Ligji i ruajtjes së masës

Në shek. XVIII kimisti natyralist francez Antuan Lavuazer zbuloi se në një reaksion kimik masa totale e reaktantëve është e barabartë me masën totale të produkteve. Ky vezhgim u publikua si Parimi i Ruajtjës së Masës, i njohur tani si Ligji i Ruajtjës së Masës. Kështu Lavuazeri hodhi poshtë teorite e deriathershme.

Përfundimisht ky parim mund të formulohet kështu : Sasia e përgjithshme e lendës ne një sistem të mbyllur qëndron konstante. Ne të vërtetë ky është një ligj fenomenologjik dhe është i vlefshem (jo gjithmonë) për kiminë. Në fizikën atomike dhe ate bërthamore ky ligj nuk vlen me dhe zevendesohet me ligjin e ruajtejes së energjisë. Një shembull përdorimi i këtij ligji është reaksioni i meposhtem i cili duhet barazuar, që ka si protagonistë elementët natrium (Na) dhe ujin, i cili përbeher nga Hidrogjeni (H) dhe oksigjeni (O) :

Termi barazim tregon që molet e reaktantëve duhet të korrespondojnë me ato të produktëve ; në këtë rast vihet re shumë mirë që reaksioni nuk është i barazuar, sepse ndodhen 2 atome H nga ana e rekatantëve dhe 3 nga ana e produktëve. Ky mosbarazim mund të korigjohet nepermjet shtimit te 2 moleve ujë nga ana e reaktantëve dhe i venë një 2 përpara grupi hidroksil OH^- (jon negativ) :