Sulejman bej Delvina: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Browse history interactively
[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
← Redaktim më i vjetërNdryshimi më pas →
Content deleted Content added
PamorTekst wiki
Lidhje të jashtme të shpëtuara: 1 Lidhje të jashtme të etiketuara si të vdekura: 0) #IABot (v2.0.8
vNo edit summary
Rreshti 37: Rreshti 37:
| Grada shkencore =
| Grada shkencore =
| Partia =
| Partia =
| Bashkëshortja =motra e [[Xhaferr Vila|Xhaferr Vilës]] (m. 1911)
| Bashkëshortja =motra e [[Xhaferr bej Vila|Xhaferr Vilës]] (m. 1911)
| Fëmijë =
| Fëmijë =
| Feja =
| Feja =
Rreshti 48: Rreshti 48:
}}
}}


'''Sulejman bej Delvina''' i njohur edhe si ''Sylejman Fehmi''<ref name=":2">{{Cite book|url=https://books.google.al/books/about/Late_Ottoman_Society.html?id=5FMoWJFs73gC&redir_esc=y|title=Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy|last=Özdalga|first=Elisabeth|publisher=Psychology Press|year=2005|isbn=9780415341646|location=|pages=328}}</ref> ([[Delvina]], [[5 tetor]] [[1871]] - [[Vlorë]], [[1 Gusht|1 gusht]] [[1933]]) ka qenë nëpunës i administratës osmane, profesor letërsie, veprimtar i çështjes kombëtare shqiptare, kryeministër dhe ministër i shtetit shqiptar.
'''Sulejman bej Delvina''' i njohur edhe si '''Sylejman Fehmi'''<ref name=":2">{{Cite book|url=https://books.google.al/books/about/Late_Ottoman_Society.html?id=5FMoWJFs73gC&redir_esc=y|title=Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy|last=Özdalga|first=Elisabeth|publisher=Psychology Press|year=2005|isbn=9780415341646|location=|pages=328}}</ref> ([[Delvina]], [[5 tetor]] [[1871]] - [[Vlorë]], [[1 Gusht|1 gusht]] [[1933]]) ka qenë nëpunës i administratës osmane, profesor letërsie, veprimtar i çështjes kombëtare shqiptare, kryeministër dhe ministër i shtetit shqiptar.


== Biografia ==
== Biografia ==
Lindi në Delvinë, i biri i Selim beut dhe vëllai i [[Namik Delvina|Namikut]],<ref>{{Cite book|url=https://books.google.al/books?id=umotBF3KFWgC&pg=PA341&lpg=PA341&dq=Namik+Delvina&source=bl&ots=PmkHEId8E6&sig=LLUWpJFTIE0nOEWuTgvyFMBKnt8&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwicvfzhlILYAhXLZFAKHXIcAGo4ChDoAQg3MAQ#v=onepage&q=Namik%20Delvina&f=false|title=Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe|last=Clayer|first=Nathalie|publisher=Karthala|year=2007|isbn=9782845868168|location=Paris|pages=341}}</ref> të derës Hajderagaj të Delvinës, ilaka me Dostët e Kardhiqit.<ref name=":1" /> Arsimin fillor e kreu në vendlindje ndërsa Ruzhdijen në [[Janinë]].<ref name=":2" /> Studimet e larta i kreu në Stamboll në vitin 1898, në shkollën e lartë të administratës [[Mekteb-i-Mylkie|"Mylkie"]]<ref name=":0" />, ku figuronte i regjistruar me vitlindjen 1872.
Lindi në Delvinë, i biri i Selim beut dhe vëllai i [[Namik Delvina|Namikut]],<ref>{{Cite book|url=https://books.google.al/books?id=umotBF3KFWgC&pg=PA341&lpg=PA341&dq=Namik+Delvina&source=bl&ots=PmkHEId8E6&sig=LLUWpJFTIE0nOEWuTgvyFMBKnt8&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwicvfzhlILYAhXLZFAKHXIcAGo4ChDoAQg3MAQ#v=onepage&q=Namik%20Delvina&f=false|title=Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe|last=Clayer|first=Nathalie|publisher=Karthala|year=2007|isbn=9782845868168|location=Paris|pages=341}}</ref> të derës Hajderagaj të Delvinës, ilaka me Dostët e Kardhiqit.<ref name=":1" /> Arsimin fillor e kreu në vendlindje ndërsa [[Ryzhdije]]n në [[Janinë]].<ref name=":2" /> Studimet e larta i kreu në [[Stamboll]] në vitin 1898, në shkollën e lartë të administratës [[Mejtepi Mylkie|"Mylkie"]]<ref name=":0" />, ku figuronte i regjistruar me vitlindjen 1872.


