Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
vNo edit summary
v →‎top: Heqje e lidhjeve multimediale të prishura duke përdorur AWB
Rreshti 1: Rreshti 1:

[[Skeda:Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut.JPG|parapamje|200px]]
'''Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut''' Autori: [[Zef Valentini]]. Botuesi: Plejad. Faqet e librit 224.
'''Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut''' Autori: [[Zef Valentini]]. Botuesi: Plejad. Faqet e librit 224.



Versioni i datës 5 mars 2022 16:26

Statusi personal në Shqipëri në epokën e Skënderbeut Autori: Zef Valentini. Botuesi: Plejad. Faqet e librit 224.

Qytetet kryesore shqiptare të asaj kohe, ato përgjatë bregut të Adriatikut, e jo shumë larg prej tyre, si Durrësi, Shkodra, Ulqini, Drishti, Lezha dhe Tivari e konsideronin vetveten "latine". Po në çfarë elementesh konsistonte një "latinitet" i tillë? Në veçanti, na duhet të besojmë se "autoritetet noteriale të perandorisë" të ardhur prej shkollave të Bolonjës, Padovës, Napolit, e ndoshta dhe Pavisë, nuk qenë të kufizuara vetëm në njohjen e koncepteve të së drejtës imperiale romane (ose gjermanike) apo ta asaj kanonike, por qenë të ndikuara jo pak nga mentaliteti juridik i komunave italiane, aq më tepër që gjendeshin në shërbim jo të Zotërinjve, por të komunitetit. Falë kësaj veçantie, besojnë se qe e mundur prirja e tyre për institucione të lira dhe për formimin e statuteve lokalë, që merr në trajtim ky libër.