Muhamet Kyçyku: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Sejko (diskuto | kontribute) No edit summary |
Sejko (diskuto | kontribute) |
||
| Rreshti 19: | Rreshti 19: | ||
== Lidhje të jashtme == |
== Lidhje të jashtme == |
||
* http://www.filolet.com/bejtexhianet/muhamet-cami.htm |
|||
* [http://www.elsie.de/pdf/articles/A1992MoslemTradition.pdf Robert Elsie, Albanian Literature in the Moslem Tradition. Eighteenth and early nineteenth century Albanian writing in Arabic script] |
* [http://www.elsie.de/pdf/articles/A1992MoslemTradition.pdf Robert Elsie, Albanian Literature in the Moslem Tradition. Eighteenth and early nineteenth century Albanian writing in Arabic script] |
||
| Rreshti 25: | Rreshti 25: | ||
[[Kategoria:Bejtexhinj shqiptarë]] |
[[Kategoria:Bejtexhinj shqiptarë]] |
||
[[Kategoria:Shkrimtarë shqiptarë]] |
|||
[[Kategoria:Lindje 1784]] |
[[Kategoria:Lindje 1784]] |
||
[[Kategoria:Vdekje 1844]] |
[[Kategoria:Vdekje 1844]] |
||
Versioni i datës 11 tetor 2019 16:33
Muhamet Kyçyku i njohur edhe si Muhamet Çami (1784-1844) është një ndër poetët bejtexhinj më të njohur, autor i dy poemave fetare. Vepra e tij kryesore është Erveheja e shkruar më 1820 por e botuar vetëm më 1888.
Jeta dhe karriera
Muhamet Kyçyku lindi në Konispol në 9 korrik të vitit 1784, po nuk dimë shumë për fëmijërinë e tij të hershme. Ai studioi për teologji njëmbëdhjetë vjet në Kairo, më pas u kthye në fshatin e lindjes dhe shërbeu si hoxhë deri kur vdiq më 1844.[1]
Kyçyku ka qenë autor më prodhimtar në krahasim me të tjerët. Ai ka shkruar në dialektin e tij çam dhe, me sa duket, ka qenë i pari autor shqiptar që është marrë me poemën e gjatë.[1] Është i njohur për dy poemat me subjekt dhe motive fetare: "Erveheja" dhe "Jusufi dhe Zylihaja".[2] Vepra e tij kryesore është Erveheja e shkruar më 1820, burimi i së cilës është "Tûtî-nâme"-ja persiane (Rrëfenja e një papagalli) e Zijaudin Nakshabit (Ziyâ'uddîn Nakhshabî), e frymëzuar nga origjinali sanskritisht Shukasaptati.[1]
Vepra tjetër e njohur është poema me motive fetare "Jusufi dhe Zylihaja",[2] një rrëfenjë moralizuese me 2430 vargje, mbështetur në historinë e rrëfyer në Suren Jusuf të Kuranit, mbi përpjekjen e gruas së Azizit për të joshur e bërë për vete Jusufin a.s..[1] Janë të njohura veprat e shkruara nga këto inspirime fetare në literaturën orientale e më gjerë. Në persisht, në një mënyrë shumë të bukur shkruajtën Firdeusi (935-1020) (persisht), mistiku Xha’ami, (1414-1492) dhe në turqisht Hamdullah Hamdi 1449-1508) e shumë të tjerë.[1]
Veprat tjera të Kyçykut janë poema Bekriu (1824) në të cilën dënon pirjen e rakisë e të verës, ajo historike nga viti 1826 për Ibrahim Pashën, fushatat e lavdishme të mbretit të Egjiptit Muhamed Aliut kundër rebelimit grek dhe poemën që merret me hallet e atyre që detyroheshin të kërkojnë kafshatën e bukës dhe fitimin larg vendlindjes – Gurbetlitë.[1]
Më 1888 në Bukuresht, Jani Vreto (1822-1900) e botoi Ervehenë të adoptuer në si përrallë dhe të pastruar nga fjalët arabe, persishte dhe turke por megjithatë origjinali ngeli më i kuptueshëm dhe më lirik.
Përkthime
Kyçyku u mor edhe me përkthime nga arabishtja dhe turqishtja e ndër përkthimet më të njohura është padyshim Mevludi i shqipëruar Kasidatu’l Burda nga Al Busiri (?-1296).
Referimet
- ^ a b c d e f Robert Elsie (2005). Albanian Literature: A Short History. I.B.Taurus. fq. 41–42. ISBN 1-84511-031-5.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Anamali, Skënder; Prifti, Kristaq (2002). Historia e popullit shqiptar: vëllimi i parë. Tiranë: Toena. fq. 703. ISBN 9992716223.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)