U emërua atashe në MPB-në Osmane në shtator të 1899<ref name=":2" /> dhe më pas sekretar në zyrën e dekreteve të Kryeministrisë<ref name=":1" />, si dhe profesor i letërsisë osmane në shkollën ''idadi'' të Stambollit më 1901, dhe po të njëjtin pozicion pati në liceun e Gallatasarait më 1905<ref name=":2" />. U bë shef seksioni në MPB dhe drejtor i përgjithshëm i vilajeteve. Ishte një ndër figurat qendrore të klubit shqiptar të Stambollit. Bashkë me patriotë të tjerë iu kundërvu politikës xhonturke dhe synimeve shoviniste të monarkive fqinje ndaj Shqipërisë.
U emërua atashe në MPB-në Osmane në shtator të 1899<ref name=":2" /> dhe më pas sekretar në zyrën e dekreteve të Kryeministrisë<ref name=":1" />, si dhe profesor i letërsisë osmane në shkollën ''[[Idadije|idadi]]'' të [[Stambolli]]t më 1901, dhe po të njëjtin pozicion pati në [[Liceu Gallata Saraj|liceun e Gallatasarait]] më 1905<ref name=":2" />. U bë shef seksioni në MPB dhe drejtor i përgjithshëm i vilajeteve. Ishte një ndër figurat qendrore të klubit shqiptar të Stambollit. Bashkë me patriotë të tjerë iu kundërvu politikës [[Xhonturqit|xhonturke]] dhe synimeve shoviniste të monarkive fqinje ndaj Shqipërisë.


Në korrik 1911 udhëhoqi manifestimin e studentëve shqiptarë në Stamboll për të mbështetur alfabetin dhe kërkesat shqiptare. Ishte një nga nënshkruesit e thirrjes së 18 nëntorit dorëzuar përfaqësive të Fuqive të Mëdha në Stamboll ku kërkohej të njiheshin të drejtat kombëtare të kombit shqiptar.
Në korrik 1911 udhëhoqi manifestimin e studentëve shqiptarë në Stamboll për të mbështetur alfabetin dhe kërkesat shqiptare. Ishte një nga nënshkruesit e thirrjes së 18 nëntorit dorëzuar përfaqësive të Fuqive të Mëdha në Stamboll ku kërkohej të njiheshin të drejtat kombëtare të kombit shqiptar.


Në vitin 1918 bëri pjesë në delegacionin e kolonisë shqiptare të Stambollit, kryesuar nga [[Halil pashë Alizoti]] me pjesëtar P. [[Jul Bonati|Jul Bonatin]], [[Fuat bej Dibra|Fuad bej Dibrën]], [[Benedikt Blinishti|B. Blinishtin]] dhe Mihal Shan Tepelenën në [[Konferenca e paqës së Vërsajës|Konferencën e Paqes]] për të mbrojtur çështjen e kufijve të Shqipërisë.<ref>{{Cite book|title=Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942)|last=Vllamasi|first=Sejfi|authorlink=Sejfi Vllamasi|publisher=Vllamasi|year=2012|isbn=978-9928-140-54-8|location=Tiranë|pages=151}}</ref>
Në vitin 1918 bëri pjesë në delegacionin e kolonisë shqiptare të Stambollit, kryesuar nga [[Halil pashë Alizoti]] me pjesëtar P. [[Jul Bonati]]n, [[Fuat bej Dibra|Fuad bej Dibrën]], [[Benedikt Blinishti|B. Blinishtin]] dhe Mihal Shan Tepelenën në [[Konferenca e paqës së Vërsajës|Konferencën e Paqes]] për të mbrojtur çështjen e kufijve të Shqipërisë.<ref>{{Cite book|title=Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942)|last=Vllamasi|first=Sejfi|authorlink=Sejfi Vllamasi|publisher=Vllamasi|year=2012|isbn=978-9928-140-54-8|location=Tiranë|pages=151}}</ref>


Me punimet e [[Kongresi i Lushnjes|Kongresit të Lushnjes]] emërohet kryetar i qeverisë së re.
Me punimet e [[Kongresi i Lushnjes|Kongresit të Lushnjes]] emërohet kryetar i qeverisë së re.


