Legjenda

Legjenda, ose gojëdhëna është tregim nga goja e popullit i cili u kushtohen personave ose dukurive që ndodhin apo kanë ndodhur dhe që këta persona apo dukuri kanë lënë gjurmë në jetën e një shoqërie njerëzore. Në këto tregime ndodhitë apo aftësitë e personave prezantohen si fuqi mbinatyrore mirëpo lidhen me ndonjë të vërtetë ndërsa rëndësia e tyre apo efekti i tyre mundohen të prezantohen në tregim si fuqi mbinatyrore e çka tregon se si njerëzit e kanë ndierë efektin e ati personi apo asaj dukurie. Dallimi i legjendës apo gojëdhënës nga llojet e tregimeve tjera është se legjendës nuk i dihet koha dhe vendi e zhvillimit të ngjarjes, ose njëri nga këto elemente.

Po thuaj se ndër të gjithë popujt e botës kanë legjenda e tyre. Po ashtu edhe shqiptarët kanë legjendat e tyre, disa në nivele më të ultra e disa kanë arritur që të jenë edhe legjenda gjithë popullore. Si legjenda gjithëpopullore ndër shqiptaret ndër të tjera janë edhe Gjergj Elez Alia, Rozafa'', Besa e Kostandinit, Ymer Agë Ulqini etj.

Shiko dhe këtë

• Gjergj Elez Alia
• Rozafa
• Besa e Kostandinit
• Ymer Agë Ulqini
• E Bija e Hënës dhe e diellit

MANDOLINA

NA ISHTE NJEHER NJE DJAL E NJE VAJZE TE CILIN DY MUAJ ME RRALL kishim shkuar ne pyll per te siguruar drut e dimrit. ç esht e verteta kur morren parat si une dhe kusherini gjergji vendosen te ia dorezonin shpi. Dhe ata u morren vesh te shkojn ne korc. Pas 3 oresh ariten ne korc. Ishteviti 1946 dhe pazari qe shum i larmishem. Shkuan edhe ne pazar,megjithse e dinin mir se sdo te blinin asgjë. Kur thuajse po i dilnin mban, mbi nje grumbull rrobash me zuri syri nje mandolin. Gruaja tha a mund ta shikoj. E morri ne dorë dhe i ra. Mandolina kishte nje trimber shum te mir dhe notat e saj ngjisnin me cicerima zogj. Sa kushton kjo. Gjashteqind, tha gruaja me nje ze cuditshme. Por ata paguan parat dhe ikin nga pazari hynin me nje qepaptore blen nje simit. As rrugen se morren vesh si e ben mandolina sikur na kishte ber me dor.

FUND

Lidhje të jashtme

• Legjenda