NATO: Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v roboti ndryshoj: es:OTAN
Rreshti 200: Rreshti 200:
[[nov:NATO]]
[[nov:NATO]]
[[oc:Organizacion del Tractat de l'Atlantic Nòrd]]
[[oc:Organizacion del Tractat de l'Atlantic Nòrd]]
[[os:Цæгат Атлантикæйы бадзырды организаци]]
[[os:Цæгат-Атлантикон Бадзырды Организаци]]
[[pl:NATO]]
[[pl:NATO]]
[[ps:ناټو]]
[[ps:ناټو]]

Versioni i datës 27 tetor 2009 21:06

Flamuri i NATO-së.
Zgjerimi i NATO-së me vënde anëtare në rend kronologjik.

NATO (orig : North Atlantic Treaty Organisation - sq : Organizata e Traktatit të Atlantikut Verior - sqt shkurt : OTAV) është blloku perëndimor ushtarak. Kjo organizatë u themelua me firmosjën e Traktatit Atlantiko-Verior më 4 Prill 1949 me qendër në Bruksel. Organizata ka themeluar një sistem mbrojtjeje kolektiv ku vendet anëtare bien dakord të mbrojnë njëra-tjetrën në rast sulmi nga një palë e jashtme.

Historia

Anëtarësimi

Artikulli X i Traktatit të Atlantikut të Veriut përshkruan se si shtetet jo-anëtare mund të anëtarësohen në NATO. Palët mund të ftojnë për akordim në këtë Traktat me akordim anonim çdo shtet Evropian në pozitë të çojë më tutje principet e këtij Traktati dhe të kontribuojë në sigurinë e zonës së Atlantikut të Veriut. Çdo shtet i ftuar mund të bëhet Palë e këtij Traktati duke depozituar dokumentacionet e pranimit në Qeverinë e Shteteve të Bashkuara. Qeveria e Shteteve të Bashkuara do të njoftojë çdonjërën nga palët për depozitimin e çdo dokumentacion të tillë pranimi.

Vendet anëtare

Aktualisht NATO ka 28 shtete anëtare (nga të cilat 21 janë anëtarë të Bashkimit Evropian).

Data Shteti Zgjerimi Shënime
4 prill 1949 Belgjika Belgjika Themelues
Kanadaja Kanada
Danimarka Danimarka
 Franca Franca është tërhequr nga komanda ushtarake në vitin 1966. Që nga ky moment ka qenë anëtare vetëm në strukturat politike të NATO-së. Forcat e saj nuk i janë ribashkuar komandës ushtarake.
Islanda Islanda Islanda, i vetmi anëtar që nuk ka ushtrinë e saj, u anëtarësua me kushtin që mos të detyrohej të formonte një ushtri. Megjithatë ajo ka Gardën Bregdetare dhe kohët e fundit ka ofruar trupa të saj të stërvitura në Norvegji në misione paqeruajtëse të NATO-së.
Italia Italia
Luksemburgu Luksemburgu
Netherlands Holanda
Norvegjia Norvegjia
Portugalia Portugalia
United Kingdom Britania e Madhe
Shtetet e Bashkuara të Amerikës Shtetet e Bashkuara
18 shkurt 1952 Greqia Greqia i Parë Greqia i tërhoqi forcat e saj nga strukturat ushtarake të NATO-së si rezultat i tensioneve Greko-Turke pas Pushtimit Turk të Qipros në vitin 1974.
Turqia Turqia
9 maj 1955 Gjermania Gjermania i Dytë
30 maj 1982 Spanja Spanja i Tretë
12 mars 1999 Czech Republic Republika Çeke i Katërt
Hungaria Hungaria
Polonia Polonia
29 mars 2004 Bullgaria Bullgaria i Pestë
Estonia Estonia
Letonia Letonia
Lituania Lituania
Rumania Rumania
Sllovakia Sllovakia
Sllovenia Sllovenia
1 prill 2009 Shqipëria Shqipëria i Gjashtë
Kroacia Kroacia

Zgjerimi i NATO-së

Anëtarësimi i vendeve Evropiane në NATO.

Plani i Veprimit për Anëtarësim

Plani i Veprimit për Anëtarësim (PVA), është aprovuar në Samitin e Uashingtonit të vitit 1999 si një procedurë për vendet që aspirojnë anëtarësim në NATO. Pjesëmarrja e një vendi në PVA monitoron progresin e tij në pesë fusha të ndryshme :

  • Gatishmëri për zgjidhjen në mënyrë të paqshme të mosmarrëveshjeve ndërkombëtare, etnike ose territoriale, vendosmëri në rregullin e ligjit dhe të drejtat e njërit, dhe kontrolli demokratik i forcave të armatosura.
  • Aftësi për të kontribuar në mbrojtjen dhe misionet e organizatës.
  • Përkushtim i mjaftueshëm i burimesh për forcat e armatosura për të plotësuar angazhimet e anëtarësimit.
  • Siguri e informacioneve të ndjeshëm, dhe ruajtja e tij.
  • Përshtatshmëri e legjislacionit të shtetit me bashkëpunim të NATO-së.