Qeveria e tij u përball me detyrën e vështirë për t'u përballur me gjithçka nga fillimi. Qeveria e tij synoi zhvillimin e të gjitha degëve të administratës në fushën e brendshme dhe në mbrojtjen e pavarësisë së vendit në fushën e jashtme. Filloi punën e saj me mungesa të shumta. Gjatë muajve shkurt-mars, qeveria vuri kontrollin e saj në pjesën më të madhe të vendit. Më 6 mars 1920 komisioni i Shkodrës miratoi vendimet e Kongresit të Lushnjes. Më 13 mars 1920 qeveria e përfaqësuar nga ministrat Ahmet Zogu dhe Hoxha Kadri arriti bashkimin e Shkodrës me pjesën tjetër të vendit.
Qeveria e tij u përball me detyrën e vështirë për t'u përballur me gjithçka nga fillimi. Qeveria e tij synoi zhvillimin e të gjitha degëve të administratës në fushën e brendshme dhe në mbrojtjen e pavarësisë së vendit në fushën e jashtme. Filloi punën e saj me mungesa të shumta. Gjatë muajve shkurt-mars, qeveria vuri kontrollin e saj në pjesën më të madhe të vendit. Më 6 mars 1920 komisioni i Shkodrës miratoi vendimet e Kongresit të Lushnjes. Më 13 mars 1920 qeveria e përfaqësuar nga ministrat [[Ahmet Zogu]] dhe [[Kadri Prishtina|Hoxha Kadri]] arriti bashkimin e Shkodrës me pjesën tjetër të vendit.


Më pas, Delvina mbështeti luftën kundër bandave esatiste më 1920 dhe ndihmoi në përfundimin me sukses të luftës së Vlorës kundër pushtuesve italianë. Po kështu si kryetar i qeverisë nënshkroi protokollint italo-shqiptar të datës [[2 gusht]] [[1920]] për zbrazjen e Vlorës nga ushtria italiane. U çmua shumë për ndihmesën e tij në këtë luftë dhe mbylljen që iu bë këtij fërkimi. Në nëntor, për shkak të një "krize nervore", u detyrua të heqë dorë nga posti i kryeministrit.<ref name=":1">{{Cite book|title=[[Lebenserinnerungen|Kujtime 1885-1925]]|last=Vlora|first=Eqrem bej|authorlink=Eqrem bej Vlora|publisher=IDK|year=2003|isbn=99927-780-6-7|location=Tiranë|pages=449-451, 579|trans-title=|translator=[[Afrim Koçi]]}}</ref>
Më pas, Delvina mbështeti luftën kundër bandave esatiste më 1920 dhe ndihmoi në përfundimin me sukses të luftës së Vlorës kundër pushtuesve italianë. Po kështu si kryetar i qeverisë nënshkroi protokollint italo-shqiptar të datës [[2 gusht]] [[1920]] për zbrazjen e Vlorës nga ushtria italiane. U çmua shumë për ndihmesën e tij në këtë luftë dhe mbylljen që iu bë këtij fërkimi. Në nëntor, për shkak të një "krize nervore", u detyrua të heqë dorë nga posti i kryeministrit.<ref name=":1">{{Cite book|title=[[Lebenserinnerungen|Kujtime 1885-1925]]|last=Vlora|first=Eqrem bej|authorlink=Eqrem bej Vlora|publisher=IDK|year=2003|isbn=99927-780-6-7|location=Tiranë|pages=449-451, 579|trans-title=|translator=[[Afrim Koçi]]}}</ref>
Rreshti 67: Rreshti 67:
Qe deputet i prefekturës së Gjirokastrës i zgjedhur dy herë më 1921 dhe 1923, nga 1923 deri më 1925.<ref name=":0">{{Cite book|title=[[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet]]|last=Dervishi|first=Kastriot|publisher=55|year=2012|isbn=9789994356225|location=Tiranë|pages=110}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.parlament.al/wp-content/uploads/2015/11/Ligjvenesit-Shqiptar-1920-2005.pdf|title=Ligjvënësit shqiptarë 1920-2005|date=2005|website=parlament.al|last=Istrefi|first=Diana|publication-place=Tiranë|pages=13, 17|access-date=5 maj 2018|archive-date=19 tetor 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20201019132603/https://www.parlament.al/wp-content/uploads/2015/11/Ligjvenesit-Shqiptar-1920-2005.pdf|url-status=dead}}</ref>
Qe deputet i prefekturës së Gjirokastrës i zgjedhur dy herë më 1921 dhe 1923, nga 1923 deri më 1925.<ref name=":0">{{Cite book|title=[[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet]]|last=Dervishi|first=Kastriot|publisher=55|year=2012|isbn=9789994356225|location=Tiranë|pages=110}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.parlament.al/wp-content/uploads/2015/11/Ligjvenesit-Shqiptar-1920-2005.pdf|title=Ligjvënësit shqiptarë 1920-2005|date=2005|website=parlament.al|last=Istrefi|first=Diana|publication-place=Tiranë|pages=13, 17|access-date=5 maj 2018|archive-date=19 tetor 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20201019132603/https://www.parlament.al/wp-content/uploads/2015/11/Ligjvenesit-Shqiptar-1920-2005.pdf|url-status=dead}}</ref>


