Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Xixa (diskuto | kontribute) No edit summary |
vNo edit summary |
||
| Rreshti 1: | Rreshti 1: | ||
[[Skeda:Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut.JPG| |
[[Skeda:Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut.JPG|parapamje|200px]] |
||
'''Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut''' Autori: [[Zef Valentini]]. Botuesi: Plejad. Faqet e librit 224. |
'''Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut''' Autori: [[Zef Valentini]]. Botuesi: Plejad. Faqet e librit 224. |
||
Qytetet kryesore shqiptare të asaj kohe, ato përgjatë bregut të Adriatikut, e jo shumë larg prej tyre, si Durrësi, Shkodra, Ulqini, Drishti, Lezha dhe Tivari e konsideronin vetveten "latine". Po në çfarë elementesh konsistonte një "latinitet" i tillë? Në veçanti, na duhet të besojmë se "autoritetet noteriale të perandorisë" të ardhur prej shkollave të Bolonjës, Padovës, Napolit, e ndoshta dhe Pavisë, nuk qenë të kufizuara vetëm në njohjen e koncepteve të së drejtës imperiale romane (ose gjermanike) apo ta asaj kanonike, por qenë të ndikuara jo pak nga mentaliteti juridik i komunave italiane, aq më tepër që gjendeshin në shërbim jo të Zotërinjve, por të komunitetit. Falë kësaj veçantie, besojnë se qe e mundur prirja e tyre për institucione të lira dhe për formimin e statuteve lokalë, që merr në trajtim ky libër. |
Qytetet kryesore shqiptare të asaj kohe, ato përgjatë bregut të Adriatikut, e jo shumë larg prej tyre, si Durrësi, Shkodra, Ulqini, Drishti, Lezha dhe Tivari e konsideronin vetveten "latine". Po në çfarë elementesh konsistonte një "latinitet" i tillë? Në veçanti, na duhet të besojmë se "autoritetet noteriale të perandorisë" të ardhur prej shkollave të Bolonjës, Padovës, Napolit, e ndoshta dhe Pavisë, nuk qenë të kufizuara vetëm në njohjen e koncepteve të së drejtës imperiale romane (ose gjermanike) apo ta asaj kanonike, por qenë të ndikuara jo pak nga mentaliteti juridik i komunave italiane, aq më tepër që gjendeshin në shërbim jo të Zotërinjve, por të komunitetit. Falë kësaj veçantie, besojnë se qe e mundur prirja e tyre për institucione të lira dhe për formimin e statuteve lokalë, që merr në trajtim ky libër. |
||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Historiografia e Skënderbeut]] |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Skënderbeu]] |
|||
Versioni i datës 31 janar 2019 03:25
Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut Autori: Zef Valentini. Botuesi: Plejad. Faqet e librit 224.
Qytetet kryesore shqiptare të asaj kohe, ato përgjatë bregut të Adriatikut, e jo shumë larg prej tyre, si Durrësi, Shkodra, Ulqini, Drishti, Lezha dhe Tivari e konsideronin vetveten "latine". Po në çfarë elementesh konsistonte një "latinitet" i tillë? Në veçanti, na duhet të besojmë se "autoritetet noteriale të perandorisë" të ardhur prej shkollave të Bolonjës, Padovës, Napolit, e ndoshta dhe Pavisë, nuk qenë të kufizuara vetëm në njohjen e koncepteve të së drejtës imperiale romane (ose gjermanike) apo ta asaj kanonike, por qenë të ndikuara jo pak nga mentaliteti juridik i komunave italiane, aq më tepër që gjendeshin në shërbim jo të Zotërinjve, por të komunitetit. Falë kësaj veçantie, besojnë se qe e mundur prirja e tyre për institucione të lira dhe për formimin e statuteve lokalë, që merr në trajtim ky libër.