NATO jep feedback si dhe këshilla teknike për çdo vend dhe vlerëson progresin e tij në bazë individuale.

Shqipëria konsideron se anëtarësimi i saj në NATO do paraqiste në shtrirjen natyrale të Aleancës në krahun e saj Juglindor. Pozicioni gjeografik Shqipërisë është i favorshëm për implementimin e konceptit të ri strategjik të NATO-s të aprovuar në Samitin e Washingtonit. Nëpërmjet MAP-it Shqipëria është e angazhuar të arrije objektivat e mposhtem :

  • Do te vazhdoje të përmirësoje rendin dhe ekonominë e tregut duke i kushtuar vëmendje të veçante përmirësimit të rendit dhe luftës kundër korrupsionit.
  • Do inkurajoje dhe zhvilloje respektin për të drejtat e njeriut, duke përfshire të drejtat e minoriteteve.
  • Do te forcoje institucionet demokratike dhe si pasoje rolin e tyre në shoqëri. Do te vendose një administratë publike efektive.
  • Do te forcoje kontrollin civil demokratik mbi FA.
  • Do te ruaje rezultatet e arritura vitet e fundit në rritjen ekonomikë dhe do të vazhdojë reformat e saj ekonomikë, veçanërisht në fushën e privatizimit.
  • Do të vazhdojë politikën e fqinjësisë së mire, veçanërisht në kontekstin e situatës pas ngjarjeve në Kosove, duke përdorur plotësisht rrjedhojat rajonale të programeve të Paktit të Stabilitetit.
  • Do te modifikoje legjislacionin përkatës me qellim që ta harmanizojë atë me sistemet standarde të Aleancës.
  • Do të jete plotësisht e angazhuar që të garantojë kontrollin e brendshëm të armeve dhe çarmatimit.

Integrimi në NATO i Shqipërisë

Shqipëria është Anëtare e Këshillit të Bashkëpunimit të Atlantikut të Veriut që nga Qershor 1992. Ajo përkrahu Iniciativën e Partneritetit për Paqe në Janar 1994 dhe nënshkroi Dokumentin Kuadër më 23 Shkurt 1994 duke u bërë vend anëtar i Partneritetit për Paqe. Me 22 Shtator 1994 paraqiti Dokumentin e Prezantimit në të cilën përcaktohen fushat, përmasat dhe niveli i pjesëmarrjes në bashkëpunim me NATO-n. Dokumentat e mësipërm përbënë bazën e hartimit të Programit Individual të Partneritetit për vitet 1995, 1996, 1997, Programet Individuale Speciale NATO - Shqipëri për vitet 1997-2000.

Programi i Partneritetit Individual (IPP) është zhvilluar që të përkrahë programet kryesore që burojnë nga rishikimi i mbrojtjes. Ai përforcon vazhdimësinë e procesit të ristrukturimit duke synuar rritjen e aftësive operacionale të FA. Prioritetet kryesore të mbrojtjes për 2002 do të fokusojnë në zhvillimin e një strategjie ushtarake kombëtare, të shoqëruar nga një strukture organizimi, e orientuar në nivel të lartë profesionalisht, me një numër më të vogël të FA, adaptimin e konceptit të trajnimit të forcës, një sistem menaxhimi personeli dhe një sistem menaxhimi burimesh.

Programi i Partneritetit Individual (IPP), i vitit 2002 synon tre çështje kryesore bashkëpunimi :

  1. Te ndihmojë Shqipërinë në ristrukturimin e FA të saj, nën kontrollin demokratik të autoritetit civil sipas planit afatgjate të implementimit,
  2. Te sigurojë përkrahjen në fusha të interesit të NATO-s dhe Shqipërisë,
  3. Ti japë më shumë përmbajtje marrëdhënieve me PfP në një afat kohor më të gjatë.

Qëllimi kryesor për NATO-n dhe Shqipërinë në këtë IPP 2002 është që të arrihen rezultate konkrete me qellim që të demonstrohen efektet pozitive të PfP. Shqipëria ka marrë pjesë dhe në Procesin e Planifikim - Rishikimit që nga viti 1996 e në vazhdim. Për vitin 2000 ajo pranoi 53 Objektiva Partneriteti. Në Shkurt 2002 do të diskutojë për Paketën e Re të tyre.

Nëntor 1999, Shqipëria paraqiti Planin e Veprimit për anëtarësim duke u bërë një nga 9 vendet aspirante për anëtarësim në Aleancë.

1 Prill 2009, Shqipëria u bë anëtare me të drejta të plota në strukturën e NATO-s.

Strukturat

Bazat ushtarake të NATO-së

Lidhje të jashtme