U thirr prapë në detyrë si Ministër i Brendshëm në qeverinë e Iljaz bej Vrionit, [[11 korrik]] [[1921]] deri më [[16 tetor]] 1921. Në këtë detyrë ndenji 3 muaj e 5 ditë.
U thirr prapë në detyrë si Ministër i Brendshëm në qeverinë e [[Iljaz bej Vrioni]]t, 11 korrik 1921 deri më 16 tetor 1921. Në këtë detyrë ndenji 3 muaj e 5 ditë.


Mori pjesë në [[Lëvizja e qershorit|Lëvizjen e qershorit]] 1924 dhe në qeverinë e kryesuar nga [[Fan Noli]] u emërua ministër i Punëve të Jashtme për periudhën nga [[16 qershor]] 1924 - [[24 Dhjetor|24 dhjetor]] 1924.
Mori pjesë në [[Lëvizja e qershorit|Lëvizjen e qershorit]] 1924 dhe në qeverinë e kryesuar nga [[Fan Noli]] u emërua ministër i Punëve të Jashtme për periudhën nga 16 qershor 1924 - 24 dhjetor 1924.


Pas dështimit të këtij revolucioni, Delvina u largua nga [[Shqipëria]] për në Itali, pak vite pas mërgimit mësoi se kishte një sëmundje të rëndë. Ahmet Zogu pagoi të gjitha shpenzimet e duhura për ta kuruar, më 1928 rikthehet në Shqipëri, por sëmuret sërish në fillim të 1932. Për shkak të sëmundjes shkon në Vlorë, ku edhe vdiq më 1 gusht 1933.<ref name=":0" />
Pas dështimit të këtij revolucioni, Delvina u largua nga [[Shqipëria]] për në Itali, pak vite pas mërgimit mësoi se kishte një sëmundje të rëndë. Ahmet Zogu pagoi të gjitha shpenzimet e duhura për ta kuruar, më 1928 rikthehet në Shqipëri, por sëmuret sërish në fillim të 1932. Për shkak të sëmundjes shkon në Vlorë, ku edhe vdiq më 1 gusht 1933.<ref name=":0" />
Rreshti 76: Rreshti 76:


