Ilo Mitkë Qafëzëzi: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
v →Referimet: Referencat -> Referimet duke përdorur AWB |
|||
| Rreshti 11: | Rreshti 11: | ||
Në vitet e para të regjimit komunist, dorëshkrimet e Qafëzezit u tjetërsuan nga redaksia e gazetës "Bashkimi" nëpërmjet [[Shefqet Musaraj|Shefqet Musarait]]<ref>{{Cite book|title=Tjetërsimi i veprës intelektuale gjatë komunizmit në Shqipëri|last=Ndoja|first=Leka|publisher=ISKK|year=2013|isbn=978-9928-168-12-2|location=Tiranë|pages=49|ref=harvnb}}</ref> dhe [[Nako Spiru|Nako Spirus]] që i kish marrë 13 dorëshkrime për t'ia shpënë jugosllavëve në [[Beogradi|Beograd]].<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=122}}.</ref> Qafëzezi ndihmoi [[Dhimitër Shuteriqi|Dhimitër Shuteriqin]] për studimet e letërsisë së vjetër shqipe, gjithashtu i akuzuar për tjetërsim edhe Shuteriqi si Musaraj nga studjuesi paleograf korçar<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=87}}.</ref> për shfrytëzimin pa kriter dhe pa leje të dorëshkrimeve të tij që gjendeshin në Institutin e Historisë që në kohën e luftës<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=94}}.</ref> pa ia cituar "pronjërinë intelektuale". Shuteriqi nuk e paraqiste me akribinë shkencore dhe të së drejtës ndihmën e Qafëzezit, pikë së pari, për studimet me karakter peigrafik të shkrimtarëve të vjetë shqiptarë, sidomos të shkollës së Voskopojës (Kavalioti, Dhanili, Berati).<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=96}}.</ref> |
Në vitet e para të regjimit komunist, dorëshkrimet e Qafëzezit u tjetërsuan nga redaksia e gazetës "Bashkimi" nëpërmjet [[Shefqet Musaraj|Shefqet Musarait]]<ref>{{Cite book|title=Tjetërsimi i veprës intelektuale gjatë komunizmit në Shqipëri|last=Ndoja|first=Leka|publisher=ISKK|year=2013|isbn=978-9928-168-12-2|location=Tiranë|pages=49|ref=harvnb}}</ref> dhe [[Nako Spiru|Nako Spirus]] që i kish marrë 13 dorëshkrime për t'ia shpënë jugosllavëve në [[Beogradi|Beograd]].<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=122}}.</ref> Qafëzezi ndihmoi [[Dhimitër Shuteriqi|Dhimitër Shuteriqin]] për studimet e letërsisë së vjetër shqipe, gjithashtu i akuzuar për tjetërsim edhe Shuteriqi si Musaraj nga studjuesi paleograf korçar<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=87}}.</ref> për shfrytëzimin pa kriter dhe pa leje të dorëshkrimeve të tij që gjendeshin në Institutin e Historisë që në kohën e luftës<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=94}}.</ref> pa ia cituar "pronjërinë intelektuale". Shuteriqi nuk e paraqiste me akribinë shkencore dhe të së drejtës ndihmën e Qafëzezit, pikë së pari, për studimet me karakter peigrafik të shkrimtarëve të vjetë shqiptarë, sidomos të shkollës së Voskopojës (Kavalioti, Dhanili, Berati).<ref>{{Harvnb|Ndoja|2013|page=96}}.</ref> |
||
== |
== Referimet == |
||
{{reflist|2}} |
{{reflist|2}} |
||
Versioni i datës 20 shtator 2019 03:18
Ilo Mitkë Qafëzëzi (Korçë, 1889 - 1955) ka qenë një studjues tejet prodhimtar në lëmën e historisë.
Biografia
U lind në Korçë më 1889, në një familje me prejardhjen nga Qafëzezi i Kolonjës me prejardhje të përzier shqiptaro-vllehe. Shkoi në Rumani që kur ishte 13 vjeç, pastaj emigroi në Amerikë si punëtor i një fabrike deri në vitin 1924, kur u kthye përfundimisht në Korçë dhe punoi si mësues e drejtor shkolle. Më 1924 u kthye në Shqipëri dhe nisi punë në fillim si mësues dhe më pas si drejtor i shkollës vllehe në Korçë.[1] Deri në Luftën e Dytë Botërore ishte biografisti më i mirënjohur shqiptar.[2]
Vepra
Si autodidakt, Qafëzezi qe shumë prodhimtar me shkrimet e tij historike ndër të përkohshmet historike dhe buletinet. Botoi gjithashtu punime të rëndësishme historike mbi Voskopojën, Vithkuqin dhe Beratin; zbuloi dorëshkrimin e veprës së Theodor Kavaliotit dhe gjithashtu botimin e parë të Εισαγωγική Διδασκαλία të Daniel Voskopojarit, botuar në Venedik më 1794. Më tej zbuloi dorëshkrime të Kostandin Beratit dhe "Evëtarin" e Naum Veqilharxhit, datuar më 1844. Qafëzezi rizbuloi dhe përktheu në gjuhën shqipe Alipashiaden, një poemë për Ali pashë Tepelenën shkruar nga Haxhi Shehreti.[3] Pas hyrjes së regjimit komunist, Sigurimi i Shtetit i sekuestroi 30 dorëshkrime Qafëzezit.[4]
Tjetërsim i veprës intelektuale
Në vitet e para të regjimit komunist, dorëshkrimet e Qafëzezit u tjetërsuan nga redaksia e gazetës "Bashkimi" nëpërmjet Shefqet Musarait[5] dhe Nako Spirus që i kish marrë 13 dorëshkrime për t'ia shpënë jugosllavëve në Beograd.[6] Qafëzezi ndihmoi Dhimitër Shuteriqin për studimet e letërsisë së vjetër shqipe, gjithashtu i akuzuar për tjetërsim edhe Shuteriqi si Musaraj nga studjuesi paleograf korçar[7] për shfrytëzimin pa kriter dhe pa leje të dorëshkrimeve të tij që gjendeshin në Institutin e Historisë që në kohën e luftës[8] pa ia cituar "pronjërinë intelektuale". Shuteriqi nuk e paraqiste me akribinë shkencore dhe të së drejtës ndihmën e Qafëzezit, pikë së pari, për studimet me karakter peigrafik të shkrimtarëve të vjetë shqiptarë, sidomos të shkollës së Voskopojës (Kavalioti, Dhanili, Berati).[9]
Referimet
- ^ Stuart Edward Mann (1955). Albanian literature: an outline of prose, poetry, and drama. B. Quaritch. fq. 108.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Joseph Twadell Shipley (1946). Encyclopedia of literature. Philosophical Library. fq. 18.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Bitraku, ApostolIlo Qafëzezi, një thesar ende i pazbuluar i kulturës. "Ilo Qafëzezi, një thesar ende i pazbuluar i kulturës". Infoarkiva. Marrë më 21 shtator 2015.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja) Mirëmbajtja CS1: Emra të shumëfishtë: lista e autorëve (lidhja) - ^ Ndoja 2013, pp. 127-128.
- ^ Ndoja, Leka (2013). Tjetërsimi i veprës intelektuale gjatë komunizmit në Shqipëri. Tiranë: ISKK. fq. 49. ISBN 978-9928-168-12-2.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Ndoja 2013, p. 122.
- ^ Ndoja 2013, p. 87.
- ^ Ndoja 2013, p. 94.
- ^ Ndoja 2013, p. 96.