Xhaferr bej Ypi: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
| Rreshti 68: | Rreshti 68: | ||
[[Kategoria:Sufi shqiptarë]] |
[[Kategoria:Sufi shqiptarë]] |
||
[[Kategoria:Njerëz nga Kolonja]] |
[[Kategoria:Njerëz nga Kolonja]] |
||
[[Kategoria:Ministra të Shqipërisë]] |
[[Kategoria:Ministra të Arsimit të Shqipërisë]] |
||
[[Kategoria:Politikanë shqiptarë]] |
[[Kategoria:Politikanë shqiptarë]] |
||
[[Kategoria:Kryeministra të Shqipërisë]] |
[[Kategoria:Kryeministra të Shqipërisë]] |
||
Versioni i datës 7 janar 2019 20:06
Stampa:Kutia Politikan Xhaferr bej Ypi (Starje, 1878 - 17 nëntor 1940) nëpunës, deputet, ministër dhe kryeministër shqiptar.
Biografia
U diplomua në Universitetin e Stambollit për Drejtësi. Më 1900 e deri më 1912 shërbeu si funksionar i administratës osmane.
Më 1920 është përfaqësues i Durrësit në Kongresin e Lushnjes.[1] Pas punimeve u caktua prefekt i Beratit,[2] dhe nga nëntori i 1920 deri më 1921 qe ministër i Drejtësisë. Si udhëheqës i Partisë Popullore, në fund të dhjetorit 1921 ai formoi një qeveri ku Fan Noli ishte ministri i Punëve të Jashtme dhe Ahmet Zogu ishte ministri i Punëve të Brendshme. Deri në 4 dhjetor 1922, ishte Kryeministër Ypi. Nga 2 dhjetor 1922, deri në 31 janar 1925, Ypi ishte anëtar i Këshillit të Naltë. Në qershor 1924 ai u largua nga Shqipëria për shkak të Lëvizjes së qershorit, por vazhdonte ta mbante postin zyrtarisht.
Gjatë Mbretërisë së Zogut, Ypi është Kryeinspektori i Gjykatës Mbretërore. Më 1927-29 emërohet si ministër i Arsimit.
Kur nisi pushtimi italian, Ypi i përshëndeti italianët që kishin "çliruar" Shqipërinë. Pasi Mbreti Zog kishte ikur, nga 9 prill - 12 prill Ypi ka qenë Kryetar i Komitetit të Administrimit të Përkohshëm, dhe si të tillë kreu i ngarkuar i shtetit i cili "thirri" asamblenë e 12 prillit 1939. Nga 1939, ai ishte Ministri i Drejtësisë në qeverinë e Shefqet Verlacit.
U vra më 17 nëntor 1940, në kohën kur ushtria greke bombardoi fshatin e tij. Varrimi i tij u bë në Tiranë në varrezën e bektashijve. Në ceremoninë e zhvilluar me këtë rast mbajti një fjalim ministri Ernest Koliqi dhe kryetari i Gjykatës së Diktimit, Andrea Sahatçi.[1]
Referencat
- ^ a b Dervishi, Kastriot (2012). Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet. Tiranë: 55. fq. 246. ISBN 9789994356225.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Vllamasi, Sejfi (2012) [1950']. Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942). Tiranë: Vllamasi. fq. 208. ISBN 978-9928-140-54-8.
{{cite book}}:|ref=harvi pavlefshëm (Ndihmë!); Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)
| Shqipëria e pavarur (1912–1914) | |
|---|---|
| Principata e Shqipërisë (1914–1925) | |
| Republika Shqiptare (1925–1928) | .svg) |
| Mbretëria Shqiptare (1928–1939) | |
| Pushtimi italian (1939–1943) | |
| Pushtimi gjerman (1943–1944) | |
| Shqipëria Komuniste (1944–1991) | |
| Republika e Shqipërisë (që nga 1991) | |
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