== Të tjera ==
== Të tjera ==
Në shkrimet e pabotuara të Konicës, botuar për herë të parë më 1993, përshkruhet "një njeri i cili është anëtar i dorës zezë xhon-turke edhé ka marë një pjesë të njohur në vrasje të përgjithëshme t'Armenëve të mjerë më 1915-1916".<ref>{{Cite book|title=Për stërvitjen morale të popullit|last=Konica|first=Faik|publisher=Quo vadis, Shqipëri?, Botime Albania|year=1993|origyear=1925|isbn=|editor-last=Klosi|editor-first=Ardian|editor-link=Ardian Klosi|location=Tiranë, Mynih|pages=193|oclc=57520926}}</ref>
Në shkrimet e pabotuara të [[Faik bej Konica|Faik Konicës]], botuar për herë të parë më 1993, përshkruhet "një njeri i cili është anëtar i dorës zezë xhon-turke edhé ka marë një pjesë të njohur në vrasje të përgjithëshme t'Armenëve të mjerë më 1915-1916".<ref>{{Cite book|title=Për stërvitjen morale të popullit|last=Konica|first=Faik|publisher=Quo vadis, Shqipëri?, Botime Albania|year=1993|origyear=1925|isbn=|editor-last=Klosi|editor-first=Ardian|editor-link=Ardian Klosi|location=Tiranë, Mynih|pages=193|oclc=57520926}}</ref>


== Referimet ==
== Referimet ==
{{reflist|2}}{{Kryeministrat e Shqipërisë|state=collapsed}}
{{reflist|2}}
{{Kryeministrat e Shqipërisë|state=collapsed}}


[[Kategoria:Ministra të Brendshëm të Shqipërisë]]
[[Kategoria:Ministra të Brendshëm të Shqipërisë]]

Versioni i datës 30 korrik 2021 14:11

Stampa:Kutia Politikan

Sulejman bej Delvina i njohur edhe si Sylejman Fehmi[1] (Delvina, 5 tetor 1871 - Vlorë, 1 gusht 1933) ka qenë nëpunës i administratës osmane, profesor letërsie, veprimtar i çështjes kombëtare shqiptare, kryeministër dhe ministër i shtetit shqiptar.

Biografia

Lindi në Delvinë, i biri i Selim beut dhe vëllai i Namikut,[2] të derës Hajderagaj të Delvinës, ilaka me Dostët e Kardhiqit.[3] Arsimin fillor e kreu në vendlindje ndërsa Ryzhdijen në Janinë.[1] Studimet e larta i kreu në Stamboll në vitin 1898, në shkollën e lartë të administratës "Mylkie"[4], ku figuronte i regjistruar me vitlindjen 1872.

U emërua atashe në MPB-në Osmane në shtator të 1899[1] dhe më pas sekretar në zyrën e dekreteve të Kryeministrisë[3], si dhe profesor i letërsisë osmane në shkollën idadi të Stambollit më 1901, dhe po të njëjtin pozicion pati në liceun e Gallatasarait më 1905[1]. U bë shef seksioni në MPB dhe drejtor i përgjithshëm i vilajeteve. Ishte një ndër figurat qendrore të klubit shqiptar të Stambollit. Bashkë me patriotë të tjerë iu kundërvu politikës xhonturke dhe synimeve shoviniste të monarkive fqinje ndaj Shqipërisë.

Në korrik 1911 udhëhoqi manifestimin e studentëve shqiptarë në Stamboll për të mbështetur alfabetin dhe kërkesat shqiptare. Ishte një nga nënshkruesit e thirrjes së 18 nëntorit dorëzuar përfaqësive të Fuqive të Mëdha në Stamboll ku kërkohej të njiheshin të drejtat kombëtare të kombit shqiptar.

Në vitin 1918 bëri pjesë në delegacionin e kolonisë shqiptare të Stambollit, kryesuar nga Halil pashë Alizoti me pjesëtar P. Jul Bonatin, Fuad bej Dibrën, B. Blinishtin dhe Mihal Shan Tepelenën në Konferencën e Paqes për të mbrojtur çështjen e kufijve të Shqipërisë.[5]

Me punimet e Kongresit të Lushnjes emërohet kryetar i qeverisë së re.

