar]] në fshatin e [[Mukaj (Bërxullë)|Mukjes]] për të bashkërenduar rezistencën shqiptare në [[Lufta e Dytë Botërore|Luftën e Dytë Botërore]] dhe për t'u përgatitur për të ardhmen e Shqipërisë etnike. Gjë që xhindosi Komitetin Qendror, pra vetë [[Miladin Popoviq|Miladin Popoviqin]], i cili kur e lexoi e grisi dhe ia hodhi [[Enver Hoxha|Enver Hoxhës]] në fytyrë<ref>Hoxha Ç., ''Fillimet e diktaturës komuniste në Shqipëri,'' Tiranë: Instituti i Studimit të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit, 2013, fq. 19. ISBN 978-9928-168-11-5</ref>.
Më 2 gusht 1943 Ymer Dishnica në krye të delegacionit të PK-së nënshkroi [[Marrëveshja e Mukjes|Marrëveshjen e Mukjes]] me [[Balli Kombëtar|Ballin Kombëtar]] në fshatin e [[Mukaj (Bërxullë)|Mukjes]] për të bashkërenduar rezistencën shqiptare në [[Lufta e Dytë Botërore|Luftën e Dytë Botërore]] dhe për t'u përgatitur për të ardhmen e Shqipërisë etnike. Gjë që xhindosi Komitetin Qendror, pra vetë [[Miladin Popoviq|Miladin Popoviqin]], i cili kur e lexoi e grisi dhe ia hodhi [[Enver Hoxha|Enver Hoxhës]] në fytyrë<ref>Hoxha Ç., ''Fillimet e diktaturës komuniste në Shqipëri,'' Tiranë: Instituti i Studimit të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit, 2013, fq. 19. ISBN 978-9928-168-11-5</ref>.

Versioni i datës 7 janar 2018 08:18

Stampa:Kutia Politikan


Ymer Dishnica (Dishnicë, 21 shkurt 1912 - Tiranë, 22 shtator 1998) qe anëtar i Partisë Komuniste Franceze, politikan dhe mjek shqiptar.

Jeta

Lindi në fshatin e Dishnicës, 4 km afër qytetit të Korçës, në grahmat e fundme të Perandorisë Osmane.

Kreu arsimin e mesëm në liceun francez të Korçës. Më 1932-1941 studion me bursë të shtetit shqiptar në Fakultetin e Mjekësisë në Lion dhe në Paris, ku u laureua e specializua për patologji. Më 1933 pranohet anëtar i Partisë Komuniste Franceze. Prej vitit 1931 bashkëpunon me grupet antizogiste, ndërsa më 1933-1937 me gazetën "Populli" të Lionit dhe "Sazani".

Pas 7 prillit 1939 bën pjesë në Federatën e Shqiptarëve në Francë. Në nëntor 1940 u organizua në një celulë të PK-së po në Francë[1]. Në gusht të 1941 kthehet në Shqipëri, ku nga 1942 e deri më 1944 ishte anëtar i Komitetit Qendror të Partisë Komuniste të Shqipërisë. Mori pjesë në mbledhjen e Pezës, ku u zgjodh anëtar i kryesisë së Këshillit të Frontit Nacional Çlirimtar[1] me emrin e shifruar "Mogila"[2].

Më 2 gusht 1943 Ymer Dishnica në krye të delegacionit të PK-së nënshkroi Marrëveshjen e Mukjes me Ballin Kombëtar në fshatin e Mukjes për të bashkërenduar rezistencën shqiptare në Luftën e Dytë Botërore dhe për t'u përgatitur për të ardhmen e Shqipërisë etnike. Gjë që xhindosi Komitetin Qendror, pra vetë Miladin Popoviqin, i cili kur e lexoi e grisi dhe ia hodhi Enver Hoxhës në fytyrë[3].

Më 1943-1944 shërbeu si anëtar i sekretariatit të PKSH-së. Më 1944-1946 anëtar i KANÇ-it. Më 1944 e deri më 1946 kreu funksionin e ministrit të Shëndetësisë, pas këtij funksioni shërbeu si kryetar i Kuvendit Popullor. Nga viti 1946 e deri më 1950 u zgjodh deputet.

Përjashtohet nga Partia Komuniste dhe filloi punën si mjek në spitalin e Tiranës. Më 2 janar 1950, me vendim të posaçëm dëbohet familjarisht nga Tirana për në Berat ku punoi mjek patolog në spital dhe në ambulancën e qytetit.

Më 13 janar 1956 dënohet me 6 vjet nga Gjykata e Lartë me akuzën e agjitacion-propagandës, se kishte lavdëruar demokracitë borgjeze të llojit të Francës. Burgoset më 27 qershor 1955 deri më 12 qershor 1956. Pas daljes nga burgu jetoi dhe punoi në Berat. Ndërroi jetë në Tiranë më 22 shtator 1998[1].

Burime

  1. ^ a b c Dervishi K., Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet, Tiranë: 55, 2012, fq. 118, ISBN 978-9943-56-22-5
  2. ^  Dervishi K., Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së, Tiranë: 55, 2016. fq. 241. ISBN 978-9828-106-38-4
  3. ^ Hoxha Ç., Fillimet e diktaturës komuniste në Shqipëri, Tiranë: Instituti i Studimit të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit, 2013, fq. 19. ISBN 978-9928-168-11-5