Qeveria e tij u përball me detyrën e vështirë për t'u përballur me gjithçka nga fillimi. Qeveria e tij synoi zhvillimin e të gjitha degëve të administratës në fushën e brendshme dhe në mbrojtjen e pavarësisë së vendit në fushën e jashtme. Filloi punën e saj me mungesa të shumta. Gjatë muajve shkurt-mars, qeveria vuri kontrollin e saj në pjesën më të madhe të vendit. Më 6 mars 1920 komisioni i Shkodrës miratoi vendimet e Kongresit të Lushnjes. Më 13 mars 1920 qeveria e përfaqësuar nga ministrat Ahmet Zogu dhe Hoxha Kadri arriti bashkimin e Shkodrës me pjesën tjetër të vendit.

Më pas, Delvina mbështeti luftën kundër bandave esatiste më 1920 dhe ndihmoi në përfundimin me sukses të luftës së Vlorës kundër pushtuesve italianë. Po kështu si kryetar i qeverisë nënshkroi protokollint italo-shqiptar të datës 2 gusht 1920 për zbrazjen e Vlorës nga ushtria italiane. U çmua shumë për ndihmesën e tij në këtë luftë dhe mbylljen që iu bë këtij fërkimi. Në nëntor, për shkak të një "krize nervore", u detyrua të heqë dorë nga posti i kryeministrit.[3]

Qe deputet i prefekturës së Gjirokastrës i zgjedhur dy herë më 1921 dhe 1923, nga 1923 deri më 1925.[4][6]

U thirr prapë në detyrë si Ministër i Brendshëm në qeverinë e Iljaz bej Vrionit, 11 korrik 1921 deri më 16 tetor 1921. Në këtë detyrë ndenji 3 muaj e 5 ditë.

Mori pjesë në Lëvizjen e qershorit 1924 dhe në qeverinë e kryesuar nga Fan Noli u emërua ministër i Punëve të Jashtme për periudhën nga 16 qershor 1924 - 24 dhjetor 1924.

Pas dështimit të këtij revolucioni, Delvina u largua nga Shqipëria për në Itali, pak vite pas mërgimit mësoi se kishte një sëmundje të rëndë. Ahmet Zogu pagoi të gjitha shpenzimet e duhura për ta kuruar, më 1928 rikthehet në Shqipëri, por sëmuret sërish në fillim të 1932. Për shkak të sëmundjes shkon në Vlorë, ku edhe vdiq më 1 gusht 1933.[4]

U varros në qytetin e lindjes ku qe varrosur edhe vëllai i tij pak muaj më parë, Namiku.

Të tjera

Në shkrimet e pabotuara të Faik Konicës, botuar për herë të parë më 1993, përshkruhet "një njeri i cili është anëtar i dorës zezë xhon-turke edhé ka marë një pjesë të njohur në vrasje të përgjithëshme t'Armenëve të mjerë më 1915-1916".[7]

Referimet

  1. ^ a b c d Özdalga, Elisabeth (2005). Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy. Psychology Press. fq. 328. ISBN 9780415341646. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Clayer, Nathalie (2007). Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe. Paris: Karthala. fq. 341. ISBN 9782845868168. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!); Te parametri |title= ndodhet simboli i padukshëm "no-break space character" - Pozicioni: 39 njësi duke numëruar nga e majta (Ndihmë!)
  3. ^ a b c Vlora, Eqrem bej (2003). Kujtime 1885-1925. Përkthyer nga Afrim Koçi. Tiranë: IDK. fq. 449–451, 579. ISBN 99927-780-6-7. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ a b c Dervishi, Kastriot (2012). Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet. Tiranë: 55. fq. 110. ISBN 9789994356225. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ Vllamasi, Sejfi (2012). Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942). Tiranë: Vllamasi. fq. 151. ISBN 978-9928-140-54-8. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  6. ^ Istrefi, Diana (2005). "Ligjvënësit shqiptarë 1920-2005" (PDF). parlament.al. Tiranë. fq. 13, 17. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 19 tetor 2020. Marrë më 5 maj 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  7. ^ Konica, Faik (1993) [1925]. Klosi, Ardian (red.). Për stërvitjen morale të popullit. Tiranë, Mynih: Quo vadis, Shqipëri?, Botime Albania. fq. 193. OCLC 57520926. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Sulejman_bej_Delvina&oldid=2236505"